پارکینگ ساختمان طراحی دیوار پارکینگ مسکونی

پارکینگ ساختمان ها

تعریف در آپارتمان ها

  پارکینگ به مکانی گفته می شود که محل نگهداری خودروها می باشد.دسترسی به پارکینگ ها به دو شکل عمومی و خصوصی می باشد.و همچنین پارکینگ می تواند در فضای بسته و در فضای باز باشد. حقوق شهروندی این امر را ایجاب می کند که یک ساختمان  منازل مسکونی یا مجتمع های اداری وتجاری دارای پارکینگ باشند. در ساخت و ساز ساختمان ها و مجتمع های تجاری و اداری اولین نیازی که باید به آن توجه کرد داشتن پارکینگ می باشد.

قوانین آپارتمان چگونه می باشد ؟

  در بعضی مواقع در  طراحی داخلی منزل و یا در آپارتمان ها مالکان به عناوینی مانند نداشتن  خودرو ، نداشتن انباری و داشتن وسایل اضافی زیاد و غیره از پارکینگ آپارتمان به عنوان انباری استفاده می شود.و وسایل های اضافی را در پارکینگ قرار می دهند.گذاشتن و نگهداری هر گونه وسایل در پارکینگ آپارتمان ها غیر قانونی و ممنوع می باشد.و ساکنین دیگر این اجازه را دارند که اعتراض و یا حتی پیگیری قانونی انجام دهند.

ابعاد و اندازه در آپارتمان ها به چه صورت می باشد ؟

 طراحی داخلی رستوران تهران: طبق دستور و ضوابط شهرداری برای ساختن پارکینگ ، یک پارکینگ حداقل دهانه به اندازه ۲.۵ متر ، برای ساختن دو پارکینگ در کنار هم حداقل دهانه ۴.۵ متر و برای ساختن سه پارکینگ کنار هم حداقل دهانه ۷ متر می باشد.و برای ساختن پارکینگ طول مورد نیاز برای پارکینگ ۵ متر  و فضای یک پارکینگ ۵ در ۲.۵ متر می باشد.و همچنین برای اضافه شدن و زیاد شدن  هر واحد پارکینگ  فضایی به عرض ۲ متر اضافه می شود.

پارکینگ معلول عرض آن ۳.۵ متر   است  و اگر پارکینگ مابین  دو تا دیوار بسته قرار بگیرد می بایست ۵۰ سانتی متر به عرض هایی که گفته شده اضافه می شود.

بنابراین مساحت ۴۰ متر مربع از فضای حیاط که قابل پارک می باشد به عنوان یک واحد پارکینگ به حساب می آید.در صورت کاهش این سطح فضایی که باقی می ماند بر ۴۰ درصد که  قابل پارک می باشد بر مستحت پارکینگ اضافه می شود.

 طراحی فضای داخلی پارکینگ باید چگونه باشد ؟

در طراحی داخلی مجتمع اداری و طراحی کردن فضای داخلی پارکینگ می بایست متناسب با دیگر قسمت های ساختمان باشد. برای طراحی فضای داخلی پارکینگ می بایست ضوابط شهرداری که به شرح زیر می باشد رعایت گردد.

۱- استاندارهای پارکینگ

۲- حداقل ارتفاع سقف پارکینگ

۳- عرض استاندارد در پارکینگ

۴- شعاع گردش رمپ

۵- شعاع گردش ماشین در طراحی پارکینگ

۶- ضوابط طراحی

 تهویه پارکینگ

۷- طراحز پارکینگ واحد مسکونی

۸- طراحی کف پارکینگ

پارکینگ های سر پوشیده را می توان یک عنصر کامل کننده ساختمان نامید.در طراحی پارکینگ سر پوشیده معمولا داراب یک دیوار محکم در یک سمت  برای حفاظت کردن از وسایل نقلیه در مقابا آب و هوا،و همچنین استفاده درست از فضا  و به صرفه بودن از نظر اقتصادی است.

