سوت کشیدن گوش : روش های کاهش این مشکل آزاردهنده

سوت کشیدن گوش یا وزوز گوش (Tinnitus) تجربه ای رایج است که بسیاری از افراد در طول زندگی خود آن را تجربه می کنند. اما برای برخی این صداهای مزاحم دائمی و آزاردهنده می شوند و به طور قابل توجهی کیفیت زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهند. خوشبختانه با وجود پیچیدگی این عارضه روش های مختلفی برای کاهش و مدیریت وزوز گوش وجود دارد.

تعریف و معرفی علمی وزوز گوش

وزوز گوش به درک صدا در گوش یا سر در غیاب منبع صوتی خارجی اطلاق می شود. این پدیده یک بیماری نیست بلکه علامتی از یک مشکل زمینه ای است که می تواند در سیستم شنوایی عصبی عروقی یا متابولیک رخ دهد. از نظر علمی وزوز گوش ناشی از فعالیت غیرطبیعی در مسیرهای شنوایی مغز است. این فعالیت می تواند در هر نقطه ای از مسیر شنوایی از گوش داخلی تا قشر شنوایی مغز ایجاد شود.

وزوز گوش را می توان بر اساس ویژگی های مختلفی دسته بندی کرد :

• وزوز گوش ذهنی (Subjective Tinnitus) : رایج ترین نوع وزوز گوش است که فقط توسط خود فرد شنیده می شود. این نوع معمولاً ناشی از مشکلات در سیستم شنوایی است.
• وزوز گوش عینی (Objective Tinnitus) : نوع نادری از وزوز گوش است که توسط پزشک نیز قابل شنیدن است. این نوع معمولاً ناشی از صداهای واقعی تولید شده در بدن مانند صداهای عضلانی یا عروقی است.
• وزوز گوش حاد (Acute Tinnitus) : وزوز گوشی که به طور ناگهانی شروع شده و کمتر از سه ماه طول می کشد.
• وزوز گوش مزمن (Chronic Tinnitus) : وزوز گوشی که بیش از سه ماه طول می کشد و می تواند به یک مشکل طولانی مدت تبدیل شود.
• وزوز گوش اولیه (Primary Tinnitus) : وزوز گوشی که با کم شنوایی مرتبط است و علت مشخصی ندارد.
• وزوز گوش ثانویه (Secondary Tinnitus) : وزوز گوشی که ناشی از یک بیماری زمینه ای مشخص مانند بیماری منییر تومور عصب شنوایی یا مشکلات عروقی است.

شیوع وزوز گوش در جمعیت عمومی قابل توجه است و تخمین زده می شود که حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد بزرگسالان به طور مزمن از وزوز گوش رنج می برند. این عارضه می تواند تاثیرات منفی قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد از جمله اختلال در خواب تمرکز خلق و خو و ایجاد اضطراب و افسردگی.

علائم و نشانه های مرتبط با وزوز گوش

وزوز گوش می تواند به شکل های مختلفی تجربه شود و صداهای متفاوتی را شامل شود. رایج ترین صداهای گزارش شده عبارتند از :

• زنگ زدن
• وزوز کردن
• هیس هیس کردن
• سوت کشیدن
• صدای ضربان قلب
• صدای کلیک کردن
• صدای غرش کردن

این صداها می توانند در یک گوش هر دو گوش یا در سر احساس شوند. شدت صدا نیز می تواند از خفیف و به سختی قابل توجه تا شدید و بسیار آزاردهنده متغیر باشد.

