تعداد صفحات مقاله isi
تعیین تعداد صفحات استاندارد برای مقالات ISI یک عدد ثابت نیست و به شدت وابسته به سیاست‌های مجلات ISI نوع مقاله (پژوهشی مروری و غیره) و حجم محتوای علمی است. برخی توصیه به کوتاهی مقاله تا ۱۰-۱۲ صفحه دارند در حالی که برخی دیگر طولانی‌تر مانند ۲۵-۳۰ صفحه را برای متن اصلی ذکر می‌کنند. این محدودیت‌ها برای جلوگیری از سردرگمی داوران و خوانندگان وضع می‌شوند.
مفهوم محدودیت تعداد صفحات در مقالات ISI
مجلات ISI به عنوان نشریات علمی معتبر و بین‌المللی همواره به دنبال انتشار مقالاتی هستند که علاوه بر نوآوری و اعتبار علمی از وضوح و ایجاز کافی برخوردار باشند. تعیین و اعمال محدودیت‌هایی بر تعداد صفحات مقالات ریشه در چندین عامل کلیدی دارد که هدف نهایی آن‌ها ارتقاء کیفیت و دسترس‌پذیری محتوای منتشر شده است. یکی از دلایل اصلی این محدودیت‌ها مدیریت بار کاری داوران است. داوران تخصصی که اغلب خود پژوهشگرانی پرمشغله هستند باید تعداد زیادی مقاله را در فرآیند داوری همتا مطالعه و ارزیابی کنند. مقالات بیش از حد طولانی می‌توانند فرآیند داوری را کند کرده و بار شناختی داوران را افزایش دهند که این خود ممکن است بر دقت و کیفیت داوری تأثیر بگذارد. علاوه بر این محدودیت صفحات نویسندگان را تشویق می‌کند تا ایده‌ها و یافته‌های خود را به صورت متمرکز و بدون حشو و زوائد بیان کنند. این امر به خوانایی بیشتر مقاله کمک کرده و پیام اصلی تحقیق را برجسته‌تر می‌سازد. خوانندگان نیز به ویژه در عصر اطلاعات که با حجم عظیمی از مقالات مواجه هستند تمایل بیشتری به مطالعه مقالات مختصر و مفید دارند که مستقیماً به اصل مطلب می‌پردازند. همچنین هرچند در دوران انتشار الکترونیکی اهمیت کمتری یافته اما در گذشته هزینه‌های چاپ و فضای فیزیکی مجله نیز عاملی در تعیین محدودیت صفحات بود. در نهایت مجلات با تعیین این محدودیت‌ها چارچوبی مشخص برای ارائه نتایج علمی فراهم می‌کنند که به حفظ یکپارچگی و استاندارد کلی نشریه کمک می‌کند و اطمینان می‌دهد که مقالات منتشر شده هم از نظر علمی قوی و هم از نظر ساختاری بهینه هستند.
عوامل موثر بر تعیین طول مقاله ISI
طول یک مقاله ISI برخلاف تصور برخی تابعی از یک عدد ثابت یا استاندارد جهانی نیست بلکه نتیجه تعامل چندین عامل پویا و وابسته به یکدیگر است. این عوامل شامل سیاست‌های خاص هر مجله نوع تحقیق و مقاله ارائه شده و حجم و ماهیت داده‌ها و محتوای علمی موجود در مقاله می‌شوند. درک این عوامل برای نویسندگان حیاتی است تا بتوانند مقاله خود را به گونه‌ای تنظیم کنند که هم جامعیت علمی لازم را داشته باشد و هم با محدودیت‌های نشریه هدف سازگار باشد. سیاست‌ها و قوانین هر مجله که معمولاً در بخش راهنمای نویسندگان آن‌ها به تفصیل بیان می‌شود مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده هستند. این راهنماها به صراحت حداکثر تعداد کلمات یا صفحات مجاز را برای انواع مختلف مقالات مشخص می‌کنند. نوع مقاله نیز نقش بسزایی ایفا می‌کند؛ یک مقاله پژوهشی کامل (Original Research) که شامل مقدمه روش‌شناسی دقیق نتایج و بحث جامع است طبیعتاً طولانی‌تر از یک نامه به سردبیر (Letter to the Editor) یا یک گزارش کوتاه (Short Communication) خواهد بود. مقالات مروری جامع (Review Articles) که به بررسی و ترکیب حجم زیادی از ادبیات پیشین می‌پردازند اغلب طولانی‌ترین نوع مقالات هستند. در نهایت حجم و پیچیدگی داده‌های جمع‌آوری شده و نیاز به ارائه آن‌ها از طریق متن جداول و اشکال نیز مستقیماً بر طول نهایی مقاله تأثیر می‌گذارد. مقاله‌ای با داده‌های پیچیده و متعدد نیازمند فضای بیشتری برای توصیف و تحلیل است. ترکیب این عوامل است که محدوده مجاز و مورد انتظار برای طول یک مقاله در یک مجله خاص را تعیین می‌کند و نویسنده باید با در نظر گرفتن همه آن‌ها مقاله خود را تنظیم نماید.
