پسوریازیس چیست؟
پسوریازیس؛ نشانه ها و راه های درمان آن
این عارضه باعث میشود که روی پوست، لکه های قرمز ناهمواری که با پوسته های سفید پوشیده شدهاند، ایجاد شود. این لکه های پوستی میتوانند در هر جایی رشد از بدن کنند، اما بیشتر روی پوست سر، آرنج، زانو و کمر ظاهر میشوند. پسوریازیس، مسری نیست و از فردی به فرد دیگر منتقل نمیشود.
پسوریازیس معمولاً در اوایل بزرگسالی ظاهر میشود. در بیشتر افراد، تنها چند ناحیه را تحت تاثیر قرار میدهد اما در موارد شدید، پسوریازیس میتواند قسمت های زیادی از بدن را پوشش دهد. اکثر انواع پسوریازیس دوره هایی را طی میکنند، به مدت چند هفته یا چند ماه شعله ور میشوند، سپس مدتی مدتی فروکش میکنند و یا حتی کاملاً درمان میشوند.
اگر میخواهید همه چیز را درباره پسوریازیس بدانید، پیشنهاد میکنیم که تا انتهای این مقاله، با ما همراه باشید!
علائم و نشانه های پسوریازیس
علائم و نشانه های پسوریازیس در افراد مختلف متفاوت است و این بیماری میتواند نواحی مختلفی را درگیر کند. علائم و نشانه های پسوریازیس عبارتند از:
- پینههای ملتهب، برجسته و قرمز رنگ روی پوست
- پوست قرمزی که ممکن است ترک بخورد و خونریزی کند.
- احساس درد در اطراف پینه ها
- مفاصل دردناک و متورم
- احساس سوزش و خارش در اطراف پینه ها
- فلس ها یا پلاک های نقرهای روی پینه های قرمز
- ضخیم شدن ناخنها، سوراخ شدن یا برآمده شده آن ها
- تاول های پر از چرک روی لکه های قرمز پوست
عوارض پسوریازیس
اگر به پسوریازیس مبتلا هستید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سایر بیماری ها هستید، از جمله:
- آرتریت پسوریازیس، که باعث درد، سفتی و تورم در مفاصل و اطراف آن میشود.
- شرایط چشم، مانند ، بلفاریت و یووئیت
- نوع ۲
- بالا
- بیماری قلبی عروقی
- سایر بیماریهای خود ایمنی مانند بیماری سلیاک، اسکلروز و بیماری التهابی روده به نام بیماری کرون
- شرایط بهداشت روانی ، مانند اعتماد به نفس پایین و
انواع پسوریازیس
انواع مختلفی از پسوریازیس وجود دارد، از جمله:
پسوریازیس پلاکی، شایعترین نوع پسوریازیس باعث ایجاد لکه های پوستی خشک، برجسته و قرمز میشود. این ضایعات در پسوریازیس پلاکی از پوسته های نقرهای پوشیده شده است. این پلاکها ممکن است خارش داشته باشند یا پوست حساسی داشته باشند. پسوریازیس پلاکی معمولاً در آرنج، زانو، کمر و پوست سر ظاهر میشوند و ممکن است میزان سطح آن ها روی پوست کم یا زیاد باشد.
پسوریازیس میتواند ناخن ها و انگشتان پا را تحت تأثیر قرار دهد و باعث ایجاد حفره، رشد غیرطبیعی ناخن و تغییر رنگ آن شود. ناخنهای مبتلا به پسوریازیس، ممکن است شل شود و از بستر ناخن جدا شوند. موارد شدید ممکن است باعث خرد شدن ناخن شود.
پسوریازیس گوتات معمولاً توسط مانند ایجاد میشود. با ضایعات کوچک، قطرهای و پوسته پوسته شده روی تنه، بازوها یا پاها مشخص میشود.
پسوریازیس معکوس، به طور عمده روی چین های کشاله ران، باسن و پستان ها تأثیر میگذارد. پسوریازیس معکوس، باعث ایجاد لکه های صاف در پوست قرمز میشود که با اصطکاک و تعریق بدتر میشود. عفونت های قارچی ممکن است باعث ایجاد این نوع پسوریازیس شود.
پسوریازیس پوسچولار، شکل نادری از پسوریازیس است که باعث ایجاد ضایعات چرکی میشود که در بخشهای گسترده (پسوریازیس پوسچول تعمیم یافته) یا در نواحی کوچکتر کف دست یا کف پا ایجاد میشود.
کمترین نوع پسوریازیس، پسوریازیس اریتودرمیک است. این نوع پسوریازیس، میتواند کل بدن شما را با نوعی بثورات قرمز بپوشاند که میتواند خارش یا سوختگی شدیدی داشته باشد.
آرتروز پسوریازیس، باعث متورم شدن و دردناک شدن مفاصل میشود که نوع آرتروز است. بعضی اوقات علائم مفصل اولین یا تنها علامت یا نشانه پسوریازیس است. بنیاد ملی پسوریازیس تخمین میزند که ممکن است بین ۱۰ تا ۳۰ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس، آرتروز پسوریازیس نیز داشته باشند.
علل ابتلاء به پسوریازیس چیست؟
اینطور تصور میشود که پسوریازیس، نوعی مشکل در سیستم ایمنی بدن است که باعث بازسازی پوست با سرعتی سریعتر از میزان طبیعی آن میشود. در متداولترین نوع پسوریازیس که به پسوریازیس پلاکی معروف است، این گردش سریع سلول ها باعث ایجاد پوسته ها و لکه های قرمز میشود.
اینکه چه عواملی باعث اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن میشوند، کاملاً مشخص نیست. محققان معتقدند که هم عوامل ژنتیکی و هم عوامل محیطی در این امر نقش دارند.
هرکسی میتواند به پسوریازیس مبتلا شود. حدود یک سوم موارد پسوریازیس از سال های کودکی شروع میشود. این عوامل می توانند خطر ابتلای افراد به پسوریازیس را افزایش دهند:
سابقه خانوادگی: داشتن والدی که مبتلا به پسوریازیس است، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهد و داشتن دو والد مبتلا به پسوریازیس، این خطر را حتی بیشتر می کند. پسوریازیس معمولاً در میان خانواده ها ایجاد می شود، اما ممکن است نسلهای بعدی به آن ابتلا پیدا نکنند. به عنوان مثال، یک پدربزرگ و نوه او ممکن است تحت تأثیر پسوریازیس قرار بگیرند، اما لزوماً مادر کودک هم به این بیماری مبتلا نشود.
فشار روانی و استرس: از آنجا که استرس میتواند بر سیستم ایمنی بدن شما تأثیر بگذارد، سطح بالای استرس ممکن است خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش دهد.
سیگار کشیدن: سیگار کشیدن نه تنها خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش میدهد بلکه ممکن است شدت بیماری را نیز بالا ببرد. سیگار کشیدن نیز ممکن است در بروز اولیه بیماری نقش داشته باشد.