علاوه بر صداهای مزاحم وزوز گوش می تواند با علائم و نشانه های دیگری نیز همراه باشد از جمله :

• کم شنوایی : وزوز گوش اغلب با کم شنوایی همراه است به ویژه کم شنوایی ناشی از قرار گرفتن در معرض صدای بلند یا پیرگوشی.
• سرگیجه و عدم تعادل : در برخی موارد وزوز گوش می تواند با سرگیجه گیجی یا عدم تعادل همراه باشد به خصوص اگر علت وزوز گوش مربوط به گوش داخلی باشد.
• حساسیت به صدا (هایپراکوزیس) : برخی از افراد مبتلا به وزوز گوش حساسیت غیرطبیعی به صداهای معمولی را تجربه می کنند که به آن هایپراکوزیس گفته می شود.
• مشکلات خواب (بی خوابی) : وزوز گوش می تواند باعث اختلال در خواب شود به ویژه اگر صداها در شب شدت بیشتری داشته باشند.
• مشکلات تمرکز و حافظه : وزوز گوش می تواند تمرکز را مختل کرده و باعث مشکلات حافظه و توجه شود.
• اضطراب افسردگی و تحریک پذیری : وزوز گوش مزمن می تواند منجر به اضطراب افسردگی تحریک پذیری و کاهش کیفیت زندگی شود.

مهم است توجه داشته باشید که تجربه وزوز گوش در هر فرد متفاوت است و علائم و نشانه های همراه می تواند بسیار متنوع باشد. در صورت تجربه وزوز گوش به ویژه اگر به طور ناگهانی شروع شده یا با علائم دیگری همراه باشد مراجعه به پزشک برای تشخیص دقیق و بررسی علت زمینه ای ضروری است.

روش های تشخیص علمی و پزشکی وزوز گوش

تشخیص وزوز گوش معمولاً بر اساس شرح حال بیمار معاینه فیزیکی و انجام آزمایش های شنوایی سنجی صورت می گیرد. هدف از تشخیص شناسایی علت احتمالی وزوز گوش ارزیابی شدت و تاثیر آن بر زندگی بیمار و تعیین بهترین روش درمانی است.

روش های تشخیصی معمول عبارتند از :

1. شرح حال پزشکی و شنوایی : پزشک سوالاتی در مورد ویژگی های وزوز گوش (نوع صدا محل شدت مدت زمان) تاریخچه پزشکی بیمار سابقه قرار گرفتن در معرض صدای بلند مصرف داروها و سایر علائم مرتبط می پرسد.
2. معاینه فیزیکی گوش سر و گردن : پزشک گوش ها را از نظر وجود جرم گوش عفونت یا سایر مشکلات ساختاری معاینه می کند. همچنین معاینه سر و گردن برای بررسی علائم مربوط به مشکلات عروقی یا عصبی انجام می شود.
3. آزمایش های شنوایی سنجی (Audiometry) : مهم ترین بخش تشخیص وزوز گوش انجام آزمایش های شنوایی سنجی است که شامل موارد زیر می شود :
