میزان اجرت المثل چقدر است

میزان اجرت المثل چقدر است

میزان اجرت المثل چقدر است

میزان اجرت المثل، برخلاف بسیاری از حقوق مالی دیگر در دعاوی خانواده، مبلغ ثابتی ندارد و به صورت موردی توسط کارشناس رسمی دادگستری تعیین می شود. این ارزیابی بر اساس عوامل متعددی نظیر مدت زمان زندگی مشترک، نوع و حجم کارهای انجام شده توسط زوجه فراتر از وظایف قانونی و شرعی، عرف منطقه و وضعیت مالی زوج صورت می گیرد و نهایتاً با تأیید قاضی، حکم به پرداخت آن صادر می گردد.

اجرت المثل ایام زوجیت یکی از حقوق مالی مهمی است که برای زنان در نظر گرفته شده تا زحمات و خدماتی که در طول زندگی مشترک، بدون قصد تبرع (رایگان) و به دستور زوج انجام داده اند، جبران شود. شناخت دقیق این حق، شرایط مطالبه و نحوه محاسبه آن برای هر فردی که درگیر دعاوی خانواده است، به ویژه زنان، از اهمیت بالایی برخوردار است. این مقاله به بررسی جامع تمامی ابعاد اجرت المثل، از مبانی حقوقی تا مراحل عملی مطالبه و نکات کلیدی آن می پردازد تا ابهامات موجود در این زمینه را شفاف سازی کند.

مبانی حقوقی اجرت المثل: ماده 336 قانون مدنی و تبصره آن

اجرت المثل ایام زوجیت یک حق قانونی است که ریشه در اصول فقهی و حقوقی ایران دارد. مبنای اصلی آن، قاعده «استیفاء» است که در ماده ۳۳۶ قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران به آن اشاره شده است. این ماده بیان می دارد: هرگاه کسی برحسب امر دیگری اقدام به عملی نماید که عرفاً برای آن عمل اجرت یا دستمزد باشد، عامل مستحق اجرت عمل خود خواهد بود مگر اینکه معلوم شود قصد تبرع (انجام رایگان) داشته است.

با توجه به عمومیت این ماده، قانون گذار برای رفع ابهام در مورد امور منزل که توسط زوجه انجام می شود، تبصره ای را به این ماده الحاق کرد. این تبصره به صراحت بیان می کند: چنانچه زوجه کارهایی را که شرعاً به عهده وی نبوده و عرفاً برای آن کار اجرت المثل پرداخت می شود، به دستور زوج و با عدم قصد تبرع انجام داده باشد، و دادگاه نیز آن را احراز نماید، می تواند اجرت المثل کارهای انجام شده را مطالبه کند. این تبصره نقش کلیدی در حمایت از حقوق مالی زنان ایفا می کند و مبنای قانونی مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت را فراهم می آورد.

لازم به ذکر است که اجرت المثل با سایر حقوق مالی زن مانند نفقه و مهریه تفاوت های اساسی دارد. نفقه، هزینه تأمین نیازهای اساسی زن است و در طول زندگی مشترک یا بعد از آن (در صورت عدم تمکین مرد) به او تعلق می گیرد. مهریه نیز مالی است که به موجب عقد نکاح به زن تعلق می گیرد و ملک او محسوب می شود. اما اجرت المثل، بهای زحمات و خدماتی است که زن فراتر از وظایف شرعی و قانونی خود، به دستور همسر و بدون نیت رایگان بودن، در خانه انجام داده است.

شرایط اساسی و اختصاصی برای مطالبه اجرت المثل زن

مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت، نیازمند اثبات شرایط خاصی است که در تبصره الحاقی ماده 336 قانون مدنی به آن ها اشاره شده است. دادگاه خانواده تنها در صورت احراز تمامی این شرایط، حکم به پرداخت اجرت المثل صادر خواهد کرد. این شرایط به شرح زیر است:

انجام کارهایی فراتر از وظایف شرعی و قانونی زن

یکی از مهم ترین شرایط، انجام کارهایی است که شرعاً به عهده زوجه نبوده است. وظایف اصلی زن در زندگی مشترک، شامل تمکین عام (حضور در منزل شوهر، حسن معاشرت) و تمکین خاص (برقراری روابط زناشویی) است. کارهایی نظیر آشپزی، نظافت منزل، شستشوی لباس ها، خرید مایحتاج خانه، نگهداری و تربیت فرزندان و پذیرایی از مهمانان، از نظر شرعی جزو وظایف حتمی و الزامی زن محسوب نمی شوند. بنابراین، اگر زوجه این امور را انجام داده باشد، می تواند مستحق اجرت المثل باشد.

