چند قدم تا زندگی در سیاره “زهره” مانده است؟

چند قدم تا زندگی در سیاره "زهره" مانده است؟

برگرفته از طبیعتلئوناردو تستی ، ستاره شناس از دیده بان حقوق بشر در اروپای جنوبی در گارچینگ ، آلمان گفت: “اکنون که فسفین پیدا کردیم ، باید بفهمیم که آیا واقعاً آن نشانه ای از زندگی است.”

در 14 سپتامبر ، دانشمندان اعلام کردند که آنها از آرایه Atacia Larry Array در شیلی و تلسکوپ James Clark Maxwell در هاوایی ، که حدود 55 کیلومتر بالاتر از سطح زهره است ، استفاده می کنند. داده های رادیویی نشان می دهد که نور در طول موج میلی متر متناسب با غلظت فسفات جذب می شود ، یعنی حدود 20 قسمت در میلیارد در اتمسفر.

دانشمندان بارق ، فسفین (ترکیبی سمی از هیدروژن و فسفر) را به عنوان علامت احتمالی حیات در سایر سیارات شناسایی کرده اند. توجه داشته باشید که فسفین توسط ارگانیسم های خاصی در خاک نیز تولید می شود.

کلارا سوسا-سیلوا ، متخصص انکولوژی در فناوری ماساچوست در کمبریج و از نویسندگان مطالعه تشخیصی فسفین ، گفت: “خوشبختانه عمر بی هوازی فسفین کاملاً تولید شده است.” اما این گاز باید در فضای سخت و اسیدی ونیز تجزیه و تحلیل شود.

این متخصصان اظهار کرده اند که مکانیزمی برای پر کردن گاز وجود دارد که به یک تولید بیولوژیکی ناشناخته یا فرآیند شیمیایی اشاره دارد که دانشمندان تاکنون توصیف کرده اند. محققان به طور آزمایشی پیشنهاد کردند که در منطقه ای از جو که فسفین یافت می شود – به دور از فشار جمجمه و دمای سیاره – برخی از میکروب ها می توانند در هوا زنده بمانند.

قبل از آزمایش جدی این احتمال ، دانشمندان مشتاق هستند که بفهمند آیا واقعاً فسفین در ونوس وجود دارد یا خیر ، زیرا برخی از محققان هنوز مشکوک و غیرقابل اعتماد هستند.

ماتیاس پاسیک ، روزنامه نگار لوازم آرایشی و بهداشتی از دانشگاه فلوریدا جنوبی در تامپا ، گفت: “این شک و تردید بخشی از دلیل این امر است که محققان فقط یک خط نوری فسفات را در داده های خود شناسایی کرده اند ، بنابراین سایر محققان باید این موضوع را تأیید کنند.” انجام دادن.

اکنون ستاره شناسان امیدوارند که با استفاده از تلسکوپ های دیگر روی زمین آن را ردیابی کنند. جیسون دیتمن ، ستاره شناس در انستیتوی فناوری ماساچوست که قصد دارد نظریه های خود را با همکاری سوزا-سیلوا تدوین کند ، گفت: “ما از دو ابزار استفاده خواهیم کرد.” یکی از این ابزارها در تجهیزات تلسکوپ مادون قرمز ناسا در هوا است. ابزار دیگر رصدخانه نجوم مادون قرمز ناسا Stratosphere Observer است.

ناظر استراتوسفر مادون قرمز ، معروف به Safia ، نام ناظر هوایی است. این ناظر که به طور مشترک در اختیار مراکز هوافضای آلمان و ناسا است ، در هواپیمای بوئینگ 747 SP مستقر است و مجهز به عکاسان 2.5 متری است که آسمان را با سرعت 1 تا 655 میکرومتر مشاهده می کنند.

نظریه های موجود در مادون قرمز و سایر تمرینات دانشمندان را قادر می سازد تا به دنبال سایر خطوط تبلیغاتی مرتبط با فسفات باشند و راهی برای تأیید وجود آن پیدا کنند. آنها همچنین می توانند اطلاعات بیشتری در مورد محل قرارگیری فسفین و نحوه تغییر سطح آن در طی روزها و هفته ها ارائه دهند. دتمن و سایر محققان انتظار داشتند که در ماه ژوئیه سال 2020 زهره را ببینند ، اما گسترش ویروس کرونا تاخیر می اندازد.

دتمن گفت: “ما امیدواریم که در آینده اطلاعات جدیدی دریافت کنیم.”

دانشمندان علاوه بر مطالعه زمین ، در کشف سایر سیارات نیز بسیار تلاش کرده اند. قرار است طی دو ماه آینده سه ماموریت در حوالی ونیز انجام شود. این مأموریت ها شامل سفینه فضایی BP Colombo آژانس فضایی اروپا (ESA) و عطارد آژانس اکتشافات فضایی ژاپن و مدار خورشیدی آژانس فضایی اروپا و مدارگرد خورشیدی پارکر ناسا است که هر دو به دور خورشید می چرخند. آنها هستند ، خواهند شد.

نظارت بر این فضاپیما مفید است زیرا محدود به جو زمین نیست. با این حال ، باید توجه داشت که این کاوشگرها برای نظارت بر سطح سیاره هایی مانند عطارد یا خورشید طراحی شده اند ، بنابراین مشخص نیست که آیا آنها به تشخیص فسفین در جو ونوس حساس هستند یا خیر.