• آزمایش شنوایی خالص (Pure Tone Audiometry) : این آزمایش آستانه شنوایی فرد را در فرکانس های مختلف صدا اندازه گیری می کند و میزان کم شنوایی را مشخص می کند.
• آزمایش گفتاری (Speech Audiometry) : این آزمایش توانایی فرد در درک گفتار را در سطوح مختلف صدا ارزیابی می کند.
• تمپانومتری (Tympanometry) و رفلکس آکوستیک (Acoustic Reflex Testing) : این آزمایش ها عملکرد گوش میانی و پرده گوش را بررسی می کنند و می توانند مشکلات گوش میانی را تشخیص دهند.
• انتشارات صوتی گوش (Otoacoustic Emissions – OAEs) : این آزمایش عملکرد سلول های مویی خارجی گوش داخلی را ارزیابی می کند و می تواند نشان دهنده مشکلات در گوش داخلی باشد.
• پاسخ شنوایی ساقه مغز (Auditory Brainstem Response – ABR) : این آزمایش فعالیت الکتریکی عصب شنوایی و مسیرهای شنوایی در ساقه مغز را اندازه گیری می کند و می تواند مشکلات عصبی شنوایی را تشخیص دهد.
4. آزمایش های تکمیلی (در صورت نیاز) : در برخی موارد برای تشخیص علت زمینه ای وزوز گوش آزمایش های تکمیلی زیر ممکن است لازم باشد :
• تصویربرداری (MRI یا CT Scan) : برای بررسی ساختار مغز و گوش داخلی و رد احتمال وجود تومور مشکلات عروقی یا سایر بیماری های ساختاری.
• آزمایش خون : برای بررسی مشکلات متابولیک کم خونی یا بیماری های تیروئید که می توانند با وزوز گوش مرتبط باشند.
• آزمایش های مربوط به مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) : در صورت شک به مشکلات مفصل گیجگاهی فکی به عنوان عامل وزوز گوش.
• آزمایش های عروقی (مانند سونوگرافی داپلر) : در صورت شک به مشکلات عروقی به عنوان عامل وزوز گوش عینی.
• آزمایش های روانشناختی : برای ارزیابی تاثیر وزوز گوش بر سلامت روان و کیفیت زندگی بیمار.
5. تست های تعیین مشخصات وزوز گوش : این تست ها به منظور ارزیابی ویژگی های ذهنی وزوز گوش انجام می شوند و شامل موارد زیر است :
• تطبیق زیر و بمی (Pitch Matching) : تعیین زیر و بمی صداهای وزوز گوش بیمار با استفاده از صداهای خارجی.
• تطبیق شدت (Loudness Matching) : تعیین شدت صداهای وزوز گوش بیمار با استفاده از صداهای خارجی.
• حداقل سطح پوشش (Minimum Masking Level – MML) : تعیین حداقل شدت صدای خارجی مورد نیاز برای پوشاندن وزوز گوش بیمار.
• بازداری باقیمانده (Residual Inhibition – RI) : ارزیابی کاهش موقت وزوز گوش پس از قرار گرفتن در معرض صدای خارجی.