ترکیب پارکینگ سر پوشیدا برای خودرو ، مکانی برای دوچرخه ها و یک مکان مناسب برای انبار داری در و قفل، در ساختمان ها مورد توجه قرار می گیرد.

مسیرهای ورودی و خروجی پارکینگ ها می بایست دور ار هرگونه اتفاق و خطر و مزاحمت برای مکان بازی کودکان و مکانی برای آسایش ساکنین ساختمان باشد.و می بایست داراب سیستم تهویه طبیعی مناسب باشد.در صورت نداشتن تهویه طبیعی باید از سیستم های تهویه مکانیکی مناسب استفاده شود.

تناسب با تعداد واحدها در ساختمان

در ساختمان هایی که به اندازه و تعداد واحدها دارای پارکینگ می باشد قیمت پارکینگ مناسب تر و ارزان تر است ولی در ساختمان هایی که تعداد پارکینگ کم باشد .پارکینگ دارای قیمت بیشتری می باشد.

 عواملی که در قیمت پارکینگ در هنگام خرید و فروش تاثیر گذار است به شرح زیر می باشد:

۱- عرض کوچه

۲- عمر ساختمان

۳- وجود پارکینگ عمومی در منطقه

۴- نحوه تقسیم پارکینگ در ساختمان

۵- نرخ اجاره در پارکینگ در مجتمع مسکونی

پارکینگ مزاحم چیست ؟

پارکینگ مزاحم علاوه بر پارکینگ های اجاره ای در ساختمان هایی که مسکونی هستند برای ساکنینی که پارکینگ ندارند و یا نیازمند فضایی بیشتر برا ی پارک کردن بیش از یک ماشین هستند .باعث می شود تا حدودی مشگل گشا باشد.طبق قانون و مقرارت شهرداری مکانی مناسب برای پارک هر خودرو ، دارای مساحت استانداری می باشد تا این خودروها برای هم در حین پارک مزاحمت ایجاد نکنند .ولی در زمان خاص برای فضا و مکان خالی که باقی مانده ، پادکینگ مزاحم تعریف می شود.

زمانی که در محل پارکینگ ساختمان ، علاوه بر وجود پارکینگ های استاندارد ، فضا و مکانی وجود داشته باشد که بتوان ماشین جدیدی با مزاحمت  برای بقیه ماشین ها پارک کرد، ساکنین می توانند برای گرفتن پارکینگ مزاحم به صورت توافقی به شهرداری محل خود مراجعه کنند.بنابراین پارکینگ مزاحم از نقل و انتقال آزادانه یکی از ماشین ها حلوگیری می کندو قیمت آن از پارکینگ اصلی پایین تر و کم تر می باشد

 پارکین‌ را می‌توان به‌عنوان عنصر تکمیل‌کننده ساختمان‌ها دانست.

پارکینگ‌های سرپوشیدۀ دارای دیواری محکم در یک طرف (ترجیحاً در سمت بادگیر)، برای محافظت از وسایل نقلیه در برابر آب و هوا، و همچنین استفاده مناسب از فضا و صرفه اقتصادی، مناسب می‌باشند.

ترکیبی از پارکینگ سرپوشیده برای اتومبیل، فضایی برای دوچرخه‌ها و فضایی مناسب برای انباری دارای درب و قفل نیز پیشنهاد می‌شود.

پارکینگ‌های اتومبیل و همچنین مسیرهای ورود و خروج آن، دود، بو یا سروصدای ناشی از اتومبیل‌ها، باید به دور از هر گونه خطر و مزاحمت برای محل بازی کودکان و آسایش ساکنان ساختمان باشد.

پارکینگ‌های سرپوشیده باید دارای سیستم تهویه طبیعی و درصورت عدم وجود شرایط لازم، از سیستم‌های مناسب تهویه مکانیکی استفاده شود.

پارکینگ‌ها دارای ستون‌های نگهدارنده، ناودان‌های عمودی و آبرو‌ها نیز می‌باشند.