تاثیر سیاست‌ها و قوانین مجلات ISI
سیاست‌ها و قوانین هر مجله ISI به منزله چارچوب اصلی و غیرقابل مذاکره‌ای عمل می‌کنند که نویسندگان باید پیش از هر چیز به آن‌ها توجه کنند. این قوانین که معمولاً تحت عنوان “راهنمای نویسندگان” یا “دستورالعمل‌های ارسال مقاله” در وب‌سایت مجله منتشر می‌شوند شامل جزئیات دقیقی در مورد قالب‌بندی سبک استناد ساختار مقاله و مهم‌تر از همه محدودیت‌های مربوط به طول مقاله هستند. مجلات ممکن است این محدودیت‌ها را به شیوه‌های مختلفی اعمال کنند؛ برخی حداکثر تعداد کلمات را برای کل متن مقاله (شامل مقدمه روش‌ها نتایج بحث و گاهی حتی چکیده و کلمات کلیدی) مشخص می‌کنند در حالی که برخی دیگر ممکن است محدودیت صفحه‌ای تعیین کنند که معمولاً بر اساس یک قالب‌بندی استاندارد (مانند فونت خاص اندازه قلم و فاصله خطوط) محاسبه می‌شود. علاوه بر محدودیت کلی بسیاری از مجلات برای بخش‌های خاصی از مقاله نیز محدودیت‌هایی قائل می‌شوند مثلاً حداکثر تعداد کلمات برای چکیده مقدمه یا بحث. همچنین تعداد مجاز اشکال و جداول و نحوه ارائه آن‌ها (در متن اصلی یا به عنوان داده‌های تکمیلی) نیز بخشی از این سیاست‌هاست که مستقیماً بر طول مقاله تأثیر می‌گذارد. نادیده گرفتن این قوانین صرف‌نظر از کیفیت علمی مقاله می‌تواند منجر به رد مقاله در مرحله بررسی اولیه توسط دفتر مجله (Desk Rejection) شود. بنابراین اولین و مهم‌ترین گام برای هر نویسنده مطالعه دقیق و کامل راهنمای نویسندگان مجله هدف و تطبیق کامل مقاله با تمامی ضوابط آن به ویژه محدودیت‌های طول است.
