توقیف اموال برای مهریه چند روز طول میکشد

مدت زمان توقیف اموال برای مهریه به هیچ عنوان ثابت نیست و به عوامل متعددی از جمله مسیر پیگیری (ثبتی یا قضایی)، نوع اموال، همکاری یا عدم همکاری زوج و پیچیدگی پرونده بستگی دارد و می تواند از چند هفته تا چندین ماه یا حتی بیشتر به طول انجامد. مطالبه مهریه، حق قانونی زوجه است و اغلب به عنوان تضمینی برای حقوق مالی زن در نظر گرفته می شود. این حق، از لحظه انعقاد عقد دائم، برای زوجه ایجاد می شود و او می تواند هر زمان که مایل باشد، آن را مطالبه کند. در مواردی که پرداخت مهریه به صورت توافقی یا داوطلبانه از سوی زوج انجام نگیرد، زوجه ناگزیر به طی کردن فرآیندهای قانونی برای وصول مهریه می شود که یکی از مؤثرترین این روش ها، توقیف اموال زوج است. درک دقیق زمان بندی و مراحل این فرآیند حقوقی، برای تمامی ذینفعان، اعم از زوجین و حتی مشاوران حقوقی، از اهمیت بالایی برخوردار است.

پیگیری وصول مهریه و توقیف اموال، مسیری پرپیچ وخم و گاه طولانی است که نیازمند آگاهی کامل از قوانین و مقررات مربوطه است. عوامل متعددی می توانند بر سرعت یا کندی این فرآیند تأثیر بگذارند که شناخت آن ها به افراد کمک می کند تا با دیدی واقع بینانه و برنامه ریزی دقیق تر، اقدامات لازم را انجام دهند. هدف از این مقاله، ارائه یک راهنمای جامع و تخصصی برای تبیین ابعاد زمانی و اجرایی توقیف اموال بابت مهریه است تا مخاطبان بتوانند با درک روشنی از مراحل، چالش ها و عوامل تأثیرگذار، تصمیمات آگاهانه تری اتخاذ کنند.

مبانی توقیف اموال برای مهریه: چرا و چگونه؟

مهریه به مالی گفته می شود که در زمان عقد ازدواج، زوج متعهد به پرداخت آن به زوجه می شود. این تعهد می تواند به صورت عندالمطالبه یا عندالاستطاعه باشد که هر یک از آن ها تأثیر متفاوتی بر روند مطالبه و توقیف اموال دارند.

• مهریه عندالمطالبه: در این حالت، زوجه می تواند هر زمان که بخواهد، مهریه خود را مطالبه کند و زوج مکلف به پرداخت آن است، بدون اینکه نیازی به اثبات توانایی مالی زوج باشد. غالب مهریه ها از این نوع هستند و روند توقیف اموال برای آن معمولاً سریع تر انجام می شود، زیرا دادگاه یا اداره ثبت نیازی به بررسی وضعیت مالی زوج در مرحله اولیه ندارند.
• مهریه عندالاستطاعه: در این نوع مهریه، پرداخت منوط به اثبات توانایی مالی زوج است. به این معنا که زوجه ابتدا باید در دادگاه اثبات کند که زوج دارای تمکن مالی برای پرداخت مهریه است. این فرآیند معمولاً زمان بر بوده و می تواند روند مطالبه و توقیف اموال را به تأخیر بیندازد، چرا که نیاز به تحقیقات و بررسی های قضایی بیشتری دارد.

توقیف اموال، در واقع ابزاری قانونی است که به زوجه امکان می دهد تا برای وصول مهریه خود، دارایی های زوج را تحت تصرف و کنترل مراجع قانونی قرار دهد. هدف اصلی از توقیف اموال، جلوگیری از نقل و انتقال، پنهان کردن یا تلف شدن دارایی های زوج است تا از این طریق، حق زوجه برای دریافت مهریه اش تضمین شود. توقیف اموال می تواند به دو صورت اصلی انجام شود: از طریق اداره ثبت اسناد و املاک و از طریق دادگاه خانواده. هر یک از این مسیرها، مراحل، زمان بندی و الزامات خاص خود را دارند که در ادامه به تفصیل بررسی می شوند.

همچنین، دو نوع توقیف در جریان پرونده های مهریه مطرح می شود: توقیف تأمینی (احتیاطی) و توقیف اجرایی.