تعداد پارکینگ‌ها را در واحدهای مسکونی، متناسب با مساحت ساختمان و واحد مسکونی تعریف می‌شود.

برای واحدهای مسکونی کوچک‌تر از ۱۵۰مترمربع؛ یک پارکینگ در نظر گرفته شده و برای واحدهای مسکونی بین ۱۵۰مترمربع تا ۲۵۰مترمربع؛ دو پارکینگ مورد نیاز است. برای واحدهای مسکونی بیش از ۲۵۰مترمربع؛ تعداد سه پارکینگ مورد نیاز است.

به صورت معمول طراحی پارکینگ ساختمان‌ها در طبقه همکف یا زیرزمین در نظر گرفته می‌شود.

در طراحی پارکینگ‌ها باید به اندازه ورودی و فضای اشغال شده توسط رمپ (سطوح شیبدار) نیز توجه داشت.

حداقل ارتفاع مفید برای ورودی پارکینگ ۱/۸۰متر، و حداقل عرض درب ورودی پارکینگ ۳متر در نظر گرفته شود.

در قرارگیری پارکینگ‌ها باید توجه داشت که به‌ازای فاصله‌ی هر دو ماشین، نیم متر از عرض (n*25) کاسته شود.

یک واحد پارکینگ در صورتی که بین دو ستون باشد، با حداقل دهانه ۲/۵متر و در صورتی که بین دو دیوار باشد با حداقل دهانه ۳متر طراحی شود، و برای دو پارکینگ کنار هم در حالتی که دوطرف پارکینگ؛ دیوار باشد حداقل عرض دهانه ۵متر و اگر یک طرف دیوار و طرف دیگر ستون باشد؛ حداقل عرض دهانه ۴/۷۵متر در نظر گرفته‌شود. و سه پارکینگ کنار هم با حداقل دهانه ۷متر، در نظر گرفته شود. حداقل طول مورد نیاز جهت پارکینگ ۵متر، و بنابراین حداقل فضای یک پارکینگ ۲/۵×۵متر می‌باشد.

دهانه پارکینگ فضای موجود به منظور جای دادن عرض اتوموبیل است که در اکثر آئین نامه‌ها به صورت فاصله محور تا محور ستون تعریف می‌شود. دهانه پارکینگ در ساختمان‌های بتنی نسبت به ساختمان‌های فلزی با توجه به افزایش اندازه‌های ستون، بیشتر است. از این رو در اکثر ساختمان‌هایی که در دهانه پارکینگ محدودیت دارند استفاده از اسکلت بتنی امکان پذیر نیست. دهانه پارکینگ با توجه به تعداد اتوموبیل‌های پارک شده متفاوت است.

از زوایای مختلف پارک اتومبیل از قبیل ۹۰درجه، ۷۵درجه،۶۰درجه و ۴۵درجه، می‌توان در طراحی بهتر و استفاده مفیدتر از فضای پارکینگ، استفاده کرد.

حالت چیدن پارکینگ‌ها به صورت L باعث می‌شود با استفاده از هم‌پوشانی فضای خالی بین آن‌ها جهت ایجاد تعداد پارکینگ بیشتر و یا جهت ایجاد فضای تاسیسات، انبار، پلکان و سیستم آسانسور استفاده کرد.

در پارکینگ‌های کوچکی که برای آپارتمان‌های معمول طراحی می‌شود، راه خروج استفاده‌کنندگان با مسیر ورود اتومبیل می‌تواند یکی باشد. در این پارکینگ‌ها، پیش بینی دو محل پارک پشت سر هم مانعی ندارد.

در طراحی پارکینگ‌ها باید به مواردی مانند جداسازی فضای هر پارکینگ با خط کشی‎های خاص، محل ورودی و خروجی رمپ و میزان شیب آن، محل قرارگیری و نوع درب‌های پارکینگ و همچنین نحوه بازشدن درب‌ها، میزان نور محیط و نورپردازی آن، استفاده از نور و تهویه طبیعی در صورت ممکن، مسایل امنیتی پارگینگ و مسایل ایمنی در برابر حریق نیز توجه شود.