بسیاری از افرادی که مستعد ابتلا به پسوریازیس هستند، ممکن است سال ها هیچ علائمی نداشته باشند تا زمانی که بیماری توسط برخی از عوامل محیطی تحریک شود. عوامل محرک پسوریازیس عبارتند از:
عفونتها، مانند استرپتوکوک گلو یا عفونت ای پوستی آب و هوا، به ویژه سرماخوردگی، شرایط خشک آسیب به پوست، مانند بریدگی یا خراشیدن، گزش حشرات یا
روش های خانگی درمان پسوریازیس
خوشبختانه روش های زیادی برای درمان پسوریازیس وجود دارد. تعدادی از این درمان ها خانگی هستند و با مواد طبیعی میتوانند پسوریازیس را درمان کنند یا میزان آن را کاهش دهند. این درمان های خانگی عبارتاند از:
یوگا و مدیتیشن:
در آرتریت پسوریاتیک روزانه ۲۰ دقیقه یوگا ضمن کاهش استرس، به انعطاف پذیری مفاصل کمک زیادی میکند.
مصرف ماهی تازه:
سرکه سیب :
این ماده دارای خواص زیادی است و میتواند بسیاری از علائم بیماری پسوریازیس را کاهش دهد.در هنگام خارش شدید با یک پارچه پنبه ای آغشته به سرکه سیب مناطق دارای خارش را ماساژ دهید . برای درمان خانگی پسوریازیس در ضایعات پوست سر هم می توانید هر شب پوست سر را با سرکه سیب آغشته کنید و صبح با شامپوی کولتار شستشو دهید.
پودر زردچوبه :
ماده موثر در زردچوبه، نوعی ماده ضد التهاب پوستی است. استفاده خوراکی زردچوبه به میزان حداکثر یک گرم در روز، استفاده از صابون زردچوبه و یا استفاده از پودر زردچوبه با روغن های کاملا گیاهی مثل روغن نارگیل و روغن گل بنفشه، روغن سیاه دانه و روغن زیتون میتواند در کاهش علائم بیماری پسوریازیس به خصوص بسیار مفید عمل کند.
ژل آلوئه ورا :
ژل آلوئه ورا به خاطر خواص ضدالتهابی و ترمیمی که دارد، میتواند هم به صورت خوراکی و هم به شکل مالیدنی، علایم بیماری پسوریازیس را کاهش دهد.
پوست موز:
برای درمان خانگی پسوریازیس، میتوان با خمیر کردن پوست موز و اضافه کردن کمی پودر زردچوبه، به راحتی جلوی خارش های شدید را بگیرید.
کیسه یخ:
در بسیاری از موارد، استفاده از کیسه یخ، میتواند در کاهش خارش شبانه و کاهش درد مفاصل بیماران دارای آرتریت پسوریازیس موثر باشد.
خمیر سیر و ژل آلوئه ورا:
سیر و آلوئه ورا با داشتن ترکیبات خاص از بهترین و مهمترین ترکیبات ضد التهاب و ترمیم کننده پوست هستند. مالیدن این خمیر و تحمل آن به مدت ۳۰ دقیقه روی پوست، میتواند بسیاری از علائم بیماری پسوریازیس را برطرف کند.
نمک دریا:
مقدار ۵۰ گرم از این نمک را در وان حمام بریزید و به مدت یک ساعت در آن غوطه ور شوید. اگر دارای زخمهای باز و پوست ترک خورده هستید، این کار کمی سوزش دارد، ولی تاثیر آن بر بسیاری از عوارض بیماری پسوریازیس آشکار است.
برگ کلم:
ابتدا کلم را رنده کنید. سپس، آن را آبپز کنید و با کمی روغن بادام به هم بزنید و به صورت خمیر در بیاورید. این خمیر را به نواحی ضایعه پسوریازیس بمالید.
روغن کرچک:
استفاده از روغن کرچک در بسیاری از بیماران پسوریازیس، میتواند باعث کنترل بسیاری از علائم گردد.
نوشیدن آب:
نوشیدن هشت لیوان آب که حدود یک و نیم لیتر میشود با ورزش منظم و عرق کردن در بهبود بیماری پسوریازیس یک اصل اساسی است.
درمان پسوریازیس با داروها
برخی از داروهای درمان پسوریازیس، رشد سلولهای جدید پوست را کند میکنند و برخی دیگر، خارش و را تسکین میدهند. پزشک با توجه به اندازه بثورات، سن، سلامت کلی شما و سایر موارد، یک برنامه درمانی مناسب برای شما انتخاب خواهد کرد. درمانهای معمول عبارتاند از:
- متوترکسات: این دارو میتواند باعث بیماری مغز استخوان و کبد و همچنین مشکلات ریوی شود، بنابراین فقط برای موارد جدی است.
- نور درمانی: در این روش، پزشک نور ماوراء بنفش را به پوست شما میتاباند تا رشد سلولهای پوست را کند کند.
- کرمهای استروئیدی
- مرطوب کننده های پوست خشک
آیا پسوریازیس، سرطان است؟
پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که میتواند باعث پوسته پوسته شدن و التهاب پوست شود. اگرچه علت دقیق آن مشخص نیست، اما تصور میشود که ژنتیک سهم زیادی در ابتلا به آن دارد. گفته میشود که پسوریازیس “” است ، به این معنی که در اثر واکنش غیرعادی سیستم ایمنی بدن ایجاد می شود.
محققان دریافته اند که پسوریازیس ممکن است خطر ابتلا به برخی ها را افزایش دهد. یک بررسی پژوهشی در ۳۷ مقاله، نشان میدهد که پسوریازیس ممکن است خطر ابتلا به چندین سرطان از جمله سرطانهای دستگاه تنفسی فوقانی /دستگاه گوارش، کبد، دستگاه تنفسی، لوزالمعده و دستگاه ادراری را افزایش دهد. این بررسی همچنین نشان میدهد که افراد مبتلا به پسوریازیس، کمی بیشتر از بقیه، در معرض ابتلا به لنفوم غیر هوچکین، لنفوم هوچکین و سرطان خون هستند.
در یک مطالعه جداگانه، محققان متذکر شدند که میزان سرطان در افراد مبتلا به پسوریازیس بیشتر است. این مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به پسوریازیس، به احتمال زیاد به سرطانهای پوستی غیر ملانوم، سرطانهای لنفوم و سرطانهای حفره دهان، حنجره، حلق، روده بزرگ، ریه و کلیه مبتلا میشوند.
اگر به پسوریازیس مبتلا هستید، اقدامات لازم برای مدیریت یا کاهش عوامل خطر سرطان وجود دارد. پیشنهاد میکنیم در این مورد، حتماً با مشورت کنید.
روش های درمان پسوریازیس چه تاثیری بر خطر ابتلاء به سرطان دارند؟
برخی از درمان های پسوریازیس شامل داروهایی هستند که روند تولید سلولهای پوستی را کند میکنند. داروهای مختلفی که برای درمان پسوریازیس استفاده میشوند، سیستم ایمنی بدن را سرکوب میکنند تا به کاهش علائم کمک کنند.