در مقابل، کارهایی که جزء وظایف شرعی و قانونی زن است، مانند تمکین عام و خاص، مشمول اجرت المثل نمی شود. دادگاه ها در بررسی این شرط، به عرف جامعه و دیدگاه های فقهی مراجعه می کنند تا ماهیت کار انجام شده را مشخص نمایند.

انجام کارها به دستور یا خواست شوهر

شرط دیگر برای تعلق اجرت المثل، این است که زوجه این کارها را به دستور یا خواست زوج انجام داده باشد. این دستور لازم نیست به صورت صریح و شفاهی بیان شده باشد؛ بلکه می تواند به صورت ضمنی و از طریق عرف و عادت زندگی مشترک نیز برداشت شود. برای مثال، اگر شوهر همواره انتظار داشته که همسرش آشپزی و نظافت منزل را انجام دهد و زن نیز طبق این انتظار عمل کرده باشد، می توان آن را به منزله خواست شوهر تلقی کرد. اثبات این موضوع معمولاً با شهادت شهود، شواهد و قرائن موجود در زندگی مشترک و اظهارات طرفین در دادگاه صورت می گیرد.

عدم قصد تبرع (رایگان بودن) از سوی زن

این شرط، محوری ترین و دشوارترین بخش اثبات در پرونده های اجرت المثل است. عدم قصد تبرع به این معناست که زوجه از ابتدا قصد نداشته که کارهای انجام شده را به صورت رایگان و صرفاً از روی لطف یا محبت همسری انجام دهد، بلکه انتظار دریافت اجرت در قبال آن را داشته است. در نظام حقوقی ایران، اصل بر عدم تبرع است؛ یعنی فرض بر این است که افراد کارهای دارای ارزش مالی را بدون قصد دریافت اجرت انجام نمی دهند. بنابراین، بار اثبات قصد تبرع بر عهده زوج (مرد) است. اگر مرد بتواند در دادگاه ثابت کند که زن با آگاهی و به اختیار خود، و با نیت کمک و بدون انتظار دریافت پولی، این کارها را انجام داده است، اجرت المثل به او تعلق نمی گیرد. این اثبات معمولاً دشوار است و به قرائن و شواهد متعددی نیاز دارد.

اثبات شرایط در دادگاه

وجود تمامی این شرایط باید در دادگاه خانواده به اثبات برسد. قاضی با بررسی مدارک، شواهد، شهادت شهود و اظهارات طرفین، به احراز یا عدم احراز این شرایط می پردازد. ارائه مستندات محکم و مشاوره با وکیل متخصص حقوق خانواده در این مرحله بسیار حائز اهمیت است.

نحوه محاسبه اجرت المثل: عوامل مؤثر و نقش کارشناس دادگستری

یکی از سؤالات پرتکرار و ابهامات اصلی در مورد اجرت المثل، مربوط به میزان اجرت المثل چقدر است و نحوه محاسبه آن است. برخلاف نفقه یا مهریه که ممکن است دارای قواعد مشخص تری باشند، اجرت المثل رقم ثابت و از پیش تعیین شده ای ندارد.

چرا مبلغ اجرت المثل ثابت نیست؟

عدم وجود مبلغ ثابت برای اجرت المثل، به ماهیت آن بازمی گردد. اجرت المثل بهای خدماتی است که ماهیت و کیفیت آن ها در هر زندگی مشترک متفاوت است. عوامل متعددی نظیر زمان، مکان، وضعیت اقتصادی، نوع خدمات و حتی شخصیت افراد، در تعیین ارزش این خدمات نقش دارند. بنابراین، نمی توان یک فرمول واحد و یکسان را برای تمامی پرونده ها به کار برد.

نقش کلیدی کارشناس رسمی دادگستری

با توجه به عدم وجود مبلغ ثابت و پیچیدگی های ارزیابی، تعیین میزان اجرت المثل بر عهده کارشناس رسمی دادگستری است. قاضی پس از احراز شرایط اولیه برای تعلق اجرت المثل، پرونده را به کارشناس ارجاع می دهد. وظیفه کارشناس این است که با دقت و با در نظر گرفتن تمامی معیارهای قانونی و عرفی، مبلغ منصفانه ای را برای کارهای انجام شده توسط زوجه برآورد و به دادگاه گزارش کند. نظریه کارشناس جنبه مشورتی برای قاضی دارد، اما معمولاً مبنای صدور حکم قرار می گیرد مگر اینکه اعتراض موجهی به آن وارد شود.