نقش نوع مقاله (پژوهشی مروری و غیره) در تعداد صفحات
نوع مقاله‌ای که برای ارسال به یک مجله ISI آماده می‌شود یکی از عوامل اصلی تعیین‌کننده طول مورد انتظار آن است. مجلات ISI انواع مختلفی از مقالات را منتشر می‌کنند که هر یک هدف ساختار و در نتیجه طول متفاوتی دارند. مقالات پژوهشی اصلی (Original Research Articles) که گزارش کاملی از یک تحقیق جدید و یافته‌های آن هستند معمولاً ساختاری استاندارد (شامل مقدمه روش‌شناسی نتایج و بحث) دارند و به دلیل نیاز به ارائه جزئیات کافی در هر بخش از طول متوسط تا نسبتاً بلندی برخوردارند. مقالات مروری (Review Articles) با هدف جمع‌بندی تحلیل و ترکیب دانش موجود در یک حوزه خاص نوشته می‌شوند. این مقالات به دلیل پوشش گسترده ادبیات و نیاز به بحث عمیق در مورد یافته‌های پیشین اغلب طولانی‌تر از مقالات پژوهشی اصلی هستند و می‌توانند حجم قابل توجهی داشته باشند. در مقابل انواع مقالات کوتاه‌تر مانند نامه‌ها به سردبیر (Letters to the Editor) گزارش‌های کوتاه (Short Communications) یا مقالات دیدگاهی (Perspective Articles) برای انتشار سریع یافته‌های اولیه مهم مشاهدات نوآورانه مختصر یا بیان نظر در مورد موضوعات روز علمی طراحی شده‌اند. این انواع مقالات به طور معمول محدودیت‌های کلمه‌ای یا صفحه‌ای بسیار سخت‌گیرانه‌تری دارند و باید بسیار ایجازآمیز باشند. برخی مجلات نیز ممکن است انواع دیگری مانند مقالات روش‌شناسی (Methodology Articles) یا گزارش‌های موردی (Case Reports) را منتشر کنند که طول آن‌ها نیز بر اساس ماهیت و جزئیات مورد نیاز برای توصیف روش یا مورد خاص متفاوت خواهد بود. بنابراین نویسنده باید قبل از شروع نگارش نوع مقاله‌ای که قصد ارسال آن را دارد مشخص کرده و سپس با توجه به راهنمای نویسندگان مجله هدف محدودیت‌های طولی مربوط به آن نوع خاص مقاله را رعایت کند.
حجم و نوع داده‌ها و محتوای مقاله
حجم و ماهیت داده‌های علمی که در یک مقاله ISI ارائه می‌شوند تأثیر مستقیمی بر طول نهایی آن دارد. پیچیدگی و تنوع آزمایش‌ها مشاهدات یا تحلیل‌های انجام شده تعیین می‌کند که چه میزان فضا برای توصیف روش‌ها ارائه نتایج و تحلیل آن‌ها در بخش بحث مورد نیاز است. مقاله‌ای که بر پایه داده‌های گسترده‌ای از آزمایش‌های متعدد مطالعات میدانی وسیع یا تحلیل‌های محاسباتی پیچیده استوار است طبیعتاً نیازمند فضای بیشتری برای توضیح جزئیات روش‌شناسی نمایش داده‌های خام یا پردازش شده در قالب جداول و اشکال و بحث در مورد پیامدهای این یافته‌های متعدد خواهد بود. نوع داده‌ها نیز اهمیت دارد؛ ارائه نتایج حاصل از تکنیک‌های تصویربرداری پیچیده داده‌های ژنومیک یا پروتئومیک حجیم یا مدل‌سازی‌های ریاضی پیشرفته هر یک نیازمند رویکردهای متفاوتی برای نمایش و تفسیر هستند که می‌تواند بر طول مقاله تأثیر بگذارد. استفاده از اشکال و جداول هرچند راهی مؤثر برای فشرده‌سازی اطلاعات است اما خود نیز فضایی را اشغال می‌کنند و تعداد و اندازه آن‌ها باید با محدودیت‌های مجله هماهنگ باشد. نویسندگان باید تعادلی بین ارائه جزئیات کافی برای شفافیت و قابلیت تکرارپذیری تحقیق و رعایت محدودیت‌های طولی مجله برقرار کنند. در بسیاری از موارد داده‌های خام یا جزئیات روش‌شناختی بسیار فنی و طولانی که برای درک نتایج اصلی حیاتی نیستند اما برای پژوهشگران علاقه‌مند به تکرار یا توسعه کار ارزشمندند می‌توانند به عنوان داده‌های تکمیلی (Supplementary Data) به همراه مقاله اصلی ارسال شوند. این استراتژی به حفظ ایجاز متن اصلی مقاله کمک می‌کند و در عین حال امکان دسترسی به اطلاعات کامل را برای جامعه علمی فراهم می‌سازد.