محققان دریافته اند که داروهایی که از موجودات زنده ساخته میشوند، می توانند افراد با سیستم ایمنی ضعیف را در معرض خطر بیشتری برای سرطان قرار دهند.
پسوریازیس و ازدواج
افرادی که مبتلا به پسوریازیس هستند، معمولاً برای انتخاب همسر و ازدواج دغدغه های زیادی دارند. بسیاری از آنها از ازدواج واهمه دارند چون تصور میکنند که بهخاطر ابتلاء به این بیماری و ضایعات پوستی ناشی از آن، کسی حاضر به ازدواج با آنها نخواهد شد و همین مسئله، اعتماد بهنفس آنها را از بین میبرد.
بهتر است در مراحل اولیه آشنایی، مشکلات خود با این بیماری را با طرف مقابل در میان بگذارید و از طرد شدن نترسید. مطمئن باشید که فردی پیدا خواهد شد که به چیزی فراتر از مشکلات پوستی در رابطه نیز فکر کند. اجازه ندهید این بیمار عزت نفس شما را تخریب کند و کاری کند که منزوی شوید و تنها بمانید.
پسوریازیس و کرونا
براساس گفته بنیاد ملی پسوریازیس، مشخص نیست که آیا داشتن پسوریازیس به طور معناداری خطرات ناشی از ابتلا به کرونا را کاهش میدهد یا شدت بیماری را بیشتر میکند.
موضوع شناخته شده این است که افراد مبتلا به پسوریازیس، بیشتر در معرض سایر بیماریهای خطرناک مانند بیماریهای قلبی عروقی، ، و حتی بیماری انسداد ریوی مزمن هستند.
اگر به عنوان مثال، مبتلا به پسوریازیس و فشار خون بالا هستید، یا پسوریازیس و دیابت دارید، توصیه میشود تمام نکات و پروتکل‌های بهداشتی در برابر عفونت را با دقت رعایت کنید به ویژه اگر بیش از ۶۵ سال سن دارید.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
در موارد زیر، حتماً به مراجعه کنید:
- اگر شک دارید که به پسوریازیس مبتلا هستید
- اگر این بیماری، مدام شدید یا گسترده میشود
- باعث ناراحتی و درد شما میشود
- باعث نگرانی از ظاهر پوست می شود
- منجر به مشکلات مفصلی مانند درد ، تورم یا ناتوانی در انجام کارهای روزمره میگردد
اگر به پزشک دسترسی ندارید، به شما پیشنهاد میکنیم برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پسوریازیس و راه‌های درمان آن، با مراجعه به یا نصب اپلیکیشن آن، با پزشکان مشورت کنید و از راهکارهای ایشانپنج نوع اصلی پسوریازیس، پلاکی، ، ، و می‌باشد. شایعترین آن پسوریازیس پلاک‌مانند است که با ناحیه‌هایی قرمزرنگ با پوششی نقرهای و سفید از سلولهای مردهٔ پوست مشخص میشود. پسوریازیس در هر نقطه‌ای از بدن مانند زانو، آرنج، پوست سر و کف دست و پا میتواند مشاهده شود و با سایر شرایط جسمی جدی مانند ، بیماریهای قلبی و در ارتباط است. حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس به مبتلا میشوند.
باور بر این است که پسوریازیس مرتبط با دستگاه ایمنی بدن و یک است و محرک‌های آن استرس، صدمه به پوست، برخی داروها و می‌باشد. پسوریازیس اغلب در سنین جوانی شروع میشود، اما میتواند در هر سنی از دوران نوزادی تا سنین کهولت شروع شود. زنان و مردان تقریباً به یک نسبت به این بیماری مبتلا میشوند.
این بیماری درمان قطعی ندارد، اما داروهای بسیاری وجود دارند که با استفاده از آنها، پسوریازیس کنترل میشود. انواع روش‌های کنترل پسوریازیس عبارتند از: درمانهای موضعی، ، داروهای سیستمیک، بیولوژیک و طب مکمل و جایگزین. پسوریازیس اگر چه آزار دهنده است ولی در صورت درمان مناسب و رعایت دستورهای پزشکی، میتوان با آن کنار آمد و بیماری را کنترل کرد. حدود ۲٪ و بیش از ۱۲۵ میلیون نفر در سراسر جهان پسوریازیس دارند و () روز جهانی پسوریازیس می‌باشد.
بیماری‌زایی[]
پسوریازیس یک بیماری مرتبط با دستگاه ایمنی بدن است. در طی این بیماری دستگاه ایمنی با ارسال سیگنال‌های معیوب موجب تسریع رشد سلولهای پوست میشود. در واقع در حالت عادی سلولهای پوست به‌طور دائم از لایه‌های زیرین به طرف سطح حرکت کرده، در آنجا هسته‌های خود را از دست داده و به صورت پوسته‌های مرده از بدن دفع میشوند. این روند به‌طور معمول حدود یک ماه به طول می‌انجامد، اما در جریان پسوریازیس، چرخهٔ حیات سلولهای پوست بر اثر همان اشکالات دستگاه ایمنی، سرعت یافته، در نتیجه چندین لایه سلول مرده در سطح پوست تجمع پیدا میکنند که همان پوسته‌های پسوریازیس را تشکیل میدهند.
علائم پسوریازیس میتواند بین افراد مختلف، متفاوت باشد و شامل یک یا چند از نشانه‌های زیر شود:
- تکه‌های قرمز روی پوست که با فلس‌های نقرهای پوشیده شده‌است.
- نقاط کوچک پوسته پوسته شده (معمولاً در کودکان دیده میشود).
- پوست خشک و ترک خورده که ممکن است خونریزی هم بکند.
- خارش و سوزش در نقاطی از پوست.
- ناخن ضخیم، سوراخ شده یا برآمده.
- مفاصل متورم و سفت شده ().
پسوریازیس اغلب با معاینه بالینی تشخیص داده میشود و هیچ تست خونی برای تشخیص آن وجود ندارد، هر چند گاهی اوقات انجام برخی آزمایش‌ها برای یافتن علل شعله‌ورکنندهٔ آن ضروری است. در هر حال در موارد مشکوک، میتوان از پوست استفاده کرد. در این روش پزشک با بریدن تکهٔ کوچکی از پوست و بررسی آن زیر میکروسکوپ، بیماری را تشخیص میدهد. پسوریازیس ممکن است با (اگزما) اشتباه گرفته شود.
انواع پسوریازیس[]
پنج نوع پسوریازیس وجود دارد. یادگیری بیشتر در مورد نوع پسوریازیس، خود کمک خواهد کرد که بهترین درمان برای شما تعیین شود.
پسوریازیس پلاکی[]
پلاک پسوریازیس، یک مرکز نقرهای احاطه شده توسط یک مرز قرمز می‌باشد.
بازوی فردی که با پسوریازیس پلاکی پوشش داده شده‌است.