عوامل دقیق و جزئی مؤثر بر تعیین میزان اجرت المثل

کارشناس رسمی دادگستری در ارزیابی خود، به موارد زیر توجه ویژه ای دارد:

  • مدت زمان زندگی مشترک: طول مدت زندگی زناشویی یکی از مهم ترین فاکتورهاست، زیرا اجرت المثل به ازای هر سال زندگی مشترک که زن در آن فعالیت های مورد نظر را انجام داده، محاسبه می شود.
  • نوع و حجم کارهای انجام شده: کیفیت، کمیت و سختی کارهایی که زن انجام داده است، تأثیر مستقیم بر مبلغ اجرت المثل دارد. مثلاً زنی که علاوه بر امور عادی منزل، به نگهداری از سالمندان یا بیماران در منزل نیز پرداخته باشد، ممکن است اجرت المثل بیشتری دریافت کند.
  • عرف منطقه و عرف جامعه: کارشناس با بررسی دستمزد مشاغل مشابه (مانند خدمات خانگی، آشپزی، پرستاری از کودک) در منطقه و زمان مربوطه، ارزش ریالی کارهای زوجه را تخمین می زند.
  • وضعیت مالی و اقتصادی زوج: هرچند مبنای اجرت المثل ارزش کار است، اما توانایی پرداخت زوج نیز می تواند در تعدیل نهایی مبلغ توسط قاضی، نقش داشته باشد.
  • جایگاه و شخصیت اجتماعی زوجین: در برخی موارد، جایگاه اجتماعی خانواده می تواند بر انتظارات از خدمات و به تبع آن بر میزان اجرت المثل زن تأثیرگذار باشد.
  • سلامت و توانایی جسمی زن: در صورت وجود محدودیت های جسمی یا سلامتی برای زن که با این وجود به انجام کارها پرداخته، این عامل می تواند در ارزیابی لحاظ شود.
  • سایر شواهد و مدارک: شهادت شهود، اظهارات طرفین و هر مدرک دیگری که بتواند به روشن شدن ابعاد فعالیت های زن کمک کند، مورد توجه کارشناس قرار می گیرد.

فرمول کلی محاسبه اجرت المثل

یک فرمول محاسبه اجرت المثل ایام زوجیت به شرح زیر است:

اجرت المثل کلی = (مبلغ دستمزد فرضی سالیانه برای کارهای انجام شده) × (تعداد سال های زندگی مشترک که کارها در آن انجام شده اند)

این فرمول یک چارچوب کلی است و مبلغ دستمزد فرضی سالیانه توسط کارشناس با در نظر گرفتن تمامی عوامل ذکر شده تعیین می شود. برای مثال، اگر کارشناس دستمزد سالیانه را 80 میلیون تومان و مدت زمان زندگی مشترک 15 سال برآورد کند، اجرت المثل زن 15 × 80,000,000 = 1,200,000,000 تومان خواهد بود. البته این مبلغ پس از تأیید دادگاه قطعی می شود.

اجرت المثل در موقعیت های خاص: تفاوت ها و چالش ها

مفهوم اجرت المثل در شرایط مختلف زندگی مشترک و پس از آن، دارای تفاوت ها و چالش های خاص خود است که نیازمند بررسی دقیق است.

اجرت المثل زن خانه دار

برای زن خانه دار، مطالبه اجرت المثل از اهمیت و وضوح بیشتری برخوردار است. این زنان معمولاً تمامی وقت و انرژی خود را صرف امور منزل و خانواده می کنند، از آشپزی و نظافت تا نگهداری و تربیت فرزندان. به دلیل حجم بالای کارها و نبود شغل رسمی خارج از خانه، اثبات انجام کارهایی که شرعاً بر عهده او نبوده، راحت تر است. کارشناسان دادگستری نیز معمولاً در این موارد، مبلغ قابل توجه تری را به عنوان اجرت المثل تعیین می کنند، زیرا خدمات ارائه شده توسط زن خانه دار، سهم بزرگی در اداره زندگی و پیشبرد امور خانواده داشته است.

