اسبی که به «بز کوهستان» معروف است

به گزارش خبرگزاری تیتر نیوز و به نقل از رازبقا «اسب لوکای» (Lokai horse) اسب بومی تاجیکستان است نژادی چندمنظوره و مقاوم که تاریخچه غنی اش با مناطق کوهستانی آسیای مرکزی گره خورده است. این اسب به دلیل سازگاری و استقامت اش نقش مهمی در زندگی عشایر و کشاورزان تاجیک ایفا کرده و به عنوان یک همراه قابل اعتماد برای حمل ونقل چرای دام و ورزش های سنتی سوارکاری شناخته می شود. 

ریشه های تاریخی اسب لوکای

اسب لوکای در مناطق کوهستانی تاجیکستان و توسط مردم لوکای (یک گروه قومی محلی) پرورش داده شده است و منشأ آن نیز همانجاست. تبار این نژاد ترکیبی از اسب های بومی آسیای مرکزی است که تحت تأثیر نژادهای عربی ترکمنی و مغولی قرار گرفته اند. 

طی قرن ها مردم لوکای این اسب ها را به صورت انتخابی برای استقامت چابکی و مقاومت پرورش داده تا آن ها را برای زمین های سخت و چالش برانگیز کوه های پامیر مناسب سازند. 

در دوران اتحاد جماهیر شوروی برنامه های اصلاح نژادی سیستماتیکی برای بهبود عملکرد و ویژگی های فیزیکی اسب لوکای معرفی شد. استفاده از نژادهای عربی و تروبرد در اصلاح نژادی باعث افزایش سرعت و ظرافت این اسب ها شد اگرچه سختی ذاتی آن ها حفظ گردید. با وجود این تأثیرات اسب لوکای بسیاری از ویژگی های ژنتیکی و فرهنگی اصلی خود را حفظ کرده است. 

خصوصیات فیزیکی لوکای

اسب لوکای جثه ای متوسط دارد و معمولاً بین ۱۴۰ تا ۱۵۰ سانتی متر ارتفاع دارد. این اسب دارای بدنی جمع وجور و عضلانی با پاهای قوی و سُم های محکم است که آن را برای حرک

ت در زمین های سنگی و ناهموار مناسب می سازد. نژاد لوکای دارای پروفایل مستقیم چشمان پراحساس و گردن های خوش فرم است که نشان دهنده تأثیر نژاد عربی است. 

رنگ پوشش این اسب ها متنوع است و شامل رنگ های کهر شاه بلوطی خاکستری و سیاه می شود. آن ها به سختی و توانایی خود برای زنده ماندن با علوفه کم در عین حفظ انرژی و سرزندگی مشهور هستند. استقامت و چابکی این اسب ها آن ها را برای سفرهای طولانی چرای دام ها و شرکت در ورزش های سخت محلی مناسب می سازد. 

رفتار اسب لوکای

اسب لوکای به دلیل خلق وخوی آرام و همکاری جویانه اش بسیار ارزشمند شمرده می شود و دارای ارج و قرب است. این اسب باهوش و پاسخگوست و آموزش و مدیریت آن نیز آسان است. در گذشته اسب های لوکای برای حمل کالا و افراد در کوه های ناهموار تاجیکستان ضروری بودند. امروزه از آن ها اغلب در ورزش های سوارکاری از جمله کوک بوری (یک بازی سنتی آسیای مرکزی) و مسابقات استقامت استفاده می شود. 

اسب لوکای نشان دهنده میراث و سازگاری فرهنگ اسب داری آسیای مرکزی است. ترکیب مقاومت تطبیق پذیری و زیبایی آن تضمین کننده اهمیت مداوم آن در سنت های روستایی و ورزشی تاجیکستان است. تلاش ها برای حفظ و ترویج این نژاد بر میراث ماندگار آن در منطقه تأکید می کند. 

مهمترین ویژگی های اسب لوکای

یکی از خاص ترین ویژگی های اسب لوکای توانایی اش در مقاومت در برابر ارتفاعات بسیار زیاد است. اسب لوکای به طور خاص برای زندگی در مناطق کوهستانی و ارتفاعات بالای تاجیکستان به ویژه کوه های پامیر که به «سقف دنیا» معروف هستند سازگار شده است.

این اسب ها می توانند در ارتفاعات بالای ۴۰۰۰ متر که سطح اکسیژن در آن ها بسیار پایین تر از سطح دریا است زنده بمانند. این توانایی برای بقا در چنین محیط سختی برای بیشتر نژادهای اسب نادر است و به اسب لوکای مزیتی منحصر به فرد از نظر استقامت و بقا می دهد.  جنبه عجیب دیگر اسب لوکای توانایی اش در حرکت در زمین های بسیار ناهموار است. برخلاف بسیاری از نژادهای دیگر که در محیط های سنگی و شیب دار با مشکل مواجه می شوند اسب های لوکای به نظر می رسد که به راحتی و با حفظ تعادل و سرعت از سطوح ناصاف عبور می کنند. 

این مهارت به حدی دقیق است که به نظر می رسد شبه طبیعی باشد و باعث شده که در بین مردم محلی به «بزهای کوهستان» معروف شوند. این ویژگی های شگفت انگیز و خصوصیات فیزیکی باعث می شود که اسب لوکای نه تنها نمادی از استقامت باشد بلکه یکی از منحصربه فردترین و اسرارآمیزترین نژادهای اسب در جهان به شمار رود. یک واقعیت فیزیکی عجیب دیگر درباره اسب لوکای ساختار «سُم های فوق العاده» آن هاست. برخلاف بسیاری از اسب ها سُم های اسب لوکای به ویژه مقاوم و انعطاف پذیر هستند که به آن ها این امکان را می دهد که به راحتی روی سطوح سنگی و ناهموار حرکت کنند. 

سُم های آن ها به طور منحصر به فردی شکل گرفته اند تا از سر خوردن جلوگیری کنند حتی در مسیرهای شیب دار و صخره ای که این ویژگی در بیشتر نژادهای اسب نادر است. انعطاف پذیری و دوام سم های آن ها باعث می شود که بتوانند در زمین های دشوار بدون آسیب دیدن حرکت کنند چیزی که در سایر اسب ها معمولاً موجب فرسایش و آسیب می شود. این ساختار استثنایی سُم یکی از عوامل مهم در توانایی آن ها برای زنده ماندن و رشد در مناطق کوهستانی سخت تاجیکستان است جایی که سایر اسب ها ممکن است نتوانند تعادل خود را حفظ کنند.

۵۸۳۲۳