نتایج این آزمایش ها به پزشک کمک می کند تا علت احتمالی وزوز گوش را شناسایی کند شدت و نوع آن را مشخص کند و برنامه درمانی مناسب را برای بیمار طراحی کند.

روش های درمانی وزوز گوش (دارویی پزشکی و بالینی)

در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای وزوز گوش وجود ندارد اما روش های مختلفی برای کاهش شدت مدیریت و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به وزوز گوش مزمن در دسترس است. هدف اصلی درمان کاهش آزاردهندگی وزوز گوش و کمک به بیمار برای سازگاری با آن است. منبع: https://iranotology.com

روش های درمانی وزوز گوش را می توان به دسته های زیر تقسیم کرد :

1. درمان علت زمینه ای (در صورت وجود) : اگر وزوز گوش ناشی از یک بیماری زمینه ای مشخص مانند عفونت گوش میانی جرم گوش بیماری منییر تومور عصب شنوایی مشکلات عروقی یا مشکلات مفصل گیجگاهی فکی باشد درمان بیماری زمینه ای می تواند به کاهش یا رفع وزوز گوش کمک کند. به عنوان مثال :
• خارج کردن جرم گوش : اگر وزوز گوش ناشی از جرم گوش باشد خارج کردن جرم گوش می تواند مشکل را برطرف کند.
• درمان عفونت گوش میانی : درمان عفونت گوش میانی با آنتی بیوتیک ها می تواند وزوز گوش ناشی از عفونت را کاهش دهد.
• درمان بیماری منییر : درمان بیماری منییر شامل داروها تغییرات رژیم غذایی و در موارد شدید جراحی است که می تواند به کاهش وزوز گوش و سایر علائم بیماری کمک کند.
• جراحی تومور عصب شنوایی : در صورت وجود تومور عصب شنوایی جراحی برای برداشتن تومور ممکن است لازم باشد.
• درمان مشکلات عروقی : درمان مشکلات عروقی مانند فشار خون بالا یا تصلب شرایین می تواند به کاهش وزوز گوش عینی ناشی از این مشکلات کمک کند.
• درمان مشکلات مفصل گیجگاهی فکی : درمان مشکلات مفصل گیجگاهی فکی با روش های مختلفی مانند فیزیوتراپی دارو و محافظ دهان می تواند وزوز گوش ناشی از این مشکلات را کاهش دهد.
2. سمعک (Hearing Aids) : برای افرادی که وزوز گوش آن ها با کم شنوایی همراه است استفاده از سمعک می تواند بسیار موثر باشد. سمعک ها با تقویت صداهای محیطی نه تنها کم شنوایی را جبران می کنند بلکه با افزایش صداهای خارجی توجه فرد را از وزوز گوش منحرف کرده و آن را کمتر آزاردهنده می کنند. همچنین بهبود شنوایی می تواند به کاهش فعالیت غیرطبیعی در سیستم شنوایی که منجر به وزوز گوش می شود کمک کند.
3. کاشت حلزون شنوایی (Cochlear Implants) : در موارد کم شنوایی شدید یا عمیق که سمعک ها کارایی ندارند کاشت حلزون شنوایی ممکن است یک گزینه درمانی باشد. کاشت حلزون شنوایی با تحریک مستقیم عصب شنوایی شنوایی را بهبود می بخشد و می تواند وزوز گوش را در برخی از افراد کاهش دهد.
4. درمان بازآموزی وزوز گوش (Tinnitus Retraining Therapy – TRT) : TRT یک روش درمانی غیردارویی است که هدف آن کمک به بیمار برای عادت کردن به وزوز گوش و کاهش واکنش های منفی به آن است. TRT شامل دو جزء اصلی است :
• مشاوره جهت دار (Directive Counseling) : آموزش بیمار در مورد مکانیسم های وزوز گوش سیستم شنوایی و نقش مغز در درک صداها. هدف از مشاوره کاهش اضطراب و ترس بیمار از وزوز گوش و تغییر نگرش منفی نسبت به آن است.
