توافق فنی بین ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی بر اساس قاعده ای بود که ایران و 1 + 5 فرصت کافی برای دستیابی به توافق در مورد اجرای برجام و در نتیجه جلوگیری از تنش های احتمالی را داشتند. این امر به دلیل احتمال تمدید توافق نامه برای مدت معین بود. اکنون که به نظر می رسد ما به تجدید حیات بورژوازی نزدیک شده ایم ، از نظر طرفین ، فقط چند مانع برای دستیابی به توافق نهایی باقی مانده است. با این حال ، ایران و ایالات متحده از آن زمان پس از از سرگیری توافق ، نتوانسته اند به چشم انداز مشترکی برای آینده برسند.
به گفته ایالات متحده ، بازسازی برجام باید گامی در جهت توافق “قوی و بلند مدت” باشد ، اما از نظر تهران ، که تاکنون از به رسمیت شناختن چنین اهدافی خودداری کرده است ، گفتگوها فقط احیا می شوند. توافق قبلی به نظر می رسد فقدان این چشم انداز مشترک کلید ادامه گفتگوهای بازسازی برجام و البته روزهای بعد باشد. با وجود این اختلافات عمیق ، خوشبختانه امروز همه طرف های هیئت آژانس انرژی هسته ای به این نتیجه رسیده اند که راهی جز احیای آن و عمل به تعهدات خود وجود ندارد و این تنها راه پاسخگویی به چالش های برنامه هسته ای ایران است. . و تحریم های ظالمانه آمریکا را به پایان رساند.
اگر تصمیمات نهایی گرفته شود و امیدهای برآورده نشده کنار گذاشته شود ، مسیر تجدید حیات بورژوازی آسان تر خواهد شد و با توجه به شرایط فعلی و جو موجود در مذاکرات وین ، به نظر می رسد توافق بین ایران و آژانس بین المللی انرژی هسته ای خواهد رسید. جدید باشید . با این حال ، این شرایط ممکن است با دوره قبلی متفاوت باشد و مدت زمان این زمان کوتاه تر باشد. اما اگر برنامه تمدید وجود نداشته باشد ، می تواند به سرعت به چشم انداز و چهره مذاکرات برجامی آسیب برساند و امیدهای قوی را که در آخرین مراحل احیای برجام مطرح شده بود ، از بین ببرد.
عدم تمدید توافق نامه مشکلاتی را برای ممیزی و نظارت بر برنامه هسته ای ایران ایجاد می کند ، که می تواند نقاط سیاسی پیچیده ای را ایجاد کند که در نهایت روند کار را پیچیده و حتی به وضعیت موجود بازگرداند. چنین وضعیتی قطعاً فشار بر ایران را افزایش می دهد ، که ممکن است با خواسته های ایالات متحده مبنی بر غیرممکن بودن بازگشت به توافق هسته ای سال 2015 مطابقت داشته باشد.
علاوه بر این ، عدم تمدید توافق بین ایران و آژانس انرژی هسته ای می تواند تناقضاتی ایجاد کند ، در حالی که ایران همیشه اصرار بر تکرار اقدامات خود به روشی دارد که توسط آژانس انرژی هسته ای تصویب و تصویب شده است.
بنابراین ، خارج شدن از این وضعیت ناپایدار و تبدیل شدن به یک وضعیت بی ثبات و مبهم به دلیل عدم توافق فنی بین ایران و آژانس انرژی هسته ای ، مشکلات و چالش های آینده را پیچیده می کند ، که به نظر نمی رسد در شرایط فعلی به نفع ایران باشد. البته ، ما می توانیم نسبت به تمدید این توافق فنی خوش بین باشیم ، اما موقعیت ایران در این زمینه نیز بسیار مهم است ، زیرا معتقد است كه این گسترش نباید به عنوان یك فرصت نامحدود برای مذاكره تلقی شود. و غرب نباید متوجه شود كه این توافق می تواند یک بار و برای همیشه تمدید شود. بنابراین ، اگر این توسعه ، حتی برای کوتاه مدت ، آخرین دوره مورد توافق جمهوری اسلامی ایران است و می تواند آخرین فرصت برای مذاکرات هسته ای در دوره باقی مانده باشد.
310311