اجرت المثل زن شاغل (کارمند)

مطالبه اجرت المثل برای زن شاغل یا کارمند نیز امکان پذیر است، اما ممکن است با چالش هایی همراه باشد. اگر زن شاغل علاوه بر فعالیت شغلی خود، در کارهای منزل نیز مشارکت فعال داشته و آن ها را به دستور همسر و بدون قصد تبرع انجام داده باشد، می تواند اجرت المثل را مطالبه کند. در این موارد، کارشناس باید با دقت بیشتری میزان مشارکت زن در امور منزل و تفاوت آن با وظایف شرعی را ارزیابی کند. حضور در شغل خارج از منزل، به معنای نفی حق اجرت المثل نیست، بلکه ممکن است بر میزان اجرت المثل تأثیر بگذارد و در برخی موارد، مبلغ کمتری نسبت به یک زن خانه دار برای او تعیین شود.

اجرت المثل پس از طلاق

بیشترین موارد مطالبه اجرت المثل، پس از طلاق رخ می دهد. زن می تواند در طول رسیدگی به پرونده طلاق یا حتی پس از آن، با ارائه دادخواست به دادگاه خانواده، مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت را مطرح کند. مدارک لازم برای این مطالبه شامل سند ازدواج، شناسنامه، کارت ملی و هرگونه شواهد و مستنداتی است که انجام کارها و عدم قصد تبرع را اثبات کند. این حق، از جمله حقوق مالی زن است که پیش از جاری شدن صیغه طلاق، باید مورد رسیدگی و تعیین تکلیف قرار گیرد.

اجرت المثل پس از فوت شوهر

حق مطالبه اجرت المثل پس از فوت شوهر نیز به قوت خود باقی است. در این شرایط، زن می تواند اجرت المثل خود را از ترکه (ارثیه) متوفی مطالبه کند. این دین بر عهده ماترک متوفی است و پیش از تقسیم ارث بین وراث، باید از دارایی های متوفی کسر و به همسرش پرداخت شود. وراث مکلف به پرداخت این حق هستند و دادگاه با رعایت موازین قانونی، حکم به پرداخت آن از محل دارایی های به جا مانده از شوهر می دهد.

اجرت المثل در نکاح موقت (صیغه)

در نکاح موقت یا صیغه، شرایط مطالبه اجرت المثل کمی متفاوت است و به توافقات اولیه طرفین بستگی دارد. اگر در زمان جاری شدن عقد موقت، زن و مرد توافقی مبنی بر انجام امور منزل در قبال اجرت نکرده باشند و زن نیز بدون قصد تبرع کارهایی را انجام داده باشد، امکان مطالبه اجرت المثل وجود دارد. اما از آنجا که در نکاح موقت معمولاً مهریه به صورت مقطوع تعیین می شود و نفقه نیز جز با شرط ضمن عقد به زن تعلق نمی گیرد، باید در مورد اجرت المثل نیز به شروط ضمن عقد و قصد طرفین توجه شود.

آیا به زن ناشزه اجرت المثل تعلق می گیرد؟

خیر، به زن ناشزه اجرت المثل تعلق نمی گیرد. زن ناشزه به زنی گفته می شود که بدون دلیل موجه، از تمکین عام یا خاص همسر خود سر باز می زند. از آنجا که یکی از شروط اصلی تعلق اجرت المثل، انجام کارها به دستور یا خواست شوهر است و زن ناشزه در تعهدات زناشویی خود کوتاهی کرده است، دادگاه معمولاً حکم به عدم پرداخت اجرت المثل به او می دهد. در این شرایط، مرد می تواند با اثبات عدم تمکین زن، از پرداخت اجرت المثل معاف شود.

تفاوت اجرت المثل با نحله: دو حق مالی متمایز

در دعاوی خانواده، علاوه بر اجرت المثل، ممکن است بحث نحله نیز مطرح شود که اغلب با اجرت المثل اشتباه گرفته می شود. هرچند هر دو به نوعی برای جبران زحمات زن در نظر گرفته می شوند، اما مبنای قانونی و شرایط تعلق آن ها متفاوت است.

تعریف نحله و مبنای قانونی آن

نحله به معنای بخشش یا هدیه ای است که دادگاه در شرایط خاص، به تشخیص خود و برای جبران از سوی مرد به زن، در نظر می گیرد. مبنای قانونی نحله، ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ است که مقرر می دارد: چنانچه طلاق به درخواست زوج باشد، و زوجه نیز ناشزه نباشد و دادگاه نتواند اجرت المثل ایام زوجیت را تعیین کند، دادگاه با توجه به سنوات زندگی مشترک و کارهایی که زوجه در منزل شوهر انجام داده و توانایی مالی زوج، مبلغی را تحت عنوان نحله برای زوجه تعیین می نماید.