• صوت درمانی (Sound Therapy) : استفاده از صداهای خارجی برای کاهش درک وزوز گوش و تسهیل فرآیند عادت کردن. صوت درمانی می تواند شامل استفاده از دستگاه های مولد صدا (sound generators) نویز سفید (white noise) نویز صورتی (pink noise) صداهای طبیعی (nature sounds) یا موسیقی باشد.
5. درمان شناختی رفتاری (Cognitive Behavioral Therapy – CBT) : CBT یک روش روان درمانی است که به بیمار کمک می کند تا الگوهای فکری و رفتاری منفی مرتبط با وزوز گوش را شناسایی و تغییر دهد. CBT بر کاهش استرس اضطراب افسردگی و بهبود راهکارهای مقابله با وزوز گوش تمرکز دارد. CBT می تواند به بیمار کمک کند تا :
• نگرش منفی نسبت به وزوز گوش را تغییر دهد.
• مهارت های مدیریت استرس و اضطراب را یاد بگیرد.
• راهکارهای مقابله با وزوز گوش را در موقعیت های مختلف توسعه دهد.
• کیفیت خواب و زندگی خود را بهبود بخشد.
6. صوت درمانی (Sound Therapy) : صوت درمانی به تنهایی یا به عنوان بخشی از TRT می تواند برای کاهش درک وزوز گوش و ایجاد آرامش استفاده شود. انواع مختلف صوت درمانی عبارتند از :
• دستگاه های مولد صدا (Sound Generators) : این دستگاه ها صداهای ملایم و یکنواخت مانند نویز سفید یا صورتی تولید می کنند که می توانند وزوز گوش را بپوشانند یا توجه فرد را از آن منحرف کنند.
• دستگاه های پوشاننده وزوز گوش (Masking Devices) : این دستگاه ها صداهایی تولید می کنند که وزوز گوش را به طور کامل می پوشانند. با این حال استفاده مداوم از پوشاننده ها توصیه نمی شود زیرا ممکن است مانع از عادت کردن به وزوز گوش شوند.
• دستگاه های ترکیبی (Combination Devices) : این دستگاه ها ترکیبی از سمعک و مولد صدا هستند و برای افرادی که هم کم شنوایی و هم وزوز گوش دارند مناسب هستند.
• صداهای طبیعی و موسیقی : گوش دادن به صداهای آرامش بخش طبیعت مانند صدای باران دریا یا جنگل و همچنین موسیقی آرامش بخش می تواند به کاهش استرس و درک وزوز گوش کمک کند.
• اپلیکیشن های موبایل صوت درمانی : اپلیکیشن های موبایل متعددی برای صوت درمانی وزوز گوش وجود دارند که صداهای مختلفی را ارائه می دهند و می توانند به صورت شخصی سازی شده برای هر فرد تنظیم شوند.
7. دارو درمانی : دارو درمانی معمولاً به عنوان خط اول درمان وزوز گوش توصیه نمی شود و بیشتر برای مدیریت علائم همراه وزوز گوش مانند اضطراب افسردگی و بی خوابی استفاده می شود. داروهای زیر ممکن است در برخی موارد برای وزوز گوش تجویز شوند :
• داروهای ضد افسردگی : برخی از داروهای ضد افسردگی مانند نورتریپتیلین (Nortriptyline) و ترازودون (Trazodone) ممکن است به کاهش وزوز گوش و بهبود خلق و خو و خواب در افراد مبتلا به وزوز گوش مزمن کمک کنند.
• داروهای ضد اضطراب : داروهای ضد اضطراب مانند آلپرازولام (Alprazolam) و کلونازپام (Clonazepam) ممکن است به کاهش اضطراب و تنش ناشی از وزوز گوش کمک کنند. با این حال این داروها باید با احتیاط و تحت نظر پزشک مصرف شوند زیرا می توانند عوارض جانبی داشته باشند و اعتیادآور باشند.
• ملاتونین : ملاتونین یک هورمون طبیعی است که به تنظیم خواب کمک می کند. مصرف ملاتونین ممکن است به بهبود خواب در افراد مبتلا به وزوز گوش که مشکل خواب دارند کمک کند.