پسوریازیس معکوس (Inverse) یا فلکسورال به صورت ضایعات قرمز در روی بدن مانند پشت زانو، یا در کشاله ران است. ممکن است صاف و براق به نظر برسد. بسیاری از مردم از نوع دیگری از پسوریازیس در جای دیگر در بدن در همان زمان مبتلا هستند. همچنین این نوع از پسوریازیس ممکن است با عفونت‌های ناشی از کاندیدا، استرپتوکوک و درماتوفیت اشتباه گرفته شود.
اریترودرمیک[]
پسوریازیس اریترودرمیک (Erythrodermic) به صورت خاص شکل التهابی پسوریازیس است که اغلب بر بیشتر سطح بدن تأثیر میگذارد. این ممکن است که در ارتباط با پسوریازیس پوسچولر von Zumbusch رخ میدهد. این یک نوع نادر از پسوریازیس است و یک بار یا بیشتر در ۳ درصد از افرادی که پسوریازیس دارند رخ میدهد. به‌طور کلی در افرادی که پلاک پسوریازیس ناپایدار به نظر می‌رسد. این به این معنی است که ضایعات به وضوح تعریف نشده‌است. گستردگی، قرمزی آتشین و لایه برداری از پوست مشخصهٔ این فرم از پسوریازیس است. خارش شدید و درد اغلب با آن همراه است.
مکان‌های پسوریازیس[]
پسوریازیس میتواند در هر نقطه‌ای از بدن مانند بر روی پلک، گوش، دهان و لب‌ها، چین‌های پوست، دست و پا و ناخن خود را نشان دهد. پوست در هر یک از این سایت‌ها متفاوت است و نیاز به درمانهای مختلف دارد.
یا درمانهای موضعی اغلب زمانی که پسوریازیس به یک بخش خاص از بدن محدود است استفاده میشود. با این حال، پزشکان ممکن است داروهای خوراکی یا تزریقی را تجویز کنند اگر پسوریازیس تا حد زیادی یک شخص را تحت تأثیر قرار داده باشد. درمانهای مؤثر در دسترس هستند، بدون توجه به جایی که خود پسوریازیس قرار گرفته‌است.
حداقل نیمی از تمام افرادی که به پسوریازیس مبتلا هستند آن را بر روی پوست سر خود دارند.
پسوریازیس پوست سر میتواند بسیار ملایم، خفیف، با پوسته پوسته شدن کم باشد. همچنین میتواند بسیار شدید با ضخامت و پوست سر پوشیده شده از پلاک باشد. پسوریازیس میتواند فراتر از خط مو بر روی پیشانی، پشت گردن و اطراف گوش‌ها گسترش یابد.
سایر اختلالات پوستی مانند ، ممکن است مشابه پسوریازیس پوست سر باشد. با این حال، پسوریازیس پوست سر، پودری با برق نقرهای به نظر می‌رسد، در حالی که درماتیت سبوره‌ای زرد و چرب به نظر می‌رسد.
درمان پسوریازیس پوست سر بستگی به شدت بیماری، بلندی موها و طرز زندگی بیمار دارد. طیف گسترده‌ای از شامپوها، روغن‌ها، محلول‌ها و اسپری‌ها برای این منظور تهیه شده‌است که اکثراً محتوی هستند. همچنین دایووبت ژل که ترکیبی از و می‌باشد، برای پوست سر مفید است. بیمار باید از شستشوی زیاد سر با شامپو و خراشیدن پوست سر خودداری کند.
در پسوریازیس پوست سر کوتاه کردن یا تراشیدن مو باعث تأثیر بیشتر درمانهای موضعی و میشود.
پسوریازیس صورت اغلب بر ابرو، پوست بین بینی و لب بالا، پیشانی بالا و خط مو تأثیر میگذارد. با پسوریازیس در صورت و اطراف آن باید به دقت برخورد شود چون پوست در اینجا حساس است.
در پسوریازیس صورت استفاده گاه به گاه خفیف، که نیز نامیده میشود، ممکن است مؤثر باشد. درمانهای دیگر شامل ، ، محصولات (جداکننده‌های پوسته) و هستند. کلسیپوتریول و تازاروتین میتواند تحریک‌کننده باشد، بنابراین شما باید با دکتر خود برای پیدا کردن راهی برای رفع این نگرانی صحبت کنید.
شعله‌ور شدن ناگهانی پسوریازیس در دست‌ها و پاها به سرعت و با دقت باید درمان شود. در برخی از موارد، ترک خوردگی، تاول و تورم همراه با عود آن وجود دارد.
تغییرات در ۵۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس و حداقل ۸۰ درصد از افراد مبتلا به رخ میدهد. پسوریازیس میتواند باعث سوراخ شدن یا غیرعادی شدن ناخنها (رشد بیش از حد، رفتن رنگ ناخن و حتی یعنی جدا شدن ناخن از بستر) بشود. اصولاً درمان پسوریازیس ناخن مشکل است.
پسوریازیس تناسلی[]
رایج‌ترین نوع پسوریازیس در منطقهٔ تناسلی پسوریازیس معکوس است، اما انواع دیگر پسوریازیس میتواند بر روی اندام تناسلی به خصوص در مردان ظاهر شود. پسوریازیس تناسلی نیاز به درمان دقیق و مراقبت دارد.
پوست‌های چیندار[]
پسوریازیس معکوس میتواند در پوست‌های چیندار مانند زیر بغل و زیر سینه رخ دهد. این شکل از پسوریازیس اغلب با مالش و عرق کردن تحریک میشود.
در حالی که دانشمندان هنوز نمی‌دانند که دقیقاً چه چیزی باعث پسوریازیس است، ما می‌دانیم که و نقش عمده‌ای در توسعه آن دارند.
دانشمندان معتقدند که دست کم ۱۰ درصد از جمعیت عمومی یک یا بیشتر، از ژن‌هایی که باعث ایجاد یک زمینه به پسوریازیس میشود را به ارث می‌برند. با این حال، تنها ۲ الی ۳ درصد از جمعیت دارای این بیماری است. محققان بر این باورند که یک فرد برای ابتلا به پسوریازیس، باید ترکیبی از ژن‌هایی که باعث پسوریازیس میشود را داشته و در برابر عوامل خارجی خاص شناخته شده به عنوان «محرک» قرار گرفته باشد.
دستگاه ایمنی[]
پسوریازیس یک است. شرایط خود ایمنی در نتیجه حمله بدن به خودش است. در مورد پسوریازیس، شناخته شده به عنوان به اشتباه به سلولهای پوست حمله میکنند.
در یک بدن معمولی، سلولهای سفید خون مستقر برای حمله و از بین بردن باکتری‌های مهاجم و مبارزه با عفونت هستند. این حمله اشتباه باعث میشود که روند تولید سلولهای پوست بیش از حد شود. تولید سلول پوست با سرعت بالا باعث میشود سلولهای جدید پوست با سرعت بیش از حد توسعه یابند. آنها در سطح پوست تحت فشار قرار می‌گیرند، جایی که آنها شعله‌ور میشوند.