وجوه تمایز اصلی بین اجرت المثل و نحله

برای درک بهتر، تفاوت های اساسی این دو حق مالی را می توان در جدول زیر خلاصه کرد:

ویژگی اجرت المثل نحله
مبنای قانونی ماده 336 قانون مدنی و تبصره الحاقی ماده 29 قانون حمایت خانواده
ماهیت بهای کارهای انجام شده (دستمزد) بخشش یا هدیه (غرامت معنوی)
شرایط تعلق انجام کار فراتر از وظیفه، به دستور زوج، عدم قصد تبرع طلاق به درخواست زوج، عدم نشوز زن، عدم امکان تعیین اجرت المثل
نحوه محاسبه بر اساس نظر کارشناس رسمی دادگستری (ارزیابی ارزش کار) بر اساس تشخیص قاضی (سنوات زندگی، توانایی مالی زوج، کارهای انجام شده)
بار اثبات بار اثبات عدم تبرع بر عهده زن نیست (اصل بر عدم تبرع است و مرد باید قصد تبرع را ثابت کند) نیاز به اثبات عدم امکان تعیین اجرت المثل
امکان مطالبه همزمان در صورت احراز شرایط، قابل مطالبه است. تنها زمانی که اجرت المثل قابل تعیین نباشد (یا در کنار اجرت المثل و شرط تنصیف دارایی در شرایط خاص – طبق رأی وحدت رویه)

همانطور که مشاهده می شود، اجرت المثل بر پایه جبران زحمات مادی زن است، در حالی که نحله بیشتر جنبه حمایتی و ترمیمی دارد و در مواردی که تعیین اجرت المثل میسر نباشد یا در کنار آن، به تشخیص قاضی تعیین می شود. طبق رأی وحدت رویه شماره 779 هیأت عمومی دیوان عالی کشور، مطالبه اجرت المثل با شرط تنصیف دارایی یا نحله تعارض ندارد و می توان هر دو را مطالبه کرد، مشروط بر اینکه شرایط قانونی هر یک احراز شود.

گام های قانونی برای مطالبه اجرت المثل: از دادخواست تا اجرای حکم

مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت یک فرآیند حقوقی است که نیازمند رعایت مراحل مشخصی است. آگاهی از این گام ها برای هر زنی که قصد احقاق حق خود را دارد، ضروری است.

مشاوره با وکیل متخصص حقوق خانواده

اولین و مهم ترین گام، مشاوره با وکیل متخصص حقوق خانواده است. وکیل با بررسی دقیق شرایط پرونده، مستندات موجود و با توجه به قوانین و رویه های قضایی، بهترین راهنمایی را ارائه می دهد. او می تواند در جمع آوری مدارک، تنظیم دادخواست، اثبات شرایط در دادگاه و اعتراض به نظریه کارشناسی، نقش بسزایی ایفا کند و شانس موفقیت در پرونده را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

تنظیم و ثبت دادخواست

پس از مشاوره، وکیل یا خود زوجه باید دادخواست مطالبه اجرت المثل را تنظیم و آن را از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی به دادگاه صالح ارائه دهد. مرجع صالح برای رسیدگی به این دعاوی، دادگاه خانواده است. دادخواست باید شامل مشخصات خواهان (زن) و خوانده (شوهر)، خواسته (مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت) و شرح مختصری از دلایل و مستندات باشد.

پرداخت هزینه دادرسی

همراه با ثبت دادخواست، باید هزینه دادرسی نیز پرداخت شود. هزینه دادرسی بر اساس ارزش خواسته (مبلغ اجرت المثل مورد مطالبه) محاسبه می شود. در صورتی که مبلغ اجرت المثل مورد مطالبه تا ۲۰ میلیون تومان باشد، در شورای حل اختلاف و در صورت مازاد بر ۲۰ میلیون تومان، در دادگاه عمومی (حقوقی) اقامه می شود.

تعیین وقت رسیدگی و جلسات دادگاه

پس از ثبت دادخواست، پرونده به شعبه مربوطه در دادگاه خانواده ارجاع داده شده و وقت رسیدگی تعیین می شود. طرفین برای حضور در جلسات دادگاه دعوت می شوند. در این جلسات، قاضی به اظهارات طرفین گوش داده و به بررسی شواهد و مدارک می پردازد تا شرایط تعلق اجرت المثل را احراز کند.

