نبایدهای مجلس یازدهم از زبان یک نماینده سابق

به گزارش تیتر نیوز ، احمد شیرزاد ، عضو مجلس ششم مجلس شورای اسلامی ، در یادداشتی در این روزنامه نوشت مشارکتی-شهری وی نوشت: “اگر مجلس یازدهم وقت دارد که به پیشنهادات مجلس نمایندگان گوش کند ، باید مراقب باشد چه کاری انجام می دهد تا آنچه مهم است.” در ششمین جلسه ، یک دوست صمیمی که سالها در کمیته های مختلف دانشگاه خدمت کرده بود و درگیر امور نظارتی و اجرایی بود ، یک پیشنهاد مهم را مطرح کرد: فکر نکنید گربه های شما همه نادان و سوء تفاهم بودند. چه باید بکنید ، و این شما هستید. اینکه شما باید تمام قوانین را تغییر دهید! تمام مراحل را اشتباه بگیرید! ابتدا بررسی کنید که کدام روش ها باید اصلاح شوند و مکانهای ذخیره ای وجود دارند ، سپس حداقل برخی از اصلاحات را انجام دهید. این نکته بسیار مهمی است.

فرآیندهای قانونی و نظارت مجلس باید از این محاکمات و خطاهای تکراری محافظت شود. این واقعیت که مردم با اشتیاق و انگیزه زیادی وارد می شوند و می خواهند طی 4 سال کلیه مراحل را تغییر دهند و با آنچه فکر می کنند ناخوشایند است مبارزه کنند ، بعد از 2 سال و نیم ، می فهمد که آنها نمی توانند از پشت سر بکشند و امکانات آنها را به سرقت بردند. محدود است. این برای عوامل بسیار مضر است.

“و متأسفانه ، سیستم انتخاباتی ما به گونه‌ای است که مأموران دائماً در حال تغییر هستند.” یعنی تعداد افرادی که تجربیات جلسات گذشته را دنبال می کنند زیاد نیست. اگرچه همیشه تعداد معدودی وجود دارد ، اما آنها برای شمارش کافی نیستند. آنچه نگران کننده ترین و خطرناک ترین به نظر می رسد این است که کسانی که عموماً تجربه سیاسی زیادی ندارند و در تظاهرات سیاسی مختلفی دیده نشده اند ، می خواهند با جنجال و جنجالهای فراوان کل سیستم را تغییر دهند. این می تواند برای کشور خطرناک باشد و مجلس را به موضوع روزنامه های رسانه ای تبدیل کند و البته باعث می شود مقامات ارشد کشور به طور مرتب به مجلس هشدار دهند. به نظر می رسد این یک رویداد ناگوار است.

توصیه جدی برای نمایندگان این است که مرحله جدیدی از هر تصمیم و برنامه را شروع کنید ، از 2 تا 3 ماه ، صبر کنید ، آنچه را که می خواهند مطالعه کنید و سپس به گودال بروید.

عمر پارلمان به چشمک می زند. چهار سال زمان بسیار کوتاهی است و مجلس با برنامه ها و لوایح بسیاری باقی می ماند که روی زمین باقی می ماند و مورد بررسی قرار می گیرد. پارلمان همچنان ادامه دارد و تحقیقات بی پرده و نظارت نیمه رها شده است. اخیراً ، مجلس دهم توضیح داد كه گزارش مهم در آخرین لحظه خوانده شده است. چرا این اتفاق افتاد؟ زیرا وقتی شماری از نمایندگان آمده و با مرجع قانونی خود نامه استعلام را امضا می کنند ، دیگر فکر نمی کنند که محدودیتی برای انجام این کار ندارند. این تاریخ محدود است و دیر یا زود منقضی می شود و در صورت تمایل به پیگیری ، حداقل قبل از پایان جلسه مجلس ، استعلام خوانده می شود. وقتی جلسه نیمه تمام شد ، تحقیقات خیلی مهم نیستند. تعداد تحقیقات باید محدود باشد.

مجلس در موارد نظارت نمی تواند نامشخص باشد. اگرچه مداخله یک حق قانونی مجلس است ، چند بار مجلس می تواند وزیر را احضار کند؟ اگر این اندازه گیری نشود و به درستی برنامه ریزی نشود ، شکست می خورند و بیشتر مداخلات موفق نمی شوند. در آن صورت فقط وزارتخانه ها اخراج می شوند و این خیلی بد است. حتی اگر تعدادی از مداخلات به پایان می رسید ، هرکدام هزینه بالایی دارند و وزارتخانه برای مدتی نادیده گرفته می شود.

مجلس باید چه کند؟ شاید 70 درصد کارکردهای مجلس مشخص باشد. بودجه سالانه و برنامه توسعه آمده و باید تصویب شود. لوایح دولت وجود دارد که اغلب اصلاح می شوند و مجلس باید این کار را انجام دهد. البته مواردی نیز وجود دارد که مجلس باید با برنامه هایی که لازم است تصویب کند. ما در میانه این مجلس در مورد انتخابات ریاست جمهوری بحث می کنیم و طبیعتاً موضوع تشکیل کابینه نیز در دستور کار این مجلس قرار خواهد گرفت. نمایندگان از این محدودیت ها آگاه خواهند بود. اعضای پارلمان برای 30 درصد فرصتهای باقی مانده در برنامه ها و ایده های خود محدود هستند. “بهتر است که آنها مأموریت های خاص و محدود را برای خود در نظر بگیرند و سعی کنند آن مأموریت ها را به درستی انجام دهند.”

انتهای پیام