مهم : استفاده از دارو برای وزوز گوش باید تحت نظر پزشک متخصص انجام شود و هیچ دارویی به عنوان درمان قطعی وزوز گوش شناخته نشده است. داروها بیشتر برای مدیریت علائم همراه و بهبود کیفیت زندگی بیمار استفاده می شوند.

راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی برای کاهش وزوز گوش

علاوه بر درمان های پزشکی و بالینی راهکارهای خانگی و تغییرات سبک زندگی نیز می توانند به مدیریت و کاهش آزاردهندگی وزوز گوش کمک کنند :

• مدیریت استرس : استرس و اضطراب می توانند وزوز گوش را تشدید کنند. تمرین تکنیک های مدیریت استرس مانند مدیتیشن یوگا تنفس عمیق و آرام سازی عضلانی می تواند به کاهش استرس و در نتیجه کاهش وزوز گوش کمک کند.
• صوت درمانی در خانه : استفاده از صداهای آرامش بخش در محیط خانه می تواند به پوشاندن وزوز گوش و ایجاد آرامش کمک کند. می توان از فن تهویه هوا رادیو با صدای کم یا اپلیکیشن های موبایل صوت درمانی استفاده کرد.
• بهداشت خواب مناسب : داشتن خواب کافی و منظم برای مدیریت وزوز گوش بسیار مهم است. رعایت بهداشت خواب شامل داشتن برنامه خواب منظم ایجاد محیط خواب آرام و تاریک پرهیز از مصرف کافئین و الکل قبل از خواب و اجتناب از استفاده از وسایل الکترونیکی قبل از خواب است.
• فعالیت بدنی منظم : ورزش منظم می تواند به کاهش استرس بهبود خلق و خو و بهبود کیفیت خواب کمک کند که همگی می توانند به مدیریت وزوز گوش کمک کنند.
• رژیم غذایی سالم : رعایت رژیم غذایی سالم و متعادل اجتناب از مصرف بیش از حد کافئین الکل و نیکوتین می تواند به بهبود سلامت عمومی و کاهش وزوز گوش کمک کند. برخی از مطالعات نشان داده اند که محدود کردن مصرف نمک نیز ممکن است برای برخی افراد مبتلا به وزوز گوش مفید باشد.
• محافظت از شنوایی : اجتناب از قرار گرفتن در معرض صداهای بلند و استفاده از محافظ شنوایی (مانند گوش بند یا گوش گیر) در محیط های پر سروصدا می تواند از آسیب بیشتر به شنوایی و تشدید وزوز گوش جلوگیری کند.
• پرهیز از سکوت مطلق : سکوت مطلق می تواند وزوز گوش را بیشتر قابل توجه کند. قرار دادن صداهای پس زمینه ملایم در محیط می تواند به کاهش درک وزوز گوش کمک کند.
• گروه های حمایتی : پیوستن به گروه های حمایتی وزوز گوش و صحبت با افراد دیگر که تجربه مشابهی دارند می تواند به کاهش احساس تنهایی و انزوا و دریافت حمایت عاطفی و اطلاعات مفید کمک کند.

روش های پیشگیری و اقدامات لازم برای جلوگیری از وزوز گوش

اگرچه همیشه نمی توان از وزوز گوش پیشگیری کرد اما اقداماتی وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به آن را کاهش دهد :

• محافظت از شنوایی در برابر صداهای بلند : مهم ترین اقدام پیشگیرانه محافظت از گوش ها در برابر صداهای بلند است. استفاده از محافظ شنوایی (گوش بند یا گوش گیر) در محیط های پر سروصدا مانند محل کار کنسرت ها کارگاه ها و هنگام استفاده از وسایل پر سروصدا (مانند ماشین چمن زنی یا اره برقی) ضروری است.
• کنترل صدای هدفون و هندزفری : استفاده از هدفون و هندزفری با صدای بلند به مدت طولانی می تواند به شنوایی آسیب برساند و خطر وزوز گوش را افزایش دهد. توصیه می شود صدا را در سطح ایمن (حداکثر ۶۰ درصد حجم صدا) و مدت زمان استفاده را محدود کنید.
• معاینات دوره ای شنوایی : انجام معاینات دوره ای شنوایی به ویژه برای افرادی که در معرض صداهای بلند قرار دارند یا سابقه خانوادگی کم شنوایی دارند می تواند به تشخیص زودهنگام مشکلات شنوایی و پیشگیری از وزوز گوش کمک کند.
• مدیریت بیماری های زمینه ای : درمان و مدیریت بیماری های زمینه ای مانند فشار خون بالا دیابت بیماری های قلبی عروقی و مشکلات تیروئید می تواند به کاهش خطر وزوز گوش مرتبط با این بیماری ها کمک کند.
• اجتناب از مصرف داروهای اتوتوکسیک : برخی از داروها می توانند به گوش آسیب برسانند و وزوز گوش ایجاد کنند (داروهای اتوتوکسیک). در صورت امکان از مصرف این داروها خودداری کنید و در صورت لزوم با پزشک خود در مورد جایگزین های ایمن تر مشورت کنید.
• سبک زندگی سالم : رعایت سبک زندگی سالم شامل رژیم غذایی مناسب ورزش منظم مدیریت استرس و خواب کافی می تواند به حفظ سلامت عمومی و کاهش خطر وزوز گوش کمک کند.

