تغذیه شبانهروزی کودک بیمار: راهنمای عملی
تغذیه شبانهروزی کودک بیمار: راهنمای عملی

تغذیه مناسب و اصولی کودک بیمار نقشی کلیدی در تسریع روند بهبودی، تقویت سیستم ایمنی، جلوگیری از کاهش وزن و سوءتغذیه دارد. این راهنما، با تمرکز بر حفظ انرژی و هیدراتاسیون، به والدین کمک میکند تا با آگاهی کامل، بهترین حمایت تغذیهای را برای فرزند خود فراهم آورند.
دوران بیماری برای کودکان و والدین آنها همواره با چالشهایی همراه است؛ از جمله بیاشتهایی، تهوع، ضعف و نگرانیهای مرتبط با تغذیه. در این شرایط، بدن کودک برای مقابله با عامل بیماریزا، نیاز به انرژی و مواد مغذی بیشتری پیدا میکند، در حالی که تمایل به غذا خوردن کاهش مییابد. این وضعیت میتواند منجر به کاهش وزن و حتی توقف یا تأخیر در رشد شود. هدف از این راهنمای جامع، ارائه توصیههای عملی و کاربردی است تا والدین و مراقبان بتوانند با اطمینان، تغذیه شبانهروزی کودک بیمار خود را به بهترین شکل مدیریت کنند. از اصول کلی تغذیه تا برنامههای غذایی تفکیکشده برای بیماریهای رایج و دوره نقاهت، تمام جنبههای ضروری پوشش داده خواهد شد تا این محتوا، از نظر عمق، جزئیات و کاربردی بودن، مرجعی قابل اعتماد برای شما باشد.
اصول طلایی تغذیه کودک بیمار
مدیریت تغذیه کودک در دوران بیماری نیازمند رویکردی هوشمندانه و صبورانه است. برخلاف تصور رایج، هدف تنها دادن غذا نیست، بلکه تأمین نیازهای بدن برای مبارزه با بیماری و جلوگیری از عوارض ثانویه است. در ادامه به اصول حیاتی که باید در این دوران مورد توجه قرار گیرند، میپردازیم.
۱. حفظ هیدراتاسیون (آبرسانی): ستون فقرات بهبود
بدن کودک بیمار، به ویژه در شرایط تب، اسهال و استفراغ، مایعات زیادی را از دست میدهد. این از دست دادن مایعات میتواند منجر به کمآبی شدید شود که خود خطری جدی برای سلامتی کودک است. تأمین مایعات کافی، مهمترین اولویت تغذیهای در دوران بیماری است.
- اهمیت مایعات: چرا بدن کودک بیمار بیشتر به آب نیاز دارد؟ تب، تعریق، استفراغ و اسهال همگی باعث از دست رفتن آب و الکترولیتها میشوند. مایعات کافی به تنظیم دمای بدن، انتقال مواد مغذی و دفع سموم کمک میکنند.
- انواع مایعات مجاز: بهترین گزینه آب جوشیده سرد شده است. محلول او.آر.اس (ORS) برای جبران الکترولیتهای از دست رفته در اسهال و استفراغ حیاتی است. آبمیوههای طبیعی رقیقشده (مانند سیب و گلابی بدون شکر افزوده) میتوانند منبع انرژی و ویتامین باشند. سوپهای رقیق، دوغ (بدون گاز و کمنمک) و چای کمرنگ با کمی عسل (برای کودکان بالای یک سال) نیز گزینههای مناسبی هستند.
- نشانههای کمآبی خطرناک و زمان مراجعه فوری به پزشک: خشکی دهان و زبان، کاهش دفع ادرار (پوشکهای خشک یا عدم ادرار برای ۶-۸ ساعت)، بیحالی مفرط، فرورفتگی چشمها و ملاج (در نوزادان)، عدم تولید اشک هنگام گریه و پوست کمکشش (با نیشگون گرفتن پوست، به آهستگی به حالت عادی برگردد) همگی از نشانههای کمآبی شدید هستند. در صورت مشاهده این علائم، فوراً به اورژانس کودک اهواز مراجعه کنید.
