چرا ارتش کانادا، یک نهاد تروریستی است؟

سفر بارزانی به تهران، یک تحول مهم

۱.در سال ۲۰۰۱، ارتش کانادا دعوت آمریکا در جنگ با افغانستان را پذیرفت و با پوشش نیروهای حافظ امنیت بین‌المللی ناتو در اشغال افغانستان وجنایات و آمریکا شریک شد.این اقدام کانادا بارها مورد اعتراض و انتقاد نویسندگان و روشنفکران کانادایی و مردم این کشور قرار گرفت و موجب تنفر و انزجار مردم افغانستان گردید.یک نویسنده کانادایی به نام مایکل کیفر (Michael Keefer ) فارغ‌التحصیل کالج نظامی کانادا که معمولا در مورد جنایات علیه بشریت می نویسد، در مقاله ای تحت عنوان میراث شرم آور کانادا از شکنجه در افغانستان،( Canada’s shameful legacy of torture in Afghanistan) که برای اولین بار در آوریل ۲۰۱۱ در چندین وب سایت کانادایی منتشر شد به دخالت ارتش کانادا در شکنجه مردم افغانستان اذعان کرده و نوشت:«در افغانستان سربازان کانادایی و فرماندهان نظامی و سیاسی ما در شکنجه دست داشتند.» در بخشی از این مقاله می خوانیم:

«من از روی عصبانیت می نویسم؛ خشم من اول به دلیل حضور کانادا در یک جنگ غیرقانونی و اشغال نظامی است و خشم عمیق‌تر من به دلیل شیوه جنگ است که مبتنی بر شکنجه بود. سربازان کانادایی و رهبران نظامی و سیاسی ما در شکنجه دست داشتند. نخست وزیر هارپر توانست با تعطیلی کمیسیون شکایات پلیس نظامی و تعلیق پارلمان، رسوایی این جنگ کثیف را خفه کند.

اکنون پس از گذشت یک دهه،غیرقانونی و کثیف بودن جنگ در افغانستان که به کشته شدن ۳۵۰ کانادایی بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۴ انجامید، آشکار شده است.به خاطر حضور نظامیان کانادا،تعداد بیشماری افغان‌ که رنج کشیدند،آسیب دیدند و جان باختند.»

اظهارات شهود،یادداشت و مقاله درمورد اقدامات خشن کانادا علیه مردم افغانستان که به عنوان «جنایت علیه بشریت» از آنها یاد شده فراوان است. در سال ۲۰۰۵، آیلین اولکسیوک، دبیر دوم سفارت کانادا در کابل، نگرانی های خود در مورد شکنجه و قتل بازداشت شدگان را به دولت پل مارتین نخست وزیر وقت کانادا منتقل کرد اما پیام های او نادیده گرفته شد.در دسامبر ۲۰۰۹، وکلای سازمان ضد جنگLAW) ) نامه‌ای سرگشاده به کمیته ویژه مجلس ملی در مورد قتل و شکنجه نظامیان کانادا در افغانستان نوشته و خاطرنشان کردند که انواع شکنجه شامل بیرون کشیدن ناخن های دست و پا،سوزاندن با روغن داغ، ضرب و شتم، تحقیر جنسی و لواط توسط ارتش اعمال می شود.در آن زمان اسدالله خالد،والی ولایت قندهار که به طور گسترده به اقدامات تروریستی،فساد، قاچاق مواد مخدر و ارتکاب مستقیم به شکنجه متهم بود، مورد حمایت نظامیان کانادایی قرار گرفت و پس قطعی شدن جرائم او، تنها به لطف مداخلات مقامات ارشد نظامی کانادا، سمت خود را حفظ کرد.