نتیجه گیری علمی و کاربردی

وزوز گوش یک علامت پیچیده و چند عاملی است که می تواند تاثیرات منفی قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد. درک علمی از مکانیسم های وزوز گوش و روش های مختلف تشخیصی و درمانی موجود برای مدیریت موثر این عارضه ضروری است. اگرچه درمان قطعی برای وزوز گوش در حال حاضر وجود ندارد اما روش های درمانی مختلفی مانند درمان بازآموزی وزوز گوش (TRT) درمان شناختی رفتاری (CBT) صوت درمانی سمعک و دارو درمانی می توانند به کاهش آزاردهندگی وزوز گوش و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کنند.

راهکارهای خانگی و تغییرات سبک زندگی مانند مدیریت استرس صوت درمانی در خانه بهداشت خواب مناسب فعالیت بدنی منظم رژیم غذایی سالم و محافظت از شنوایی نیز نقش مهمی در مدیریت وزوز گوش دارند. پیشگیری از وزوز گوش با محافظت از شنوایی در برابر صداهای بلند و رعایت سبک زندگی سالم امکان پذیر است.

در نهایت مهم است به یاد داشته باشید که وزوز گوش یک مشکل پزشکی است و نیاز به ارزیابی و درمان تخصصی دارد. در صورت تجربه وزوز گوش مراجعه به پزشک متخصص گوش حلق و بینی یا شنوایی شناس برای تشخیص دقیق و دریافت برنامه درمانی مناسب ضروری است.

پرسش و پاسخ های پرتکرار کاربران در مورد وزوز گوش

1. آیا وزوز گوش درمان قطعی دارد؟
   در حال حاضر درمان قطعی برای وزوز گوش وجود ندارد به این معنی که نمی توان به طور کامل آن را از بین برد. با این حال روش های درمانی مختلفی وجود دارد که می تواند به طور قابل توجهی شدت و آزاردهندگی وزوز گوش را کاهش داده و به افراد کمک کند تا با آن سازگار شوند و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند. موفقیت درمان وزوز گوش بستگی به علت زمینه ای شدت وزوز گوش و پاسخ فرد به درمان دارد.
2. موثرترین روش های درمان وزوز گوش کدامند؟
   موثرترین روش های درمان وزوز گوش به علت و ویژگی های وزوز گوش هر فرد بستگی دارد. با این حال برخی از روش های درمانی که معمولاً موثر در نظر گرفته می شوند عبارتند از : درمان بازآموزی وزوز گوش (TRT) درمان شناختی رفتاری (CBT) صوت درمانی سمعک (برای افراد با کم شنوایی) و درمان علت زمینه ای (در صورت وجود). بهترین روش درمانی برای هر فرد باید توسط پزشک متخصص و شنوایی شناس پس از ارزیابی دقیق تعیین شود.
3. چه زمانی باید برای وزوز گوش به پزشک مراجعه کرد؟
   در صورت تجربه هر یک از موارد زیر مراجعه به پزشک برای بررسی وزوز گوش ضروری است :
• شروع ناگهانی وزوز گوش به ویژه اگر همراه با کم شنوایی ناگهانی سرگیجه یا درد گوش باشد.
• وزوز گوش مداوم و آزاردهنده که بیش از چند روز طول بکشد.
• وزوز گوشی که با علائم دیگری مانند سردرد گیجی ضعف عضلانی یا مشکلات بینایی همراه باشد.
• وزوز گوشی که کیفیت زندگی فرد را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد و باعث اختلال در خواب تمرکز خلق و خو یا اضطراب شود.

تأکید مهم : اطلاعات ارائه شده در این مقاله جنبه عمومی دارند و نباید به عنوان جایگزین نظر متخصص پزشکی تلقی شوند. در صورت مواجهه با مشکل وزوز گوش توصیه می شود حتماً به پزشک متخصص گوش حلق و بینی یا شنوایی شناس مراجعه کرده و از راهنمایی و درمان تخصصی ایشان بهره مند شوید.