ارجاع امر به کارشناس رسمی دادگستری و ارائه نظریه

در صورتی که قاضی تشخیص دهد شرایط اولیه مطالبه اجرت المثل وجود دارد، امر را به کارشناس رسمی دادگستری ارجاع می دهد تا میزان دقیق اجرت المثل را با در نظر گرفتن تمامی عوامل مؤثر، محاسبه و نظریه خود را به دادگاه ارائه دهد. هزینه های کارشناسی نیز باید توسط خواهان (زوجه) پرداخت شود.

امکان اعتراض به نظریه کارشناسی

پس از ارائه نظریه کارشناسی، طرفین مهلت دارند که در صورت اعتراض به آن، دلایل خود را به دادگاه ارائه دهند. اعتراض به نظریه کارشناسی ممکن است منجر به ارجاع پرونده به هیئت 3 نفره و در صورت لزوم، هیئت 5 یا 7 نفره کارشناسان رسمی دادگستری شود تا ارزیابی دقیق تری صورت گیرد.

صدور حکم و مراحل اجرای آن

پس از بررسی های لازم، قاضی بر اساس شواهد، مستندات و نظریه کارشناسی (پس از طی مراحل اعتراض)، حکم نهایی را صادر می کند. در صورت قطعی شدن حکم، زوجه می تواند از طریق واحد اجرای احکام دادگستری، نسبت به اجرای حکم و وصول اجرت المثل اقدام نماید. اگر مرد از پرداخت امتناع کند، می توان از طریق توقیف اموال یا سایر روش های قانونی، نسبت به وصول مطالبه اقدام کرد.

مدارک لازم برای مطالبه اجرت المثل

مدارک اصلی برای مطالبه اجرت المثل عبارتند از:

  • سند ازدواج یا رونوشت آن
  • شناسنامه و کارت ملی خواهان (زوجه)
  • شناسنامه و کارت ملی خوانده (زوج)
  • در صورت وجود، مدارک اثبات کننده کارهای انجام شده (مثلاً شهادت شهود)
  • وکالت نامه (در صورت وجود وکیل)

نمونه فرم دادخواست مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت

برای سهولت در درک و تنظیم دادخواست، یک نمونه ساده از فرم دادخواست مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت در ادامه آورده شده است. لازم به ذکر است که این صرفاً یک نمونه اولیه است و تنظیم دادخواست دقیق و کامل نیازمند مشاوره با وکیل متخصص است:

به نام خدا

ریاست محترم دادگاه خانواده [نام شهر]

با سلام و احترام،

خواهان: [نام و نام خانوادگی زوجه]، فرزند: [نام پدر]، شماره ملی: [کد ملی]، نشانی: [آدرس کامل زوجه]

خوانده: [نام و نام خانوادگی زوج]، فرزند: [نام پدر]، شماره ملی: [کد ملی]، نشانی: [آدرس کامل زوج]

خواسته: مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت

دلایل و مستندات:

  1. سند ازدواج شماره [شماره سند] مورخ [تاریخ عقد] صادره از دفتر [نام دفترخانه]
  2. شناسنامه و کارت ملی خواهان و خوانده
  3. شهادت شهود (در صورت وجود)

شرح خواسته:

اینجانبه خواهان، به موجب سند ازدواج فوق الذکر، به عقد دائم خوانده درآمده و زندگی مشترک خود را از تاریخ [تاریخ شروع زندگی مشترک] آغاز نموده ایم. در طول مدت زندگی مشترک تا کنون/تا تاریخ [تاریخ جدایی یا طلاق]، اینجانبه بنا به دستور و خواست خوانده و بدون قصد تبرع، اقدام به انجام کلیه امور منزل از قبیل خانه داری، آشپزی، نظافت، تربیت فرزندان [نام فرزندان در صورت وجود] و سایر خدماتی نموده ام که شرعاً و عرفاً وظیفه بنده نبوده و برای انجام آن ها عرفاً اجرت پرداخت می گردد. متأسفانه تاکنون هیچگونه اجرتی بابت زحمات و خدمات انجام شده دریافت ننموده ام.

لذا با استناد به ماده 336 قانون مدنی و تبصره الحاقی آن و ماده 29 قانون حمایت خانواده، از محضر دادگاه محترم استدعا دارم که پس از احراز شرایط، دستور ارجاع امر به کارشناس رسمی دادگستری جهت تعیین میزان اجرت المثل ایام زوجیت اینجانبه را صادر فرموده و سپس خوانده را به پرداخت مبلغ اجرت المثل تعیین شده به انضمام تمامی هزینه های دادرسی و کارشناسی، در حق اینجانبه محکوم نماید.