اهمیت بررسی بخش راهنمای نویسندگان مجلات
بخش “راهنمای نویسندگان” (Instructions for Authors) یا “راهنمای ارسال مقاله” (Submission Guidelines) در وب‌سایت هر مجله ISI مهم‌ترین منبع اطلاعاتی برای نویسندگان است و بررسی دقیق آن پیش از هرگونه اقدام برای نگارش یا ارسال مقاله یک ضرورت مطلق محسوب می‌شود. این بخش به منزله قانون اساسی مجله برای نویسندگان عمل کرده و تمامی جزئیات مربوط به فرآیند پذیرش قالب‌بندی ساختار مقاله سبک نگارش و استناد مسائل اخلاقی و مهم‌تر از همه محدودیت‌های مربوط به طول مقاله را به وضوح بیان می‌کند. نادیده گرفتن این راهنما حتی در صورت بالا بودن کیفیت علمی مقاله می‌تواند منجر به رد آن در همان مراحل اولیه بررسی توسط دفتر مجله شود چرا که عدم رعایت قالب و ضوابط نشان‌دهنده عدم توجه نویسنده به قوانین مجله و افزایش بار کاری کارکنان مجله است. اطلاعات مربوط به طول مقاله می‌تواند شامل حداکثر تعداد کلمات برای کل مقاله یا بخش‌های خاص آن (مانند چکیده مقدمه یا متن اصلی بدون منابع و ضمائم) یا حداکثر تعداد صفحات بر اساس یک قالب‌بندی مشخص باشد. همچنین ممکن است قوانینی در مورد تعداد مجاز اشکال و جداول و نحوه ارائه داده‌های تکمیلی ذکر شده باشد که همگی مستقیماً بر طول نهایی مقاله تأثیر می‌گذارند. مطالعه دقیق این بخش به نویسنده کمک می‌کند تا از ابتدا مقاله خود را بر اساس استانداردهای مجله هدف قالب‌بندی و تنظیم کند از اتلاف وقت و انرژی برای اصلاحات بعدی جلوگیری نماید و شانس پذیرش مقاله خود را افزایش دهد. این راهنما نه تنها محدودیت‌ها را مشخص می‌کند بلکه اغلب نکات و توصیه‌هایی برای نگارش مؤثر و مختصر نیز ارائه می‌دهد که می‌تواند در مدیریت طول مقاله بسیار مفید باشد.
پیدا کردن اطلاعات مربوط به طول مقاله در سایت مجله
برای یافتن اطلاعات دقیق در مورد محدودیت‌های طول مقاله در یک مجله ISI نویسندگان باید به وب‌سایت رسمی مجله مراجعه کنند. این اطلاعات معمولاً در بخشی که به نویسندگان اختصاص دارد قرار گرفته‌اند. این بخش ممکن است با عناوین مختلفی نام‌گذاری شده باشد از جمله “برای نویسندگان” (For Authors) “راهنمای نویسندگان” (Instructions for Authors) “ارسال مقاله” (Submit Manuscript) “دستورالعمل‌ها” (Guidelines) یا “اطلاعات برای نویسندگان” (Information for Authors). پس از ورود به این بخش نویسندگان باید به دنبال زیربخش‌هایی بگردند که به آماده‌سازی نسخه خطی (Manuscript Preparation) انواع مقالات (Article Types) قالب‌بندی (Formatting Requirements) یا چک‌لیست ارسال (Submission Checklist) مربوط می‌شوند. در این قسمت‌ها معمولاً جزئیات مربوط به ساختار مقاله سبک نگارش نحوه ارجاع‌دهی و همچنین محدودیت‌های مربوط به طول مقاله به صورت صریح بیان شده است. این محدودیت‌ها ممکن است به صورت حداکثر تعداد کلمات برای کل مقاله یا برای بخش‌های خاص آن (مانند چکیده متن اصلی یا بحث) ذکر شده باشند. در برخی موارد مجله ممکن است حداکثر تعداد صفحات را بر اساس یک قالب‌بندی مشخص (مانند فونت اندازه قلم و فاصله خطوط) تعیین کند. همچنین اطلاعات مربوط به تعداد مجاز اشکال و جداول و نحوه استفاده از داده‌های تکمیلی نیز در همین بخش‌ها یافت می‌شود که باید مورد توجه قرار گیرد. در برخی موارد راهنمای نویسندگان به صورت یک فایل PDF قابل دانلود ارائه می‌شود که مطالعه آن برای دسترسی به تمامی جزئیات ضروری است. توصیه می‌شود که نویسندگان این بخش را به دقت و چندین بار مطالعه کنند تا از رعایت تمامی الزامات مجله اطمینان حاصل نمایند.
