سرنوشت شهاب سنگ جنجالی که بیل کلینتون را مجبور به کنفرانس خبری کرد چه شد؟/ عکس

این شهاب سنگ در دهه 1990 ثابت کرد که ترکیبی از سنگ و آب ندارد، زیرا به طور مشکوکی توسط بسیاری از جمله بیل کلینتون ادعا شد که شواهدی از حیات در مریخ دارد.

این قطعه سنگ چهار میلیارد ساله که در سال 1984 در قطب جنوب کشف شد، پس از اینکه تیمی از دانشمندان به رهبری ناسا در سال 1996 گفتند که حاوی فسیل های میکروسکوپی باکتریایی است، تیتر خبرها را تشکیل داد.

ادعاهای آنها هیلاری کلینتون را بر آن داشت تا یک کنفرانس مطبوعاتی تلویزیونی اضطراری درباره این کشف برگزار کند، که به گفته او می تواند بینشی مهم از دنیای ما ارائه دهد. او گفت: «نتایج به همان اندازه گسترده و الهام‌بخش است که تصور می‌شود. این یافته، همانطور که به برخی از سؤالات قبلی ما پاسخ می دهد، ممکن است به سؤالات دیگری نیز پاسخ دهد که ممکن است مهمتر باشند.

بیل کلینتون از این اتهامات برای دریافت بودجه بیشتر برای برنامه فضایی ایالات متحده استفاده کرد. با این حال، برخی از دانشمندان نسبت به یافته های ناسا تردید داشتند و می خواستند تحقیقات بیشتری انجام دهند. اکنون پس از دهه ها مطالعه دقیق این سنگ های چهار پوندی به نتایج جالبی رسیده اند.

در این مطالعه جدید، محققان مؤسسه صلح بین‌المللی کارنگی در واشنگتن، نمونه‌های کوچکی از شهاب سنگ را بررسی کردند و دریافتند که ترکیبات غنی از کربن در واقع نتیجه ذخیره نمک و آب نمک در سنگ‌ها برای مدت طولانی است. عبور می کند. زمان

محققان دریافته‌اند که این سنگ در اثر دو برخورد بین زمان‌های مرطوب و اولیه مریخ شکل گرفته است که در نزدیکی صخره رخ داده و باعث گرم شدن اطراف سیاره شده است. برخورد سوم باعث پرتاب آن به فضا شد که در نهایت روی زمین فرود آمد و در حدود یک سال در قطب جنوب کشف شد.

جامعه علمی مدت‌هاست که اولین یافته‌های ناسا را ​​زیر سوال برده است که نشان می‌دهد این ترکیبات آلی توسط چیزی جز نشانه‌های حیات ایجاد نشده‌اند.

در این مطالعه جدید، محققان از تکنیک‌های جدیدی برای تجزیه و تحلیل کانی‌های موجود در شهاب‌سنگ‌ها استفاده کردند و دریافتند که این مواد با کانی‌هایی مانند سرپانتین مرتبط هستند. این ماده معدنی به رنگ سبز تیره است که گاهی شبیه پوست مار است و با محیط زمانی مرطوب همراه است. همانطور که در بالا ذکر شد، شرایط مشابهی در طول شکل گیری مریخ اولیه وجود داشت.

محققان می گویند میلیاردها سال پیش، آب زیرزمینی مریخ از میان شکاف های سنگی حرکت می کرد و دی اکسید کربن ریز ایجاد می کرد، که برخی از دانشمندان در دهه 1990 معتقد بودند که شواهدی از وجود حیات در مریخ باستانی است.

به گفته آنها، اقدام مشابه (حرکت آب از طریق شکاف ها) می تواند در زمین رخ دهد و می تواند به توضیح حضور متان در جو مریخ کمک کند.

یکی از فرآیندهایی که ممکن است در مریخ اولیه اتفاق افتاده باشد، سرپانتینه شدن است که زمانی اتفاق می افتد که سنگ های آتشفشانی غنی از آهن یا منیزیم با آب در گردش برخورد می کنند. این امر ماهیت معدنی آنها را تغییر می دهد و باعث تولید هیدروژن در سنگ می شود.