۲. وعدههای کوچک، مکرر و قابل تحمل
اشتهای کودک بیمار معمولاً کاهش مییابد و معده او ممکن است توانایی پذیرش حجم زیادی از غذا را نداشته باشد. بنابراین، راهکار هوشمندانه، ارائه وعدههای غذایی در حجم کم و با تعداد دفعات بیشتر است.
- چرا حجم کم و تعداد بالا؟ این روش به جلوگیری از تحریک دستگاه گوارش، هضم آسانتر و بهرهبرداری از لحظات بیداری و اشتها کمک میکند. حتی اگر کودک فقط مقدار کمی غذا بخورد، بهتر از نخوردن کامل است.
- تعداد پیشنهادی وعدهها و میانوعدهها: در طول یک شبانهروز، میتوانید هر ۱.۵ تا ۲ ساعت یک بار، حجم کمی از غذا یا مایعات را به کودک پیشنهاد دهید. این رویکرد به تأمین مداوم انرژی و مواد مغذی کمک میکند.
۳. انتخاب غذاهای آسان هضم و مغذی
در دوران بیماری، دستگاه گوارش کودک حساستر میشود. انتخاب غذاهایی که به راحتی هضم میشوند، ضمن تأمین مواد مغذی ضروری، فشار کمتری به سیستم گوارشی وارد میکند.
- اولویت با غذاهای نرم، پوره شده و مایع: سوپهای رقیق، فرنی، حریره بادام، پوره میوه و سبزیجات گزینههای مناسبی هستند. این غذاها نیاز به جویدن زیاد ندارند و بلع آنها آسانتر است.
- مواد غذایی پرانرژی و غنی از ویتامینها و املاح: غلات (مانند برنج و جو)، گوشت سفید پخته و کاملاً له شده (مرغ، ماهی)، حبوبات کاملاً پخته و پوستکنده (عدس، ماش)، و زرده تخممرغ از جمله منابع خوب پروتئین و انرژی هستند که باید در رژیم غذایی کودک بیمار گنجانده شوند.
۴. راز غنیسازی و مقوی کردن غذا
با توجه به کاهش اشتهای کودک، هر لقمهای که کودک میخورد باید حداکثر کالری و مواد مغذی را تأمین کند. غنیسازی غذا به معنای افزایش ارزش غذایی آن بدون افزایش حجم زیاد است.
- اضافه کردن چربیهای سالم: کره، روغن زیتون و روغن مایع گیاهی (در حد یک قاشق چایخوری در هر وعده) میتوانند به افزایش کالری و جذب ویتامینهای محلول در چربی کمک کنند.
- افزودن منابع پروتئین و انرژی: شیر مادر یا شیر خشک، خامه پاستوریزه (برای بالای ۱۱ ماه)، پودر مغزیجات (مانند بادام و گردو، کاملاً پودر شده برای سنین مناسب و بدون حساسیت)، و عصاره گوشت/قلم، منابع عالی برای تقویت غذای کودک هستند. میتوانید این مواد را به سوپ، فرنی یا پوره کودک اضافه کنید.
۵. صبر، خلاقیت و عدم اجبار
اجبار به غذا خوردن نه تنها نتیجهای ندارد، بلکه میتواند باعث تهوع، استفراغ و ایجاد حس بد نسبت به غذا در کودک شود.
- اهمیت ایجاد محیط آرام و بدون استرس برای غذا خوردن: فضای مثبت و حمایتی، تمایل کودک را به غذا خوردن افزایش میدهد.
- استفاده از ظروف رنگی، اشکال سرگرمکننده: در صورت تحمل کودک، میتوانید با خلاقیت، غذا را جذابتر کنید.
- تأکید بر عدم اجبار و فشار به کودک: هرچقدر هم نگران باشید، فشار آوردن به کودک ممنوع است. بگذارید کودک به مقدار دلخواه بخورد.