این نتایج در پلاک‌هایی هستند که رایج‌ترین همراه پسوریازیس است. حمله به سلولهای پوست باعث قرمزی، و توسعه نواحی ملتهب پوست میشود.
باور بر این است که پسوریازیس یک بیماری است، هر چند محققان دقیقاً نمی‌دانند که چگونه پسوریازیس از یک نسل به نسل دیگر منتقل میشود. الگوی وراثت احتمالاً شامل چندین یا ترکیبی از بسیاری از ژن‌ها است.
در حدود یک سوم از افراد مبتلا به پسوریازیس گزارش سابقهٔ خانوادگی این بیماری را داشته‌اند. اگر یکی از والدین پسوریازیس داشته باشد، کودک به احتمال ۲۵ درصد به پسوریازیس مبتلا میشود. اگر هر دو پدر و مادر پسوریازیس داشته باشند، یک کودک به احتمال حدود ۶۵ درصد به این بیماری مبتلا میشود.
مطالعات از همسان مبتلا به پسوریازیس نشان میدهد که پسوریازیس حداقل تا حدی ژنتیکی است. اما این مطالعات نیز تقویت پیچیدگی پسوریازیس را به همراه داشته‌است. در حدود یک سوم از دوقلوهای همسان که در آنها پسوریازیس وجود داشته‌است، تنها یکی از دوقلوها بیماری را داشته و این نشان میدهد که عوامل زیست‌محیطی یا محرک در ابتلا به پسوریازیس نقش بازی میکنند. این نظریه وجود دارد که پسوریازیس از ترکیبی از ژن‌ها و نیروهای خارجی باعث میشود. هنگامی که ژن‌های مسئول برای پسوریازیس کشف شوند، الگوی وراثت ممکن است بهتر درک شود.
محرک پسوریازیس جهانی نیست. چه بسا ممکن است آنچه باعث پسوریازیس یک نفر میشود، بر دیگری تأثیر نمی‌گذارد. محرک‌های ایجاد پسوریازیس عبارتند از: استرس، صدمه به پوست، برخی داروها و عفونت ، ، و .
[]
استرس میتواند باعث شروع پسوریازیس برای اولین بار یا تشدید پسوریازیس موجود شود. آرامش و کاهش استرس ممکن است به پیشگیری از استرس حاصل از تأثیر پسوریازیس کمک کند.
نوشیدنی‌های الکلی[]
مصرف الکل‌های سنگین میتواند موجب فوران پسوریازیس شود. اگر بیش از حد از الکل استفاده کنید، انتشار پسوریازیس ممکن است بیشتر شود. کاهش مصرف الکل بیش از حد برای پوست شما مفید است. اگر به کمک نیاز دارید، پزشک شما میتواند به شما کمک کند تا یک برنامه برای ترک نوشیدن داشته باشید.
صدمه به پوست[]
پسوریازیس میتواند در مناطقی از پوست که آسیب دیده یا دچار آسیب‌های روانی شدهاند به نظر برسد. این نامیده میشود. ، و خش همه میتوانند موجب راه‌اندازی پاسخ کوبنر شوند. پاسخ کوبنر میتواند درمان شود اگر به موقع عمل کنید.
داروها[]
برخی داروها با تحریک پسوریازیس در ارتباط هستند، از جمله:
: مورد استفاده برای درمان و سایر اختلالات روانی می‌باشد. لیتیوم باعث تشدید پسوریازیس در حدود نیمی از افراد مبتلا به پسوریازیس که آن را مصرف میکنند میشود.
: این درمان باعث بدتر شدن پسوریازیس در حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس که آن را استفاده کرده‌اند شده‌است. معلوم نیست که تمام داروهای فشار خون بالا () باعث بدتر شدن پسوریازیس شوند، اما ممکن است که بالقوه توان آن را داشته باشند.
: این داروی قلب گزارش شده‌است که باعث بدتر شدن برخی از موارد پسوریازیس شده‌است.
: این یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی برای درمان است. این دارو برخی از موارد پسوریازیس را بدتر کرده‌است. سایر ضد التهاب‌ها معمولاً میتواند جایگزین شود. اثرات منفی دارو معمولاً کم است هنگامی که آن را به درستی استفاده کرده باشید. در هر حال عوارض جانبی آن معمولاً با منافع آن در همراه است.
عفونت، میکروب‌ها و اچ‌آی‌وی[]
هر چیزی که میتواند سیستم ایمنی بدن را تحت تأثیر قرار دهد به پسوریازیس تأثیر میگذارد. به‌طور خاص، (گلو درد) با همراه است. گلو درد اغلب با شروع اولین پسوریازیس خالدار در کودکان همراه است. شما ممکن است شعله‌ور شدن پسوریازیس بعد از یک گوش درد، ، التهاب لوزه‌ها یا عفونت‌های تنفسی را بیش از حد تجربه کنید.
این غیرمعمول نیست برای اینکه کسی به یک شعله‌ور شدن پسوریازیس بدون علائم گلو درد دچار شود. صحبت با دکتر در مورد گرفتن تست گلو درد در صورت شعله‌ور شدن پسوریازیس لازم است.
پسوریازیس ممکن است با استعمار پوست یا روده توسط ، ، و بدتر شود.
نرخ پسوریازیس در افراد HIV مثبت مانند افراد HIV منفی است، با این حال، پسوریازیس در افراد آلوده به گرایش به شدت بیشتر دارد.
سایر محرک‌های محتمل[]
، و محرک پسوریازیس می‌باشند.
آسیب‌پذیر شدن پوست در فصل زمستان برای مبتلایان به بیماری پسوریازیس بیشتر مورد توجه است. عارضه پسوریازیس میتواند در نتیجه عواملی همچون کاهش نور خورشید، خشکی هوا، کاهش دما به ویژه در مناطق سردسیر تشدید شود.
پسوریازیس رشد غیرطبیعی بیش از حد و سریع لایهٔ پوست است. تولید غیرطبیعی سلولهای پوستی (به خصوص در زمان ) و بیش از حد بودن سلولهای پوست به دنبال حوادث سطحی پوست در پسوریازیس شایع است. در پسوریازیس سلولهای پوست هر ۵–۳ روز به جای معمول ۳۰–۲۸ روز جایگزین میشوند. این تغییرات از رشد سریع ناشی از التهاب سریالی در شامل ، ، و (سه زیرگروه از ) به وجود می‌آیند. این سلولهای ایمنی (گلبول‌های سفید) از حرکت به اپیدرم و ترشح هورمون‌های ایجادکننده التهاب (سایتوکاین) مانند ، ، و به وجود می‌آیند. این ترشح هورمون‌ها محرک التهابی هستند که سلولهای کراتینوسیت را به تکثیر تحریک میکنند. یک فرضیه این است که پسوریازیس، نقص در گلبول‌های سفید T، و در سایتوکین نظارتی می‌باشد.
ژن مربوط به تولید پوست باعث میشود پسوریازیس را یک حساسیت ندانیم.