تبدیل تعداد کلمات به تخمین تعداد صفحات مقاله
در حالی که برخی مجلات ISI محدودیت طول مقاله را بر حسب تعداد صفحات اعلام می‌کنند بسیاری دیگر به ویژه با گسترش انتشار آنلاین از محدودیت تعداد کلمات استفاده می‌کنند. این موضوع باعث می‌شود نویسندگان نیاز داشته باشند که تعداد کلمات مقاله خود را به یک تخمین از تعداد صفحات تبدیل کنند تا از رعایت محدودیت‌های مجله اطمینان حاصل کنند. تبدیل دقیق تعداد کلمات به تعداد صفحات می‌تواند کمی چالش‌برانگیز باشد زیرا عوامل متعددی بر فضای اشغال شده توسط متن در صفحه تأثیر می‌گذارند. این عوامل شامل اندازه فونت نوع فونت (مانند Times New Roman Arial Calibri) فاصله خطوط (تک‌فاصله یک و نیم فاصله دوفاصله) اندازه حاشیه‌ها و همچنین تعداد و اندازه اشکال و جداول موجود در مقاله هستند. با این حال یک قاعده کلی و پرکاربرد برای تخمین تعداد صفحات بر اساس تعداد کلمات در نظر گرفتن حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ کلمه برای هر صفحه با قالب‌بندی دوفاصله (Double-spaced) و استفاده از فونت‌های استاندارد ۱۲ نقطه‌ای با حاشیه‌های معمول است. به عنوان مثال مقاله‌ای با ۷۵۰۰ کلمه با این قالب‌بندی تقریباً بین ۲۵ تا ۳۰ صفحه خواهد شد. این تخمین می‌تواند نقطه شروع خوبی برای نویسندگان باشد اما باید توجه داشت که این فقط یک برآورد است. دقیق‌ترین روش برای تخمین تعداد صفحات استفاده از قالب یا تمپلیت (Template) ارائه شده توسط خود مجله (در صورت وجود) و یا اعمال دقیق تمامی تنظیمات قالب‌بندی مشخص شده در راهنمای نویسندگان (مانند فونت اندازه فاصله خطوط حاشیه‌ها) بر روی متن مقاله در نرم‌افزار واژه‌پرداز و سپس مشاهده تعداد صفحات نهایی است. همچنین باید به فضای اشغال شده توسط اشکال و جداول نیز توجه کرد که می‌تواند تعداد صفحات نهایی را افزایش دهد.