- اهمیت تمیز کردن بینی کودک قبل از غذا: گرفتگی بینی میتواند تنفس و بلع را دشوار کند. تمیز کردن بینی با قطره سالین یا پوآر قبل از غذا، به کودک کمک میکند راحتتر غذا بخورد.
۶. پرهیزات غذایی: ضروری و غیرضروری
برخی باورهای رایج در مورد پرهیزات غذایی در دوران بیماری، پایه علمی ندارند و میتوانند به ضرر کودک باشند.
دکتر جمشید صفدریان — فوق تخصص نوزادان و متخصص کودکان در اهواز
- چرا پرهیزات سختگیرانه رایج (مانند قطع شیر در تب) معمولاً اشتباه است؟ شیر مادر و شیر خشک، منبع اصلی تغذیه نوزادان و کودکان خردسال هستند و نباید قطع شوند، حتی در تب.
- موارد ممنوعه قطعی: نوشیدنیهای صنعتی (نوشابه، آبمیوههای صنعتی با شکر زیاد)، غذاهای چرب و سرخشده، غذاهای تند و پر ادویه، تنقلات بیارزش (چیپس، پفک، شکلات زیاد) که فاقد ارزش غذایی هستند و میتوانند دستگاه گوارش را تحریک کنند، باید کاملاً حذف شوند. پیش از همه چیز امروز تولد 1 سالگی درمانگاه کودک ما و افتتاحیه رادیولوژی و سونوگرافی کودک در اهواز بود…
۷. تداوم شیردهی با شیر مادر
برای نوزادان و کودکان شیرخوار، شیر مادر در دوران بیماری نقشی حیاتی و بیبدیل دارد.
- نقش حیاتی شیر مادر: شیر مادر حاوی آنتیبادیها، سلولهای ایمنی، مایعات و تمامی مواد مغذی ضروری است که به بدن کودک در مبارزه با عفونت کمک میکند.
- افزایش دفعات شیردهی: توصیه میشود در دوران بیماری، دفعات شیردهی به مراتب بیشتر شود، حتی اگر کودک در هر بار مقدار کمی شیر بخورد. این امر به هیدراتاسیون و تغذیه مداوم کودک کمک میکند. برای راهنماییهای بیشتر و ویزیت متخصص اطفال میتوانید به کلینیک کودک اهواز مراجعه کنید.
تغذیه در بیماریهای رایج: راهنمای عملی شبانهروزی و گام به گام
هر بیماری ممکن است نیازهای تغذیهای خاصی را به دنبال داشته باشد. در این بخش، به راهنمای عملی تغذیه برای شایعترین بیماریهای کودکان میپردازیم.
۱. تغذیه کودک تبدار
تب باعث افزایش نیاز بدن به انرژی و مایعات میشود. هدف اصلی در تغذیه کودک تبدار، جبران مایعات از دست رفته از طریق تعریق و تأمین انرژی برای سیستم ایمنی است.
- هدف: جبران مایعات از دست رفته و تأمین انرژی.
- برنامه پیشنهادی (مثال):
- صبح: شیر مادر/شیر خشک (به مقدار زیاد و مکرر)، فرنی رقیق (با شیر یا آب).
- میانوعده صبح: آبمیوه طبیعی رقیقشده (سیب، گلابی)، کمپوت خانگی سیب.
- ظهر: سوپ جو یا سبزیجات (کدو، هویج، سیبزمینی) با مرغ کاملاً پخته و له شده، یا عصاره قلم.
- میانوعده عصر: پوره سیبزمینی یا کدو حلوایی، ماست پروبیوتیک.
- شب: شیر مادر/شیر خشک، مایعات گرم (آب جوشیده سرد شده).
- نکات تکمیلی: سعی کنید بعد از اثر تببر و کاهش نسبی تب، که کودک کمی راحتتر است، به او غذا دهید. از غذاهای با دمای ولرم استفاده کنید.