باپی کلمبو شانس کمتری برای کشف گاز در نزدیکی پرواز خود در ماه اکتبر و احتمال بیشتری با دستگاه مادون قرمز خود در ماه آگوست خواهد داشت. کاوشگر خورشیدی پارکر همچنین ممکن است یک دستگاه تشخیص گاز پیدا کند که برای مطالعه ذرات خورشیدی طراحی شده است.

نور روفی ، ستاره شناس در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جان هاپکینز در مریلند که دانشمند پروژه مأموریت پارکر است ، گفت: “این امکان وجود ندارد ، اما من کاملاً آن را انکار می کنم.”

در حال حاضر یک سیستم فضایی در اطراف ناهید ، Akatsuki یا Venus Climate Test یا Planet-C واقع شده است که مرکز آن بررسی فضای ونوس توسط آژانس فضایی ژاپن است.

کاوشگر ژاپنی در سال 2015 وارد مدار ناهید شد و اکنون در حال تحقیق در مورد وضعیت ونیز و جستجوی آتشفشان آتش است. اگرچه تحقیقات ابزار دقیق لازم برای تشخیص مستقیم فسفین را ندارد ، اما می تواند از راه های دیگر به دانشمندان کمک کند.

تاهيكو ساتو ، مدير آژانس اكتشاف هوا فضا و ژاپن و دانشمند پروژه گفت: جو و باس اساس زندگي هستند. ما می توانیم در این مورد اطلاعاتی ارائه دهیم.

امیدوار کننده ترین موضوعات ممکن است ماموریت هایی باشد که در حال حاضر در دست توسعه است و می تواند برای تشخیص بهتر فسفین مورد استفاده قرار گیرد. یوسفن هیلبرت از مرکز فضایی آلمان ، که یکی از اعضای تیم پکن کلمبو است ، گفت: این کشف به زودی توسعه چنین ماموریت هایی را تقویت می کند.

سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) یک مدار زهره به نام “Thanksgiving-1” دارد که قرار است در سال 2025 آغاز شود. سازمان تحقیقات فضایی هند به درخواست مجله Nature برای اظهارنظر درباره برنامه های خود برای ونیز پاسخ نداده است. اما سانجی لیمایی ، دانشمند نجومی دانشگاه ویسکانسین-مدیسون گفت که سازمان تحقیقات فضایی هند وقت کافی برای تعمیر تجهیزات خود دارد. اگر فرصت را از دست بدهند اشتباه بزرگی خواهد بود.

ایالات متحده و اروپا همچنین به دنبال مأموریت های خود به ونیز هستند که می تواند اطلاعات مفیدی در مورد زیستگاه این سیاره یا حتی جستجوی مستقیم علائم حیات فراهم کند.

کارخانه پیشرانش جت ناسا C&S Summer و محقق اصلی در مأموریت پیشنهادی نریس وریتاس که علائم زندگی را کنترل می کند ، گفت: “وریتاس صدها کیلوگرم جرم اضافی دارد که ناسا می تواند از آن استفاده کند.” مورد استفاده برای ساخت فضاپیماهای کمکی کوچک که برای این منظور طراحی شده اند.

“Vertas” به معنی “قابلیت انتشار ونوس ، علم رادیو ، تداخل سنج رادار جامع ، توپوگرافی و طیف سنجی” است. توانایی انتشار یا انتشار مواد ، توانایی انتقال تابش از طریق سطح یک جسم است. این توانایی انتشار اشعه خاصیت ماده ای است که نسبت انرژی ماده را به انرژی تابش شده توسط جسم سیاه در همان دما منعکس می کند. رادار دیافراگم مصنوعی تداخل سنجی که با نام INSAR یا IfSAR نیز شناخته می شود ، روشی راداری در سنجش از دور و ژئودتیك است كه با استفاده از ترمومتری امواج را به گیرنده های فاز منتقل می كند. به شما امکان می دهد مدل های سطح سه بعدی را ایجاد کنید.

گفته می شود این ماموریت ارزان بوده و دو سال به طول خواهد انجامید. در طول ماموریت ، فضاپیمای Trident ماهواره ای را در مدار ونوس قرار می دهد که قادر خواهد بود تجزیه و تحلیل دقیق سطح سیاره را انجام دهد. هدف اصلی این مأموریت ، به رهبری آزمایشگاه تبلیغات ناسا ، درک تفاوت ها و شباهت های میان زهره و زمین است. این سیستم فضایی مجهز به حسگرهای مختلفی است که می تواند یک نقشه توپوگرافی سه بعدی از ناهید تولید کند و فعالیت فنی و آتشفشانی این سیاره را مطالعه کند. علاوه بر این ، می تواند دمای سیاره و میدان گرانشی آن را اندازه گیری کند.

پاسك در پایان گفت: “الگوسازی در حال حاضر یك پاسخ منطقی است.” بسیاری از مواد شیمیایی که برای زمین تصور می کنیم تحت تأثیر آب قرار دارند. در ونیز اینگونه نیست. بنابراین آزمایشات زیادی در حال انجام است که هیچ کس قبلاً آنها را انجام نداده است. پسک گمان می کند که فسفین در ونیز به جای فرآیند شیمیایی ناشناخته ، به وجود زیست شناسی اشاره دارد.

وی افزود: “من فکر می کنم این امکان وجود دارد اما در آن شک دارم. فقط داده ها می توانند این معما را حل کنند.

23 2323.