محدوده رایج تعداد صفحات برای مقالات ISI
همانطور که پیشتر ذکر شد تعیین یک عدد استاندارد و یکسان برای تعداد صفحات تمامی مقالات ISI غیرممکن است زیرا این موضوع به شدت به مجله نوع مقاله و حوزه علمی بستگی دارد. با این حال می‌توان محدوده‌های رایجی را برای انواع مختلف مقالات در مجلات ISI مشاهده کرد که می‌تواند به نویسندگان دید کلی بدهد اما هرگز جایگزین بررسی راهنمای نویسندگان مجله هدف نیست. مقالات پژوهشی اصلی (Original Research Articles) که شالوده اصلی محتوای بسیاری از مجلات ISI را تشکیل می‌دهند اغلب در محدوده‌ای بین ۱۵ تا ۳۰ صفحه (با قالب‌بندی دوفاصله شامل متن اصلی اشکال جداول و منابع) قرار می‌گیرند. البته این عدد می‌تواند در برخی رشته‌ها یا برای مطالعات بسیار جامع بیشتر نیز باشد. مقالات مروری جامع (Review Articles) به دلیل ماهیت ترکیبی و پوشش گسترده ادبیات معمولاً طولانی‌تر هستند و می‌توانند به راحتی به ۳۰ ۴۰ یا حتی ۵۰ صفحه و بیشتر برسند. مقالات کوتاه‌تر مانند گزارش‌های کوتاه (Short Communications) یا نامه‌ها به سردبیر (Letters to the Editor) که برای انتشار سریع یافته‌های اولیه یا نظرات مختصر طراحی شده‌اند محدودیت‌های طولی بسیار سخت‌گیرانه‌تری دارند و اغلب باید در محدوده ۵ تا ۱۰ صفحه باقی بمانند. برخی مجلات ممکن است برای انواع خاصی از مقالات مانند مقالات دیدگاهی (Perspectives) یا مقالات روش‌شناسی (Methodology Articles) نیز محدوده‌های متفاوتی داشته باشند. اشاره به محدوده‌های ۲۵-۳۰ صفحه برای متن اصلی که در برخی منابع ذکر شده می‌تواند به مقالات پژوهشی کامل اشاره داشته باشد در حالی که محدوده ۱۰-۱۲ صفحه ممکن است مربوط به انواع مقالات کوتاه‌تر یا شاید بخش‌های خاصی از یک مقاله بلندتر باشد. نکته حیاتی این است که این اعداد صرفاً مشاهدات عمومی هستند و نویسندگان باید همیشه به محدودیت‌های دقیق و مشخص شده در راهنمای نویسندگان مجله‌ای که قصد ارسال مقاله به آن را دارند پایبند باشند.
استراتژی‌های مدیریت طول مقاله ISI
هنگامی که نویسندگان با محدودیت‌های طولی مشخصی از سوی مجله ISI هدف خود مواجه می‌شوند مدیریت کارآمد طول مقاله بدون قربانی کردن کیفیت علمی و جامعیت محتوا به یک مهارت ضروری تبدیل می‌شود. این امر نیازمند رویکردی استراتژیک از همان مراحل اولیه نگارش تا ویرایش نهایی. یکی از اصلی‌ترین استراتژی‌ها نگارش ایجازآمیز و متمرکز است. هر جمله و پاراگراف باید به دقت بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که اطلاعات جدید و ضروری را ارائه می‌دهد و از تکرار یا بیان مطالب بدیهی پرهیز شود. استفاده مؤثر از ساختارهای جمله‌ای مختصر حذف کلمات یا عبارات زائد و بازنویسی جملات طولانی و پیچیده می‌تواند به کاهش قابل توجه تعداد کلمات کمک کند. استفاده بهینه از اشکال و جداول نیز یک استراتژی کلیدی است. یک شکل یا جدول خوب طراحی شده می‌تواند حجم زیادی از داده‌ها یا نتایج را به صورت بصری و قابل فهم ارائه دهد و نیاز به توصیف متنی طولانی را از بین ببرد. با این حال تعداد و اندازه آن‌ها نیز باید با محدودیت‌های مجله همخوانی داشته باشد. استراتژی دیگر استفاده هوشمندانه از داده‌های تکمیلی (Supplementary Data) است. اطلاعاتی مانند پروتکل‌های آزمایشی بسیار دقیق داده‌های خام گسترده فهرست‌های بلندبالا یا اشکال و جداولی که برای درک نتایج اصلی حیاتی نیستند اما برای پژوهشگران علاقه‌مند ارزشمندند می‌توانند به این بخش منتقل شوند. این کار به حفظ تمرکز و ایجاز متن اصلی کمک کرده و در عین حال امکان دسترسی به تمامی جزئیات تحقیق را فراهم می‌سازد. در نهایت ویرایش دقیق و بازخوانی توسط همکاران (Peer Review) می‌تواند به شناسایی بخش‌هایی که قابل فشرده‌سازی هستند یا اطلاعات زائدی دارند کمک کند.