۲. تغذیه کودک مبتلا به اسهال
اسهال با از دست دادن سریع مایعات و الکترولیتها همراه است. هدف، جلوگیری از کمآبی و جبران سریع مواد از دست رفته برای ترمیم روده است. کلینیک اطفال اهواز همواره تأکید میکند که در موارد اسهال شدید، مراجعه فوری پزشکی بسیار حیاتی است.
- هدف: جلوگیری از کمآبی، جبران الکترولیتها و ترمیم روده.
- برنامه پیشنهادی (مثال):
- صبح: ORS (به آرامی و قاشق قاشق)، کته نرم با ماست پروبیوتیک (بدون افزودنی).
- میانوعده صبح: موز له شده، بیسکویت مادر (بدون شکر زیاد) خیس شده در آب یا شیر مادر.
- ظهر: سوپ رشته یا ورمیشل با هویج و مرغ (بدون روغن زیاد و ادویه).
- میانوعده عصر: سیب رنده شده و قهوهای شده (پس از رنده شدن کمی در معرض هوا قرار گیرد)، فرنی با آرد برنج و آب.
- شب: ORS، شیر مادر/شیر خشک (فقط اگر تحمل میکند و اسهال شدید نیست).
- نکات مهم: تأکید بر ادامه غذا دادن حتی به مقدار کم، مصرف مقدار کمی نمک در سوپها برای کمک به جذب آب، عدم قطع شیر مادر. از آبمیوههای صنعتی یا شیرینکنندههای مصنوعی جداً پرهیز کنید. برای دریافت نوبت آنلاین پزشک اطفال در اهواز امروز، میتوانید به وبسایت کودک ما مراجعه کنید.
۳. تغذیه کودک با تهوع و استفراغ
هدف اصلی در این حالت، استراحت دادن به دستگاه گوارش و شروع آهسته تغذیه با مایعات برای جلوگیری از کمآبی است. این یکی از حساسترین شرایط است و نیاز به مراقبت دقیق دارد.
- فاز اولیه (۴-۶ ساعت اول): در صورت استفراغ مکرر، غذا را قطع کنید و تنها مایعات را در مقادیر بسیار کم (هر ۱۰-۱۵ دقیقه، ۲ قاشق چایخوری ORS یا آب جوشیده سرد شده) به کودک بدهید. صبر و حوصله در این مرحله بسیار مهم است.
- فاز دوم (کاهش استفراغ): اگر استفراغ کنترل شد، با ۲ قاشق غذاخوری شیر رقیق یا پوره سیبزمینی/موز رقیق شروع کنید. در صورت تحمل، حجم و غلظت غذا را به تدریج افزایش دهید.
- برنامه پیشنهادی (در صورت تحمل):
- صبح: فقط مایعات (آب جوشیده سرد شده، ORS).
- ظهر: مقدار کمی پوره سیبزمینی یا کته نرم (در صورت تحمل مایعات).
- عصر: کمی سوپ رقیق و بدون چربی.
- شب: شیر مادر/شیر خشک (به مقدار کم و در دفعات زیاد).
- نکات مهم: در حالت نشسته به کودک غذا دهید و پس از غذا نیز برای مدتی او را در حالت نشسته نگه دارید تا از برگشت غذا جلوگیری شود. در صورت استفراغ مکرر و علائم کمآبی شدید (مانند بیحالی مفرط)، مراجعه فوری به اورژانس کودک اهواز ضروری است.
۴. تغذیه کودک با عفونت تنفسی (سرماخوردگی، سرفه، گلودرد)
عفونتهای تنفسی میتوانند با سرفه، گلودرد و گرفتگی بینی همراه باشند که خوردن و بلعیدن را دشوار میکند. هدف، تسکین علائم، حفظ انرژی و جبران مایعات از دست رفته است.
- هدف: تسکین علائم، حفظ انرژی و جبران مایعات.