در طراحی پارکینگ ساختمان‌های مسکونی، امنیت پارکینگ، ارتباط پارکینگ با لابی، محل و طرح راه پله و آسانسور، نفوذ کمترین صدا در هنگام ورود و خروج وسایل نقیله به داخل ساختمان از نکات بسیار مهم است.

طراحی فضای داخلی پارکینگ متناسب با سایر بخش‌های ساختمان است.

محل پارک خودرو‌ها با توجه به زمان ورود و خروج ساکنین در ساعات مختلف روز طراحی شود.

در پارکینگ ساختمان‌های مسکونی رعایت این نکته که محل پارک اتومبیل‌ها غیر مزاحم باشد، لازم است.

طراحی فضای پارکینگ باید به گونه‌ای باشد که ورود و خروج اتومبیل‌ها از آن، مسیر عبور و مرور و گردش اتومبیل در شرایطی که تمام اتومبیل‌ها در محل پارکینگ‌های خود جای گرفته‌اند نیز؛ به سهولت انجام گیرد.

به این منظور، حداقل شعاع گردش یا طول مورد نیاز جهت مانور اتومبیل ۵متر، و حداقل شعاع داخلی در مسیر گردش پارکینگ‌ها ۴/۵۷متر در نظر گرفته شود.

در پارکینگ‌های مستقیم؛ اتومبیل برای ورود و خروج به فضای پارک، نیازمند فضایی در پشت است که دهانه آن به اندازه دهانه پارکینگ و طول مورد نیاز آن طول گردش است. طول گردش در پارکینگ‌ها با توجه به زاویه قرارگیری پارک و تعداد طبقات آپارتمان متغیر است. در آپارتمان‌های معمولی و با زاویه پارک ۹۰ درجه؛ طول گردش به اندازه عمق پارکینگ یعنی ۵ متر لازم است. محل‌های پارک‌ مستقیم احتیاجی به فضای گردش ندارد.

فضایی برای رفت و آمد سرنشینان، پس از پارک اتومبیل لازم است. همچنین فضای پارک نباید مشکلی برای استفاده از سایر فضاها مانند انباری‌ها و اتاق تاسیسات ایجاد نماید. از این رو باید فضایی مناسب برای عبور در پارکینگ‌ها در نظر گرفته شود.

در پارکینگ‌های خصوصی، درصورت وجود ورودی مجزای دیگری برای افراد، پیش‌بینی راه ورودی سواره به میزان حداقل ١٨٠سانتی‌متر الزامی است.

بهتر است ورودی رمپ، از قسمتِ کم عرض محیط طراحی گردد.

حداکثر شیب رمپ پارکینگ ۱۵درصد می‌باشد. ولی در یک متر ابتدایی و انتهایی از رمپ، حداکثر شیب باید ۱۰درصد یا کمتر باشد.

به منظور تامین ایمنی استفاده از رمپ، فضایی به طول ۳متر بایستی در پیش از آغاز رمپ در نظر گرفته شود. این فضا، ایستگاه رمپ می‌باشد.

حداقل عرض رمپ یک طرفه ۳متر و برای رمپ‌های دوطرفه ۶متر می‌باشد. همچنین برای رمپ‌های قوسی؛ حداقل عرض آن در رمپ‌های یک طرفه ۳/۶۵متر و برای رمپ‌های دوطرفه ۷متر در نظر گرفته می‌شود. همچنین حداقل عرض رمپ برای ساختمان‌هایی که حداکثر از ۲۵واحد تشکیل شده است، ۳/۵متر می‌باشد و اگر تعداد واحدها کمتر از ۲۵واحد باشد، عرض رمپ ۵متر در نظر گرفته شود.