فشرده‌سازی و خلاصه‌نویسی موثر
فشرده‌سازی و خلاصه‌نویسی مؤثر در نگارش مقاله ISI به معنای کاهش حجم متن بدون از دست دادن اطلاعات علمی مهم و پیام اصلی تحقیق است. این فرآیند نیازمند مهارت‌های نوشتاری قوی و نگاهی انتقادی به محتوای تولید شده است. یکی از تکنیک‌های اصلی حذف کلمات و عبارات زائد است. بسیاری از جملات را می‌توان با استفاده از کلمات کمتر و ساختارهای فشرده‌تر بیان کرد (مثلاً به جای “با توجه به این واقعیت که” می‌توان از “چون” استفاده کرد). استفاده از صدای فعال به جای صدای مجهول در بسیاری از موارد می‌تواند جملات را کوتاه‌تر و خواناتر کند. ترکیب جملات کوتاه و مرتبط نیز می‌تواند به روان‌تر شدن متن و کاهش تعداد کلمات کمک کند اما باید از ایجاد جملات بیش از حد طولانی و پیچیده پرهیز کرد. در هر بخش از مقاله باید تمرکز بر ارائه اطلاعات ضروری و مرتبط با هدف آن بخش باشد. برای مثال در مقدمه تنها به پیشینه لازم برای توجیه تحقیق و بیان شکاف دانش پرداخته شود و از مرور بیش از حد گسترده ادبیات پرهیز گردد. در بخش روش‌ها تنها جزئیات لازم برای تکرارپذیری آزمایش‌ها ذکر شود و از توصیف مراحل بدیهی یا تجهیزات استاندارد بدون نیاز به جزئیات خاص خودداری گردد. در بخش بحث تمرکز بر تفسیر نتایج مقایسه با یافته‌های پیشین و بیان پیامدها و محدودیت‌ها باشد و از تکرار صرف نتایج خودداری شود. بازخوانی دقیق مقاله با هدف شناسایی و حذف هرگونه تکرار یا اطلاعات غیرضروری و همچنین دریافت بازخورد از همکاران در مورد بخش‌هایی که می‌توانند مختصرتر شوند در فرآیند فشرده‌سازی بسیار مؤثر است.
چگونگی استفاده از شکل‌ها و جداول بدون افزایش بی‌رویه صفحات
شکل‌ها و جداول ابزارهای قدرتمندی برای ارائه کارآمد و بصری داده‌ها و نتایج پیچیده هستند و استفاده صحیح از آن‌ها می‌تواند به مدیریت طول مقاله کمک کند اما استفاده نادرست یا بیش از حد از آن‌ها می‌تواند باعث افزایش بی‌رویه تعداد صفحات شود. برای استفاده بهینه باید اطمینان حاصل کرد که هر شکل یا جدول اطلاعات جدید و مهمی را ارائه می‌دهد که در متن قابل بیان نیست یا بیان آن در متن بسیار طولانی و دشوار خواهد بود. اشکال و جداول باید به گونه‌ای طراحی شوند که واضح خوانا و مستقل از متن اصلی قابل فهم باشند (البته با کمک عنوان و زیرنویس‌های گویا). استفاده از چندین شکل کوچک به جای یک شکل بزرگ و جامع یا تقسیم یک جدول بزرگ به چندین جدول کوچک‌تر بدون دلیل منطقی می‌تواند فضای بیشتری اشغال کند. بنابراین باید داده‌ها را به صورت منطقی گروه‌بندی کرده و در کمترین تعداد ممکن از اشکال و جداول جامع ارائه داد. نکته مهم دیگر توجه به نحوه قرارگیری اشکال و جداول در قالب نهایی مجله است. برخی مجلات آن‌ها را در متن قرار می‌دهند در حالی که برخی دیگر آن‌ها را در انتهای مقاله یا در یک فایل جداگانه جمع‌آوری می‌کنند. فضای اشغال شده توسط آن‌ها در قالب نهایی مجله ممکن است با تخمین نویسنده متفاوت باشد. همانطور که پیشتر اشاره شد داده‌های بسیار حجیم یا جداولی که شامل جزئیات خام فراوان هستند و برای درک نتایج اصلی ضروری نیستند بهتر است به عنوان داده‌های تکمیلی (Supplementary Data) ارائه شوند. این کار باعث می‌شود متن اصلی مقاله متمرکزتر و کوتاه‌تر بماند و در عین حال دسترسی به اطلاعات کامل برای علاقه‌مندان فراهم شود. رعایت دقیق دستورالعمل‌های مجله در مورد قالب‌بندی اندازه و تعداد مجاز اشکال و جداول نیز برای جلوگیری از مشکلات در مرحله پذیرش و انتشار ضروری است.