- برنامه پیشنهادی (مثال):
- صبح: شیر مادر/شیر خشک، حریره بادام یا فرنی با عسل (برای بالای ۱ سال).
- میانوعده صبح: آب پرتقال رقیق شده (منبع ویتامین C) یا آب هویج.
- ظهر: سوپ گرم و پر از انواع سبزیجات (هویج، جعفری، اسفناج) با جو و مرغ له شده یا عصاره قلم.
- میانوعده عصر: پوره میوه (به خصوص مرکبات)، ماست.
- شب: شیر گرم، مایعات کافی، عصاره قلم در سوپ یا فرنی.
- نکات مهم: تمیز کردن بینی کودک قبل از هر وعده غذایی به او کمک میکند راحتتر نفس بکشد و غذا بخورد. مایعات گرم مانند سوپ و دمنوشهای گیاهی ملایم (مانند بابونه، برای سنین مناسب) میتوانند به تسکین گلودرد و سرفه کمک کنند. از بخور آب گرم نیز غافل نشوید.
تغذیه شبانهروزی کودک بیمار باید با صبر و حوصله، در حجمهای کم و دفعات زیاد صورت گیرد تا هم نیازهای تغذیهای تأمین شود و هم از فشار بر سیستم گوارش جلوگیری گردد.
تغذیه کودک پس از بیماری (دوره نقاهت و ریکاوری)
دوره نقاهت، زمانی حیاتی برای جبران وزن از دست رفته و تقویت بدن کودک است. پس از یک دوره بیماری، اشتهای کودک به تدریج باز میگردد و این بهترین فرصت برای جبران عقبماندگیهای احتمالی در رشد است.
- اهمیت دوره نقاهت: در این زمان، بدن کودک آماده دریافت مواد مغذی بیشتر برای بازسازی سلولها و تقویت سیستم ایمنی است.
- افزایش تدریجی و چشمگیر حجم و کالری غذا: پس از بهبود کامل، به تدریج حجم و کالری وعدههای غذایی را افزایش دهید. میتوانید برای دو هفته پس از بهبود کامل، یک تا دو وعده غذایی یا میانوعده پرانرژی به برنامه روزانه کودک اضافه کنید.
- تداوم غنیسازی غذا: حتی در دوره نقاهت نیز ادامه غنیسازی غذا با چربیهای سالم (مانند کره، روغن زیتون) و پروتئینها (گوشت، تخممرغ، حبوبات) بسیار مهم است.
- انواع غذاهای مناسب دوره نقاهت: کته با گوشت چرخکرده، تخممرغ کامل (آبپز، نیمرو)، غلات کامل، انواع حبوبات (عدس، ماش کاملاً پخته و له شده)، لبنیات (ماست، پنیر)، و پودر مغزیجات (در صورت عدم حساسیت) گزینههای مناسبی هستند.
- نکات روانشناختی: همچنان کودک را به غذا خوردن تشویق کنید، اما از فشار و اجبار پرهیز نمایید. میتوانید با بازی و سرگرمی، غذا خوردن را به تجربهای لذتبخش تبدیل کنید.
نکات ایمنی و مراقبتهای ویژه
همراه با توجه به تغذیه، رعایت نکات ایمنی هنگام غذا خوردن کودک، به ویژه در سنین پایینتر، از اهمیت بالایی برخوردار است.
- پرهیز مطلق از غذاهای خفهکننده برای کودکان خردسال: دانههای درشت (مانند ذرت بو داده، آجیل کامل)، پاپکورن، سوسیس (تکههای حلقهای)، انگور کامل، آبنبات و تکههای بزرگ گوشت یا میوه میتوانند خطر خفگی را به همراه داشته باشند. این مواد را باید به صورت پوره، رنده شده یا تکههای بسیار کوچک و مناسب سن کودک درآورد.
- نظارت کامل بر کودک هنگام غذا خوردن: هرگز کودک را در حین غذا خوردن تنها نگذارید، حتی اگر بزرگتر به نظر میرسد. همیشه یک مراقب مسئول باید بر روند غذا خوردن نظارت داشته باشد.