یک محرک التهابی در بیماری پسوریازیس است و تحریک گیرنده‌های روی سلولهای دندریتیک خاص، که به نوبهٔ خود، تولید سایتوکین اینترفرون α میکنند. در پاسخ به این پیام‌های شیمیایی (هورمون) که توسط سلولهای دندریتیک و سلولهای T، همچنین سلولهای کراتینوسیت سیتوکین‌هایی را ترشح میکنند به عنوان اینترلوکین ۱، اینترلوکین ۶ و فاکتور نکروز توموری–α، که به سیگنال سلولهای التهابی در پایین دست می‌رسند و تحریک التهاب اضافی میکنند.
پسوریازیس به عنوان یک طبقه‌بندی شده و معمولاً بیشتر به دسته‌های مختلف بر اساس ویژگی‌های بافت تقسیم میشود. انواع آن شامل پلاک، پوسچولر، خال‌خال، و پسوریازیس خمشی می‌باشد. هر فرم دارای یک کد اختصاص داده شده به آن است. پسوریازیس همچنین میتواند به انواع غیر پوسچولر و پوسچولر طبقه‌بندی شود.
طبقه‌بندی پسوریازیس به عنوان یک بیماری خود ایمنی بحث قابل توجهی را برانگیخته است. محققان توصیف متفاوت از پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک مطرح کرده‌اند. برخی از نویسندگان آنها را به عنوان بیماریهای خود ایمنی طبقه‌بندی کرده‌اند در حالی که دیگران آنها را از بیماریهای خود ایمنی متمایز و از آن به عنوان یاد میکنند.
نمودار شماتیک از درمان پسوریازیس
پسوریازیس درمان قطعی ندارد، اما داروهای بسیاری وجود دارند که با استفاده از آنها، بیماری پسوریازیس کنترل میشود.
بسیاری از مردم گیاهان، ویتامین‌ها یا سایر داروهای خانگی را برای کاهش علائم پسوریازیس امتحان میکنند. فقط به یاد داشته باشید روشی که برای شخص دیگری مؤثر واقع میشود، ممکن است برای شما مفید و کاربردی نباشد؛ بنابراین بهتر است روش درمانی مختص خودتان را داشته باشید و حتماً قبل از تغییر یا اضافه کردن چیزی به برنامه درمانی خود با پزشکتان مشورت کنید.
در مدیریت و کنترل بیماری، صحبت با دکتر برای پیدا کردن یک درمان برای کاهش یا حذف نشانه‌های پسوریازیس لازم است. یک درمان برای یک فرد مبتلا به پسوریازیس ممکن است برای دیگری کار نکند؛ بنابراین مهم است که گزینه‌های درمانی مختلف را بدانید و سعی در پیدا کردن روش مناسب برای درمان پسوریازیس خود داشته باشید.
انواع روش‌های درمانی عبارتند از: درمانهای موضعی، نور درمانی، داروهای سیستمیک، بیولوژیک، درمانهای جدید خوراکی و طب مکمل و جایگزین.
یکی از درمانهای مفید شامل ترکیب زیر است:
این ترکیب می‌بایست به صورت موضعی و روزانه سه بار مصرف شود تا پس از یک یا دو ماه تأثیر آن نمایان شود.
درمانهای موضعی[]
درمانهای موضعی با تماس به پوست استفاده میشوند و معمولاً اولین درمان است که امتحان می‌کنید، زمانی که با پسوریازیس تشخیص داده می‌شوید. درمانهای موضعی را میتوان بدون نسخه یا با نسخهٔ پزشک خریداری کرد.
موضعی معمولاً شایعترین درمانی است که برای پسوریازیس استفاده شده، باعث کم شدن التهاب و تحریک‌پذیری پوست میشود. خیلی از اوقات پزشک ترکیبی از یک داروی از بین برندهٔ لایهٔ شاخی () مانند و را تجویز میکند. نکتهٔ مهم در مصرف کورتیکوستروئیدهای موضعی آن است که غالباً پس از مدتی، دیگر آن پاسخ مطلوب ابتدایی حاصل نمیشود، ضمن آنکه خطر نازک شدن پوست در اثر مصرف این داروها نیز وجود دارد؛ بنابراین انتخاب دقیق نوع استروئید موضعی و مصرف درست آن میتواند باعث کم شدن این اثرات ناخواسته شود.
علاوه بر کورتیکواستروئیدهای موضعی و داروهای کراتولیتیک داروهای قدیمی‌تری چون و نیز از مدت‌ها قبل در درمان پسوریازیس بکار رفته و با اثرات قابل قبولی همراه بوده‌است. همچنین استفاده از ترکیبات موضعی ( و ) نیز در درمان این بیماری با نتایج خوبی همراه بوده‌است. نیز یک ویتامین مشتق شده، رتینوئید موضعی است که برای کم کردن رشد سلولهای پوست استفاده میشود.
محصولات دیگر حاوی موادی مانند ، ، و وجود دارد، که برای مرطوب کردن، تسکین دادن، کاهش مقیاس یا تسکین خارش استفاده میشود.
، شامل تاباندن به پوست به صورت منظم و تحت نظارت پزشکی است. درمان در کلینیک پوست یا در خانه با دستگاه فتوتراپی انجام میشود.
داروهای سیستمیک[]
داروهای سیستمیک داروهای تجویزی است که به صورت خوراکی یا تزریقی می‌باشد و در سراسر بدن کار میکند. آنها معمولاً برای افراد با پسوریازیس و متوسط تا شدید استفاده میشوند.
معمولاً اولین دارویی است که برای این منظور بکار می‌رود. این که در سال ۱۹۵۱ برای اولین بار در درمان پسوریازیس مصرف شد، تکثیر سلولهای پوست را کم کرده و غالباً به خوبی بیماری را کنترل میکند. متوترکسات میتواند هم به صورت خوراکی و هم تزریقی مصرف شود و غالباً پس از چند هفته اثر آن ظاهر میشود.
داروی دیگر یک است که اولین بار برای کمک به جلوگیری از رد پیوند در بیماران پیوند عضو مورد استفاده قرار گرفت. همچنین مشتقات که به معروف هستند مانند (نئوتیگازون) با کاستن تکثیر سلولهای پوست، باعث بهبود پسوریازیس میشوند. از داروهای دیگر میتوان به داروهای تأیید نشده برای درمان پسوریازیس مانند ، ، ، و اشاره کرد. طبیعی است که تمام این داروها با نظر پزشک تجویز شده و برای اطمینان از بی‌عارضه بودن آنها، انجام آزمایش‌های پایه و دوره‌ای ضروری است.
در هر حال، آنچه در مورد داروهای سیستمیک در پسوریازیس بسیار اهمیت دارد، این است که بجز موارد استثنایی، نباید از خوراکی یا تزریقی در این بیماری استفاده شود. مصرف این داروها، اگرچه ممکن است باعث بهبودی ظاهری اولیه شوند، ولی متعاقباً علاوه بر اثرات سوء متعددی که دارند، باعث شعله‌ور شدن بیماری یا تبدیل شدن آن به اشکال خطیرتر را دارند.