با تشکر فراوان

[امضای خواهان]

تاریخ: [تاریخ تنظیم دادخواست]

آراء وحدت رویه و نظریات مشورتی مهم در خصوص اجرت المثل

برای ایجاد شفافیت و یکنواختی در رویه قضایی، دیوان عالی کشور و اداره کل حقوقی قوه قضائیه، آراء وحدت رویه و نظریات مشورتی متعددی در خصوص اجرت المثل صادر کرده اند. این آراء و نظریات، راهنمای عمل قضات در رسیدگی به پرونده های مشابه است.

بررسی رأی وحدت رویه شماره 779ـ 1398/5/15 هیأت عمومی دیوان عالی کشور

یکی از مهم ترین رای وحدت رویه اجرت المثل در سال های اخیر، رأی شماره 779 مورخ 1398/5/15 هیأت عمومی دیوان عالی کشور است. این رأی به موضوع امکان مطالبه همزمان اجرت المثل و شرط تنصیف دارایی می پردازد. بسیاری بر این باور بودند که اگر زوجه شرط تنصیف دارایی را در عقدنامه امضا کرده باشد، نمی تواند اجرت المثل را نیز مطالبه کند، یا برعکس. اما این رأی به صراحت بیان داشت:

با توجه به تأکید قانونگذار در صدر ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ بر شروط ضمن عقد نکاح و مندرجات سند ازدواج، جمع شرط تنصیف دارایی که ضمن عقد نکاح مقرر شده با اجرت المثل کارهای انجام گرفته توسط زوجه موضوع تبصره الحاقی به ماده ۳۳۶ قانون مدنی (یا نحله بدل از آن) تنافی و تعارض ندارد، بنابراین تعیین اجرت المثل کارهای زوجه از سوی دادگاه او را از حقوق استحقاقی ناشی از شرط تنصیف دارایی محروم نمی سازد و در چنین مواردی دادگاه باید علاوه بر تعیین اجرت المثل کارهایی که زوجه انجام داده، نسبت به حقوق او ناشی از آن شرط نیز رسیدگی و تعیین تکلیف نماید. بر این اساس رأی شعبه دوازدهم دیوان عالی کشور در حدی که با این نظر انطباق دارد به اکثریت آراء صحیح و موافق قانون تشخیص می گردد. این رأی طبق ماده ۴۷۱ قانون آیین دادرسی کیفری در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها و سایر مراجع اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.

این رأی وحدت رویه، گام مهمی در جهت حمایت از حقوق مالی زنان و شفاف سازی ابهامات قانونی محسوب می شود و تأکید دارد که این دو حق (اجرت المثل و تنصیف دارایی) می توانند به صورت همزمان مورد مطالبه و رسیدگی قرار گیرند و تعارضی با یکدیگر ندارند.

نظریات مشورتی در خصوص اجرت المثل

علاوه بر آراء وحدت رویه، نظریات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه نیز در خصوص جزئیات و ابعاد مختلف اجرت المثل صادر شده اند. این نظریات به سوالات قضات و حقوقدانان پاسخ می دهند و به تبیین دقیق تر مفاهیم و شرایط قانونی می پردازند. برای مثال، برخی از این نظریات به موارد زیر اشاره دارند:

  • تأکید بر لزوم اثبات عدم قصد تبرع از سوی زوجه و بار اثبات قصد تبرع بر عهده زوج.
  • بررسی این که آیا کارهایی مانند شیر دادن به فرزند یا انجام امور روزمره به صورت داوطلبانه، مشمول اجرت المثل می شود یا خیر. (عموماً شیر دادن به فرزند، جزو وظایف شرعی زن است مگر اینکه به دلیل شرایط خاص، خارج از توان او باشد و توافقی صورت گیرد.)
  • توضیح در مورد امکان مطالبه اجرت المثل در نکاح موقت با توجه به شروط ضمن عقد.

این آراء و نظریات، به قضات کمک می کنند تا با رویه ای یکسان و مستدل، به پرونده های اجرت المثل رسیدگی کرده و حقوق زنان را به نحو احسن تضمین کنند. برای مطالعه دقیق تر این موارد، مراجعه به منابع اصلی حقوقی و مشورت با وکیل متخصص توصیه می شود.