- نحوه صحیح نشستن کودک هنگام غذا خوردن: کودک باید در حالت نشسته و عمودی غذا بخورد. غذا دادن به کودک درازکشیده یا در حال دویدن، خطر خفگی را به شدت افزایش میدهد.
- علائم هشداردهنده و زمان مراجعه فوری به پزشک:
- عدم تحمل هیچ مایعی و استفراغ مکرر.
- علائم شدید کمآبی (بیحالی مفرط، فرورفتگی ملاج، خشکی شدید دهان).
- بیحالی مفرط و غیرعادی، تشنج.
- مشکل در تنفس، نفسنفس زدن، خسخس سینه.
- استفراغ خونی یا مدفوع سیاه و قیریشکل.
- در صورت مشاهده هر یک از این علائم، بدون اتلاف وقت به اورژانس کودک اهواز مراجعه کنید. تیم فوقتخصص نوزادان و ویزیت متخصص اطفال در کلینیک کودک اهواز آماده ارائه خدمات ضروری هستند.
- دندانپزشکی اطفال در زمان بیماری: در صورت بروز مشکلات حاد دهان و دندان ناشی از بیماری یا عوارض دارویی، دسترسی به دندانپزشکی اطفال شبانهروزی اهواز میتواند حیاتی باشد.
- اقدامات درمانی تکمیلی: گاهی بیماریها نیاز به اقدامات تخصصیتری دارند؛ در صورت لزوم، خدمات اتاق عمل سرپایی کودک نیز در مراکز درمانی پیشرفته قابل دسترسی است.
| بیماری | مایعات پیشنهادی | غذاهای پیشنهادی | پرهیزات ضروری |
|---|---|---|---|
| تب | آب جوشیده، ORS، آبمیوه رقیقشده، سوپ رقیق | فرنی، حریره، سوپ جو، پوره سیبزمینی، ماست، شیر مادر/خشک | نوشیدنیهای صنعتی، غذاهای چرب و تند |
| اسهال | ORS (اولویت اول)، آب جوشیده، دوغ کمنمک، سوپ رقیق | کته با ماست پروبیوتیک، موز، سیب رنده شده، مرغ پخته و له شده | شیر پرچرب (در برخی موارد)، آبمیوههای شیرین، غذاهای سرخشده |
| تهوع/استفراغ | ORS، آب جوشیده (مقادیر بسیار کم و مکرر) | پوره سیبزمینی رقیق، شیر رقیق، کته نرم (پس از کنترل استفراغ) | هر نوع غذای جامد یا پرحجم، غذاهای چرب و ادویهدار |
| عفونت تنفسی | شیر گرم، سوپ گرم، دمنوشهای ملایم، آبمیوه رقیقشده | حریره بادام، فرنی، سوپ سبزیجات با مرغ، پوره میوه | غذاهای سفت و خشک، غذاهای تحریککننده گلو |
برای دریافت مشاورههای تخصصی و نوبت آنلاین کلینیک کودک اهواز میتوانید با کارشناسان کودک ما در ارتباط باشید.
همواره هوشیاری والدین و شناخت علائم هشداردهنده، کلید اصلی در پیشگیری از وخامت حال کودک و مراجعه به موقع به مراکز درمانی تخصصی است.
نتیجهگیری
تغذیه شبانهروزی کودک بیمار، ستونی اساسی در روند بهبودی اوست. با رعایت اصول طلایی هیدراتاسیون، ارائه وعدههای کوچک و مکرر از غذاهای آسان هضم و مغذی، و غنیسازی هوشمندانه غذا، میتوانیم به سیستم ایمنی کودک در مبارزه با بیماری کمک شایانی کنیم. صبر، خلاقیت و پرهیز از اجبار، نه تنها تجربه غذا خوردن را برای کودک دلپذیرتر میکند، بلکه از عوارض جانبی ناخواسته نیز جلوگیری مینماید.