آیا مجلات ISI حداقل تعداد صفحه دارند؟
بیشتر مجلات ISI معمولاً حداکثر تعداد صفحه یا کلمه را مشخص می‌کنند اما به ندرت برای مقالات پژوهشی اصلی یک حداقل تعداد صفحه سخت‌گیرانه تعیین می‌کنند. طول مقاله باید بر اساس محتوای علمی و جزئیات لازم برای توصیف تحقیق تعیین شود. مقالات بسیار کوتاه معمولاً مختص انواع خاصی مانند نامه‌ها به سردبیر یا گزارش‌های کوتاه هستند که ماهیت آن‌ها ایجاب می‌کند مختصر باشند.
حداکثر تعداد صفحات رایج برای مقالات ISI چند است؟
حداکثر تعداد صفحات برای مقالات ISI بسیار متغیر است و به نوع مقاله و مجله بستگی دارد. برای مقالات پژوهشی اصلی این محدوده اغلب بین ۱۵ تا ۳۰ صفحه (با قالب‌بندی دوفاصله) است. مقالات مروری می‌توانند بسیار طولانی‌تر باشند (تا ۵۰ صفحه یا بیشتر) و مقالات کوتاه (Short Communications) معمولاً کمتر از ۱۰ صفحه هستند. همیشه باید راهنمای نویسندگان مجله هدف را بررسی کرد.
آیا تعداد منابع (رفرنس‌ها) در محاسبه صفحات مقاله ISI شمرده می‌شود؟
بله در اکثر موارد بخش منابع (References) به عنوان بخشی از کل مقاله در محاسبه تعداد صفحات یا کلمات شمرده می‌شود مگر اینکه مجله به صراحت خلاف آن را ذکر کرده باشد. برخی مجلات ممکن است محدودیت کلمه‌ای یا صفحه‌ای را برای “متن اصلی” که شامل منابع نمی‌شود تعیین کنند. بنابراین بررسی راهنمای نویسندگان مجله ضروری است.
چگونه می‌توان طول مقاله ISI را قبل از ارسال تخمین زد؟
پس از اتمام نگارش متن و آماده‌سازی اشکال و جداول از قابلیت شمارش کلمات نرم‌افزار واژه‌پرداز خود استفاده کنید. سپس با توجه به محدودیت‌های کلمه‌ای یا صفحه‌ای مجله و راهنمای قالب‌بندی آن‌ها (فونت اندازه فاصله خطوط) تعداد صفحات نهایی را تخمین بزنید. استفاده از تمپلیت مجله (در صورت وجود) دقیق‌ترین روش است.
آیا فونت یا فاصله خطوط بر تعداد صفحات نهایی مقاله ISI تاثیر می‌گذارد؟
بله فونت اندازه قلم و فاصله خطوط تأثیر بسیار زیادی بر تعداد صفحات نهایی مقاله دارند. مجلات ISI معمولاً فونت و اندازه قلم و فاصله خطوط مشخصی (اغلب دوفاصله) را برای ارسال اولیه الزامی می‌کنند دقیقاً به همین دلیل که این عوامل مستقیماً فضای اشغال شده توسط متن و در نتیجه تعداد صفحات را تعیین می‌کنند. رعایت دقیق این الزامات ضروری است.