سوالات متداول

سوالات متداول

آیا اجرت المثل سالی چقدر است؟

خیر، اجرت المثل مبلغ ثابتی به ازای هر سال ندارد. میزان آن توسط کارشناس رسمی دادگستری و بر اساس عوامل متعددی نظیر مدت زندگی مشترک، نوع و حجم کارهای انجام شده، عرف منطقه و وضعیت مالی زوج تعیین می شود.

آیا کارهایی مثل شیر دادن به فرزند، پخت و پز، نظافت منزل شامل اجرت المثل می شود؟

کارهای مربوط به پخت و پز و نظافت منزل در صورتی که شرعاً وظیفه زن محسوب نشود، به دستور شوهر و بدون قصد تبرع انجام شده باشد، شامل اجرت المثل می شود. اما شیر دادن به فرزند، از وظایف شرعی زن است مگر اینکه به دلیل موجهی (مانند بیماری یا عدم توانایی) قادر به انجام آن نباشد و شوهر از او بخواهد که این کار را در قبال اجرت انجام دهد.

آیا با دریافت مهریه، حق مطالبه اجرت المثل از بین می رود؟

خیر، دریافت مهریه به هیچ عنوان حق مطالبه اجرت المثل را از بین نمی برد. مهریه و اجرت المثل دو حق مالی کاملاً مجزا و مستقل هستند که مبانی قانونی و شرایط تعلق متفاوتی دارند. زن می تواند هر دو را به صورت جداگانه مطالبه کند.

آیا در طلاق توافقی اجرت المثل قابل مطالبه است؟

بله، در طلاق توافقی نیز اجرت المثل قابل مطالبه و توافق است. طرفین می توانند در خصوص میزان اجرت المثل به توافق رسیده و آن را در صورت جلسه طلاق توافقی قید کنند. در صورت عدم توافق نیز، زن می تواند مطالبه خود را از طریق دادگاه پیگیری کند و دادگاه نسبت به تعیین آن اقدام نماید.

مدت زمان دادرسی پرونده اجرت المثل چقدر است؟

مدت زمان دادرسی پرونده اجرت المثل متغیر است و به عواملی مانند حجم پرونده های دادگاه، پیچیدگی موضوع، نیاز به کارشناسی و امکان اعتراض به نظریه کارشناسی بستگی دارد. این فرآیند ممکن است از چند ماه تا یک سال یا بیشتر به طول بیانجامد.

آیا مرد می تواند قصد تبرع زن را اثبات کند؟

بله، مرد می تواند با ارائه شواهد و مستندات کافی (مانند شهادت شهود، اقرار زن، یا قرائن موجود در زندگی مشترک) اثبات کند که زن کارهای منزل را با قصد تبرع و به صورت رایگان انجام داده است. اما اصل بر عدم تبرع است و بار اثبات این موضوع بر عهده مرد است.

نتیجه گیری و راهنمایی پایانی

اجرت المثل ایام زوجیت یک حق قانونی و مالی مهم برای زنان است که با هدف جبران زحمات و خدماتی که آن ها فراتر از وظایف شرعی و قانونی خود، به دستور همسر و بدون قصد تبرع در زندگی مشترک انجام داده اند، در نظر گرفته شده است. میزان اجرت المثل ثابت نیست و توسط کارشناس رسمی دادگستری با توجه به عوامل متعددی نظیر مدت زمان زندگی مشترک، نوع و حجم کارها، عرف و وضعیت مالی زوج تعیین می شود.

شناخت دقیق مبانی حقوقی، شرایط تعلق، نحوه محاسبه و مراحل قانونی مطالبه اجرت المثل برای هر فردی، به ویژه زنان، ضروری است. این آگاهی به آن ها کمک می کند تا حقوق خود را به درستی شناسایی کرده و در صورت نیاز، برای احقاق آن اقدام نمایند. همچنین، تفاوت اجرت المثل با سایر حقوق مالی نظیر نفقه و نحله، درک جامع تری از این مسائل را فراهم می آورد.

با توجه به پیچیدگی های حقوقی و نیاز به اثبات دقیق شرایط در دادگاه، توصیه اکید می شود که پیش از هر اقدامی، با یک وکیل متخصص حقوق خانواده مشورت نمایید. وکیل با ارائه راهنمایی های تخصصی و پیگیری پرونده، می تواند شانس موفقیت شما را در مطالبه اجرت المثل به نحو چشمگیری افزایش دهد.