دوره نقاهت، فرصتی طلایی برای جبران وزن از دست رفته و بازگرداندن انرژی کودک است که باید با افزایش تدریجی حجم و کالری غذاها مورد توجه قرار گیرد. همچنین، آگاهی از نکات ایمنی در هنگام غذا خوردن و شناخت علائم هشداردهنده برای مراجعه فوری به کلینیک اطفال اهواز، از اهمیت بالایی برخوردار است. در کودک ما، همواره بر این باوریم که قدرت عشق و مراقبت والدین، در کنار دانش پزشکی، میتواند بهترین نتایج را برای سلامت فرزندان به ارمغان آورد. در صورت بروز هرگونه نگرانی یا نیاز به مشاوره تخصصی، میتوانید از طریق نوبت آنلاین پزشک اطفال در اهواز امروز با متخصصان مجرب ما در ارتباط باشید و برای ویزیت متخصص اطفال اقدام کنید.
سوالات متداول
چه مدت طول میکشد تا اشتهای کودک پس از بیماری کاملاً بازگردد و آیا میتوان این روند را تسریع کرد؟
بازگشت کامل اشتهای کودک پس از بیماری، بسته به نوع و شدت بیماری، معمولاً بین چند روز تا دو هفته طول میکشد. برای تسریع این روند، روی غنیسازی غذای کودک با کالری و مواد مغذی تمرکز کنید و در دوره نقاهت، تعداد وعدههای غذایی را افزایش دهید.
آیا میتوانم به کودک بیمار مکملهای ویتامینی یا تقویتی (غیر از آنچه پزشک تجویز کرده) بدهم؟
خیر، بدون مشورت با پزشک یا فوقتخصص نوزادان، نباید به کودک بیمار مکملهای ویتامینی یا تقویتی داد. مصرف خودسرانه مکملها میتواند خطراتی به همراه داشته باشد؛ همیشه بر اساس تجویز ویزیت متخصص اطفال عمل کنید.
در صورت بروز حساسیت غذایی جدید در دوران بیماری، چگونه باید واکنش نشان دهم و آیا به پزشک مراجعه کنم؟
در صورت مشاهده علائم حساسیت غذایی جدید در دوران بیماری (مانند کهیر، تورم، مشکلات تنفسی، استفراغ شدید یا اسهال ناگهانی پس از مصرف یک ماده غذایی خاص)، بلافاصله مصرف آن غذا را قطع کنید و فوراً به اورژانس کودک اهواز مراجعه نمایید.
آیا دادن آبمیوههای صنعتی رقیق شده به کودک بیمار مجاز است یا بهتر است فقط آبمیوههای طبیعی را جایگزین کنیم؟
بهتر است فقط از آبمیوههای طبیعی و تازه، آن هم به صورت رقیق شده و بدون افزودن شکر استفاده شود. آبمیوههای صنعتی معمولاً حاوی مقادیر زیادی قند و مواد افزودنی هستند که میتوانند اسهال را تشدید کرده یا به دستگاه گوارش حساس کودک بیمار آسیب برسانند.
چه تفاوتی بین “مقوی کردن” و “مغذی کردن” غذای کودک بیمار وجود دارد و در هر مورد کدامیک ارجحیت دارد؟
“مقوی کردن” به معنای افزایش کالری و انرژی غذا (مثلاً با افزودن چربیهای سالم و کربوهیدراتهای پیچیده) است، در حالی که “مغذی کردن” به معنای افزایش ویتامینها، املاح و پروتئینها (مثلاً با افزودن گوشت، حبوبات و سبزیجات) میباشد. هر دو در دوران بیماری و نقاهت کودک بسیار مهم و ارجح هستند، اما در فاز حاد بیماری، مقوی کردن برای تأمین انرژی اولیه و سپس مغذی کردن برای بهبود و تقویت سیستم ایمنی، اولویت پیدا میکند.