نکتهٔ دیگری که بسیار اهمیت دارد، این است که هنگامی که یک خانم مبتلا به پسوریازیس در سنین باروری تحت درمان با داروهای سیستمیک قرار می‌گیرد، باید بدقت از نظر پیشگیری از بارداری توجیه شود. در مورد برخی از این داروها حتی تا ماه‌ها پس از قطع دارو نیز بارداری میتواند خطراتی برای در پی داشته باشد.
داروهای بیولوژیک[]
معمولاً برای پسوریازیس و متوسط تا شدید که به درمانهای دیگر پاسخ نمی‌دهد تجویز میشوند. آنها توسط یا (IV) وارد بدن میشوند.
با شناخت بهتری که از چگونگی ایجاد شدن بیماری پسوریازیس طی سال‌های اخیر حاصل شده‌است و با عنایت به این نکته که دستگاه ایمنی نقش مهمی در ایجاد شدن بیماری دارد، طی چند سال گذشته طیف جدیدی از داروها غالباً به روش (بیوتکنولوژی) ساخته شدهاند که قادرند با تصحیح اختلالات حاصل شده از پسوریازیس، بیماری را بهبود بخشند. این داروها که غالباً به داروهای «بیولوژیک» معروفند، گاهی اوقات با نتایج بسیار درخشانی همراه هستند اما نکتهٔ مهم در مورد آنها قیمت بسیار بالای آنهاست و از این رو فعلاً فقط در موارد بسیار شدید بیماری مصرف میشوند.
درمانهای خانگی[]
ماده مؤثر در زردچوبه کوروکو مینcurcumins است که یک ماده ضد التهاب پوستی است.
استفاده خوراکی زردچوبه به میزان حداکثر یک گرم در روز یا استفاده از صابون زردچوبه یا استفاده از پودر زردچوبه با روغن‌های کاملاً گیاهی مثل روغن نارگیل و روغن گل بنفشه روغن سیاه دانه و روغن زیتون اثرات شگفت‌انگیزی در درمان پسوریازیس دارد.
مصرف سرکه سیب با یک قاشق عسل و یک لیوان آب ولرم صبح ناشتا بسیاری از علائم بیماری پسوریازیس را کاهش میدهد. در هنگام خارش شدید با یک پارچه پنبه ای آغشته به سرکه سیب مناطق دارای خارش را ماساژ دهید.
ژل آلوئه ورا این گیاه معجزه خلقت است و با خواص ضد التهابی -ترمیمی و… میتواند به صورت خوراکی یا مالیدنی علایم بیماری پسوریازیس را کاهش دهد. مصرف ژل آلوورا را جدی بگیرید.
داروهای بیوژنریک[]
یا بیوسیمیلار به داروهایی گفته میشود که کاملاً مشابه با داروهای بیولوژیک تولید شده توسط سازنده اولیه که برای اولین بار روش تولید آن را ابداع کرده‌است، می‌باشد.
از بیولوژیک‌ها استفاده نکنید اگر:
عوارض جانبی شایع برای بیولوژیک‌ها عبارتند از:
- عفونت‌های تنفسی
- علائم مانند
- واکنش در محل تزریق
این عوارض جانبی معمولاً خفیف هستند و در اکثر موارد سبب جلوگیری از مصرف داروی افراد نمی‌شوند.
عوارض جانبی نادر برای بیولوژیک‌ها عبارتند از:
درمانهای جدید خوراکی[]
درمانهای جدید خوراکی با مهار مولکول خاص در ارتباط با التهاب، بهبود نشانه‌های بیماری پسوریازیس را به همراه دارد. برخلاف بیولوژیک‌ها، که از منابع زنده به دست آمده و باید از طریق تزریق یا تجویز شود، این درمان را میتوان به‌طور مؤثر به عنوان قرص‌های خوراکی تحویل داد.
پزشکی مکمل و جایگزین[]
درمانهای مکمل و جایگزین عبارتند از: رژیم غذایی و تغذیه، درمان گیاهی، ذهن/بدن درمان، ورزش، و .
مکمل‌ها و رژیم غذایی[]
نرخ بالاتری از بیماری سلیاک در میان افراد مبتلا به پسوریازیس وجود دارد. شدت بیماری به‌طور کلی در افراد مبتلا به و کسانی با پس از اتخاذ یک کاهش می‌یابد.
کاهش وزن، داشتن قلبی سالم، استفاده از مواد غذایی ضد التهابی و فاقد و مصرف ویتامین‌ها میتوانند در بهبود پسوریازیس مؤثر باشند.
مدیریت خارش[]
پسوریازیس ممکن است تأثیر بیشتری در کیفیت زندگی از اثر قابل مشاهده‌ای از این بیماری را داشته باشد. با این حال، درمان پسوریازیس نیز میتواند به شدت این نشانه‌ها و توانایی خود برای مقابله با پسوریازیس را روز به روز بهبود بخشد.
درمان خانگی[]
راه‌های کمک به خارش و تسکین درد در افراد مبتلا به پسوریازیس عبارتند از:
- پوست را آغشته نگه دارید. این اولین گام در کنترل خارش است به دلیل آن که قرمزی و خارش را کاهش میدهد و کمک میکند تا پوست التیام بخشد. متخصصین پوست توصیه به استفاده از کرم و پماد غلیظ برای نگهداشتن آب در پوست میکنند. حتی روغن پخت‌وپز نیز میتواند جایگزین مقرون به صرفه برای مرطوب‌کنندهٔ تجاری باشد.
- به حداقل رساندن مقیاس پوسته پوسته‌ها. استفاده از محصول نرم‌کننده () برای کاهش پوست اضافی و جلوگیری از پلاک پسوریازیس از ترک خوردگی و پوسته پوسته شدن.
- دوش آب سرد و کمپرس سرد نیز میتواند خارش را تسکین دهد. از حمام کردن در آب بسیار گرم خودداری کنید و سعی کنید به محدود کردن دوش گرفتن به ۱۰ دقیقه یا کمتر. آب گرم میتواند باعث تحریکات پوستی شود و خشکی را تشدید کند. استفاده از لوسیون پس از شستشو برای نگهداشتن رطوبت توصیه میشود. قرار دادن لوسیون خنک‌کننده در یخچال و فریزر قبل از استفاده میتواند کمک به افزایش تسکین خارش کند.
درمان نیاز به نسخهٔ پزشک[]
پسوریازیس پوست سر میتواند به ویژه خارش‌دار و ناراحت‌کننده باشد. درمان معمولاً شامل پماد موضعی و شامپوهای خاص است.
شرایط مرتبط[]
افراد مبتلا به پسوریازیس در معرض افزایش خطر ابتلا به دیگر شرایط مزمن و جدی به عنوان «بیماریهای همراه» هستند. تخمین زده میشود که تا ۳۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس به مبتلا میشوند. در افراد مبتلا به بیماری پسوریازیس ریسک ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، و سایر شرایط سلامتی افزایش می‌یابد. البته این بدین معنا نیست که شما حتماً به این بیماری‌ها مبتلا می‌شوید.