۲.جنگ دوم انگلیس با بوئرها یا همان بومیان آفریقای جنوبی در فاصله ۱۱ اکتبر ۱۸۹۹ تا ۳۱ مه ۱۹۰۲ ، منجر به اولین اعزام رسمی ارتش کانادا به یک جنگ برون مرزی شد. «بوئر» در لغت به معنای کشاورز است و مهاجرین هلندی مستقر در آفریقای جنوبی این لقب را به «بوئر» های سیاهپوست داده بودند.پس از کشف طلا در ترانسوال از شهرهای آفریقای جنوبی،هزاران تبعه انگلیسی برای کار در معادن وارد این منطقه شده و بومیان را استثمار کردند.بوئرها که چنین دیدند با وضع مالیات برای اتباع خارجی و شرکت های انگلیسی،شرایط را برای آنان دشوار کردند و این امر موجب حمله انگلیس به بوئرها شد. در این مقطع،ارتش کانادا به طرفداری از انگلیس وارد جنگ با بوئرها و ارتکاب جنایت جنگی شد.بنا به گزارش موزه جنگ کانادا،در طول سه سال جنگ بیش از ۷۰۰۰ کانادایی در کنار انگلیس جنگیدند و زمانی که حریف چریک های بوئر نشدند با حمله به غیرنظامیان،آنها را از غذا، آب و مسکن محروم کردند.سربازان کانادایی خانه‌ها و مزارع بوئرها را سوزاندند و غیرنظامیان را به اسارت گرفته و تحت شکنجه و تجاوز قرار دادند.در اردوگاه های کثیف کانادائی ها، حدود ۲۸۰۰۰ زندانی بر اثر بیماری جان خود را از دست دادند که بیشتر آنها زنان، کودکان و کارگران سیاه پوست بودند و با این رویکرد خشن، در نهایت بوئرها شکست را پذیرفتند. در این جنگ که مصداق بارز نسل کشی بود، ۲۶۷ کانادایی نیز کشته شدند و بعدها خاطرات زیادی درمورد این جنایات انتشار یافت.

در سال ۱۹۹۲ جنگ داخلی در سومالی، سازمان ملل بخشی از نیروهای ناتو از جمله نیروهای ارتش کانادا برای باصطلاح “عملیات بازگرداندن امید” به سومالی اعزام کرد.نیروهای کانادایی پس از استقرار در پایگاه « CFB Petawawa » در یک اقدام نژادپرستانه،علائم برتری سفیدپوستان بر سیاهپوستان را در محل کار خود نصب کردند. این اقدام که به عنوان یک رسوائی در رسانه ها مطرح شد موجب گردید که بازرسان ناتو نشانه های نژادپرستی را از بین برده و چند افسر نظامی را بازنشسته کنند.اما این وضعیت ادامه داشت و سربازان کانادایی با رویکرد نژادپرستانه، بومیان سیاهپوست را مورد آزار قرار داده و بی دلیل به آنها شلیک می کردند؛حتی شرط بندی های عجیبی از سوی سربازان کانادایی برای چگونگی قتل سیاهان سومالیایی انجام می شد.بارها رسانه‌ها گزارش دادند که نظامیان کانادا اقدام به شکنجه غیرنظامیان در سومالی کرده‌اند. در یک مورد که تصاویر آن نیز از سوی رسانه‌ها بصورت گسترده منتشر شد، نیروهای نظامی کانادا اقدام به آزار و اذیت و شکنجه یک نوجوان ۱۶ ساله کرده،او را به قتل رسانده و با جسدش عکس گرفتند. به گزارش «نیویورک تایمز»، این عکس‌ها که در دادگاه نظامی نیز ارائه شد،تائید می کرد که در ۱۶ مارس ۱۹۹۳، سربازان کانادایی یک جوان به نام «شیدان آرون» را دستگیر کرده، او را به پایگاه نظامی بردند و چندین ساعت به طرز وحشیانه مورد ضرب و شتم و تجاوز جنسی قرار دادند.داستان شیدان وحشیانه‌ترین سند نقض حقوق بشرتوسط ارتش کاناداست که توسط رسانه ها منتشر شد،در حالی که اغلب سوء استفاده‌های مشابه از دید رسانه ها مخفی مانده و اجازه ردیابی به آنها داده نمی شد.

در مورد جنایات مشابه ارتش کانادا در جنگ های اول و دوم جهانی، جنگ کُره و جنگ غزه،شواهد، مستندات و مقالات متعددی نوشته شده که شرح آنها از حوصله این مقال خارج است.اینک که دولت کانادا در یک اقدام خصمانه و مغایر با موازین بین المللی،نام بزرگترین نهاد ضد تروریستی جهان یعنی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در فهرست تروریسم قرار داده،مناسب است با جمع آوری مستندات در مورد جنایات پُرشمار ارتش کانادا در مناطق مختلف جهان،نام این نهاد ضدبشری را در فهرست جنایتکاران جنگی و تروریست ها قرار داد و در مقابله عملیاتی با تروریسم،ارتش کانادا را نیز ملحوظ داشت.

311311