روش دیگری که ممکن است باعث چنین فرآیندی شود، کربناته کردن است که در نتیجه واکنش یک سنگ با آب اسیدی حاوی دی اکسید کربن محلول رخ می دهد.

ترکیبات آلی کشف شده توسط تیم ناسا در سال 1996 ممکن است زمانی تولید شده باشند که سنگ های آتشفشانی مریخ با آب نمک موجود در سنگ ها واکنش نشان می دهند.

اندرو استیل، نویسنده اصلی این مطالعه گفت: «پیشرفت در فناوری به ما کمک کرده است تا به نتایج جدیدی دست یابیم.

او گفت که او و تیمش که شامل دانشمندان آمریکایی، آلمانی و انگلیسی می‌شد، می‌خواستند بفهمند واقعاً چه اتفاقی افتاده است، که یک کشف بسیار جالب در مورد مریخ است و نه یافته‌های تحقیقات اولیه. او نپذیرفت.

به گفته استیل، تنها راه برای اثبات اینکه مریخ تا به حال حیات میکروبی داشته است، آوردن و تجزیه و تحلیل نمونه های مریخ به زمین است.

مریخ نورد استقامتی ناسا نیز برای ماموریت مشابهی به مریخ فرستاده شده است. این ماموریت دو هدف دارد. اولین هدف تحقیقات علمی برای درک محیط مریخ در گذشته و حال و همچنین توانایی آن برای زندگی است. دلیل دوم جمع آوری نمونه های خاک از مریخ برای آوردن به زمین است. ماموریت دیگری که برای سال 2026 برنامه ریزی شده است، بازگرداندن لوله های آزمایش جمع آوری شده توسط فضانورد “ادورانس” به زمین برای آزمایش های بیشتر است.

دهانه “Tide” که در آن مریخ نورد “استقامت” فرود آمد، 28 مایل (45 کیلومتر) طول دارد و شامل بستر خشک قدیمی رودخانه است. دانشمندان بر این باورند که 3.5 میلیارد سال پیش، یک دریاچه بزرگ در امتداد دلتای ساحلی قرار داشت. آنها معتقدند اگرچه آب دریاچه برای مدت طولانی خشک شده است، اما ممکن است آثاری از زندگی گذشته در گل یا دیوارها وجود داشته باشد.

مریخ نورد «استقامت» که توسط پیشرفته ترین مریخ نوردهای ناسا مورد استفاده دانشمندان و مهندسان فضایی است، ابزارهای علمی بسیاری برای انجام مأموریت های علمی خود دارد که همگی پیشرفته ترین تجهیزات ناسا برای اکتشاف سیارات هستند. مجموعه ای از تجهیزات علمی مانند رادار نفوذ، طیف سنج برای مطالعه ساختار زمین، چندین دوربین برای گرفتن تصاویر پانوراما و عکس های نزدیک به سطح مریخ با “صبر”.

چین و ژاپن همچنین قصد دارند در دهه های آینده از سیاره سرخ بازدید کنند و نمونه هایی از سنگ مریخ را برای مطالعه به زمین بازگردانند.

این سنگ قیمتی در 6 دسامبر 2013 در قطب جنوب توسط گروهی از Alcocos در ایالات متحده کشف شد، این سنگ یکی از سنگ های مورد مطالعه در جهان است. این صخره خاکستری سبز ریز Alan Hills 84001 نامیده می شود زیرا این شهاب سنگ توسط تیم شهاب سنگ در 27 دسامبر 1984 در منطقه قطب جنوب به همین نام کشف شد.

دو دانشمندی که در تحقیقات اولیه ناسا شرکت کردند، با آخرین یافته‌ها مخالفت کردند و آنها را “ناامیدکننده” نامیدند: کیتی توماس کاپرتا و سیمون کلمت، ستاره‌شناسان مرکز فضایی جانسون ناسا در هیوستون. ایمیلی مشترک گفت که آنها همچنان متعهد هستند. بررسی آنها در سال 1996.

3