آرتریت پسوریاتیک[]
آرتریت یا ورم‌مفاصل پسوریاتیک باعث درد، سفتی و تورم در داخل و اطراف میشود. حدود ۱۱ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس همچنین با آرتریت پسوریاتیک تشخیص داده شدهاند. با این حال، در حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس در نهایت به آرتریت پسوریاتیک مبتلا شدهاند. آرتریت پسوریاتیک اغلب ممکن است تشخیص داده نشود، به ویژه در اشکال خفیف تر آن. با این حال، مهم است که برای درمان آرتریت پسوریاتیک در ابتدای بیماری اقدام شود تا از آسیب‌های مفصلی دائمی جلوگیری شود.
تعدادی از مطالعات نشان داده‌اند که در افراد مبتلا به پسوریازیس خطر ابتلا به انواع خاصی از ، از جمله سرطان و افزایش می‌یابد. اخیراً یک مطالعه نشان داد که هیچ درمانی به تنهایی به‌طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان را افزایش نداده‌است، و این نشان میدهد که خود بیماری خطر ابتلا به سرطان را افزایش میدهد. افراد مبتلا به بیماری پسوریازیس باید آزمایش سرطان را به‌طور منظم با مراقبت‌های معمول خود ترکیب کنند.
بیماری قلب و عروقی[]
تحقیقات همچنین رابطهٔ پسوریازیس با افزایش خطر ، به ویژه در افراد مبتلا به پسوریازیس شدید را نشان میدهد. در افراد مبتلا به پسوریازیس شدید، احتمال بروز مشکلات قلبی مهم بیشتر از ۵۸ درصد است و خطر سکته مغزی بیشتر از ۴۳ درصد افزایش می‌یابد. خبر خوب این است که یک مطالعه نشان میدهد با درمان بیماری خود می‌توانید خطر ابتلا به حمله قلبی و سکته مغزی را کاهش دهید. با دکتر خود در مورد خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی گفتگو کنید.
پسوریازیس میتواند روحی روانی قابل توجهی برای بیمار، از جمله کاهش و بروز ، مثل را افزایش دهد. بر طبق برخی تحقیقات، افرادی که مبتلا به آرتریت پسوریاتیک هستند احتمال بیشتری برای ابتلا به افسردگی نسبت به پسوریازیس به تنهایی دارند. مطالعات نشان میدهد که درمان پسوریازیس میتواند علائم افسردگی را کاهش دهد.
دیگر بیماریهای همراه مرتبط با پسوریازیس شامل ، ، ، ، ، بیماری غیرالکلی و هستند.
همه‌گیرشناسی[]
تخمین زده میشود که پسوریازیس بر حدود ۲٪ از جمعیت جهان تأثیر میگذارد. نرخ پسوریازیس با توجه به سن، جنس، منطقه و قومیت متفاوت است. تصور میشود که ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی مسئول این تفاوت‌ها است. این میتواند در هر سنی رخ دهد، با وجود آن که اغلب برای اولین بار بین سنین ۱۵ و ۲۵ سال به نظر می‌رسد. تقریباً یک سوم از بیماران مبتلا به پسوریازیس اظهار داشته‌اند که قبل از سن ۲۰ سالگی تشخیص داده شدهاند. پسوریازیس بر هر دو به‌طور مساوی تأثیر میگذارد.
افراد مبتلا به مانند یا در معرض افزایش خطر ابتلا به پسوریازیس می‌باشند. پسوریازیس در کشورهای دورتر از خط شایع‌تر است.
به نظر می‌رسد که پسوریازیس بخصوص در کشورهای بیشترین شیوع را داشته تا ۶ درصد از جمعیت این نواحی ممکن است به پسوریازیس مبتلا باشند، در حالیکه بر عکس در میان ، و پسوریازیس بیماری نادری محسوب میشود.
اگرچه آمار دقیقی در مورد شیوع این بیماری در وجود ندارد، اما باید گفت پسوریازیس در ایران جزو بیماریهای شایع پوستی بوده و به نظر می‌رسد در حتی از شیوع بالاتری نیز برخوردار باشد.
تصور میشود که پسوریازیس ابتدا از توسط توصیف شده باشد. این بیماری برای اولین بار توسط پزشک انگلیسی طبقه‌بندی شد. متخصص پوست انگلستان ارتباط احتمالی بین پسوریازیس و نشانه‌های را در سال ۱۸۱۳ شرح داده‌است.
تاریخ پسوریازیس با درمان مشکوک و سمیت بالا همراه بوده‌است. در قرن ۱۸ و ۱۹، ، که شامل یک ترکیب و بوده، توسط متخصصین پوست به عنوان یک درمان برای پسوریازیس مورد استفاده قرار گرفته‌است. نیز برای درمان پسوریازیس در طول این مدت استفاده شده‌است. ، و نیز معمولاً برای درمان پسوریازیس در طول این دوره مورد استفاده قرار گرفت که به غلط اعتقاد بر این بود که پسوریازیس یک بیماری عفونی است. قطران زغال‌سنگ به‌طور گسترده‌ای با تابش نور ماوراء بنفش به عنوان یک روش درمان موضعی در سال‌های ۱۹۰۰ میلادی اولیه مورد استفاده قرار گرفت. در طول مدت زمان مشابه، موارد با آماده‌سازی به صورت داخل وریدی تجویز شده، به همان شیوه‌ای که تحت درمان قرار می‌گرفته‌است. همهٔ این‌ها با درمانهای موضعی و سیستمیک مدرن جایگزین شده‌است.
نقش در پاتوژنز پسوریازیس در حال حاضر تحت بررسی است. تحقیقات اولیه نشان داده‌است که مانند ممکن است اثرات مفیدی در مشخصهٔ التهاب داشته باشند.
بسیاری از داروهای در دست تحقیق هدف / محور، به خصوص به عنوان بازدارنده در افزایش ضخامت ضایعات پوستی پسوریازیس است در حالی که کمک کمتری به محافظت در برابر عفونت‌های فرصت طلب میکند. سایر سایتوکاین‌ها مانند و نیز هدف بوده‌است برای مهار آنها که نقش مهمی در پاتوژنز پسوریازیس بازی میکنند. یکی دیگر از پژوهش‌ها متمرکز بر روی استفاده از برای درمان پسوریازیس است. داروهای خوراکی به عنوان جایگزین برای داروهای تزریقی مورد بررسی قرار گرفته‌است شامل ، مهارکننده‌های ، مهارکننده‌های ، و ، همه آنها در فازهای مختلف ۲ و ۳ آزمایش‌های بالینی مؤثر واقع شده‌است. با این حال، این عوامل اثرات جانبی بالقوه شدید به علت سازوکارهای سرکوب‌کنندهٔ دستگاه ایمنی دارد.