• توقیف تأمینی: این نوع توقیف قبل از صدور حکم قطعی مهریه انجام می شود. هدف از آن، حفظ اموال زوج است تا در صورت صدور حکم به نفع زوجه، امکان اجرای آن وجود داشته باشد و زوج نتواند در این مدت اموال خود را به دیگری منتقل کند. توقیف تأمینی به نوعی پیشگیری از فرار از دین محسوب می شود و معمولاً با ارائه درخواستی فوری به دادگاه، قابل انجام است.
• توقیف اجرایی: پس از صدور حکم قطعی مهریه و عدم پرداخت آن توسط زوج در مهلت قانونی، توقیف اجرایی صورت می گیرد. در این مرحله، اموال توقیف شده به منظور فروش از طریق مزایده و پرداخت مهریه به زوجه، تحت نظر مراجع اجرایی قرار می گیرد.

مسیر اول: توقیف اموال برای مهریه از طریق اداره ثبت

مسیر ثبتی برای مطالبه مهریه، در صورتی که سند ازدواج رسمی باشد، یک گزینه بسیار مهم و گاهی سریع تر از مسیر قضایی است. مزیت اصلی این روش، عدم نیاز به مراجعه اولیه به دادگاه و پرداخت هزینه های دادرسی اولیه است. این امر می تواند برای زوجه، به ویژه در ابتدای امر، سهولت و سرعت بیشتری به ارمغان آورد. اما مسیر ثبتی محدودیت هایی نیز دارد؛ از جمله اینکه تنها اموالی قابل توقیف هستند که دارای سند رسمی باشند و شناسایی آن ها از طریق سامانه های ثبتی امکان پذیر باشد.

مراحل و زمان بندی گام به گام در اداره ثبت

پروسه توقیف اموال از طریق اداره ثبت، به دلیل ماهیت اداری و اجرایی آن، می تواند در صورت مشخص بودن اموال، سرعت نسبتاً بالایی داشته باشد. این فرآیند شامل گام های زیر است:

1. مراجعه به دفترخانه و درخواست صدور اجراییه: در گام اول، زوجه یا وکیل او باید با در دست داشتن عقدنامه رسمی و مدارک هویتی به دفترخانه ازدواجی که عقد در آن جاری شده، مراجعه کرده و درخواست صدور اجراییه برای مهریه را مطرح کند. این مرحله معمولاً ۱ تا ۳ روز کاری زمان می برد.
2. ابلاغ اجراییه به زوج و مهلت ۱۰ روزه: پس از صدور اجراییه، سردفتر از طریق سامانه ابلاغ ثنا، آن را به آدرس زوج ابلاغ می کند. زوج از تاریخ ابلاغ، ۱۰ روز مهلت دارد تا نسبت به پرداخت مهریه یا معرفی اموال خود جهت توقیف اقدام کند. مدت زمان لازم برای ابلاغ از طریق سامانه ثنا معمولاً ۷ تا ۱۵ روز کاری به طول می انجامد.
3. درخواست توقیف اموال توسط زوجه از اداره ثبت: اگر زوج در مهلت ۱۰ روزه اقدام به پرداخت مهریه یا معرفی اموال نکرد، زوجه می تواند پس از اتمام این مهلت، با مراجعه به اداره ثبت و ارائه درخواست کتبی، لیست اموالی که از زوج شناسایی کرده است را برای توقیف ارائه دهد. این مرحله معمولاً ۱ تا ۳ روز پس از اتمام مهلت ۱۰ روزه انجام می شود.
4. شناسایی و توقیف اموال توسط اداره ثبت: اداره ثبت موظف است پس از دریافت درخواست زوجه، نسبت به شناسایی و توقیف اموال منقول و غیرمنقول زوج اقدام کند. این فرآیند شامل استعلام از سازمان ثبت اسناد و املاک کشور، راهور (برای خودرو)، بورس و سایر نهادهای مرتبط است. قانوناً، اداره ثبت ۲ ماه مهلت دارد تا اموال را شناسایی و توقیف کند، اما در عمل، این زمان می تواند بسته به پیچیدگی و تعداد اموال، تا چند ماه متغیر باشد. لازم به ذکر است که اگر اداره ثبت ظرف ۶ ماه از تاریخ درخواست زوجه، اقدام مؤثری برای توقیف و وصول مهریه انجام ندهد، زوجه می تواند با دریافت گواهی از اداره ثبت، به دادگاه خانواده مراجعه کند.

مزایا و چالش های مسیر ثبتی

مسیر ثبتی برای توقیف اموال دارای مزایا و چالش هایی است که آگاهی از آن ها برای انتخاب این راهکار ضروری است:

• مزایا:
  • سرعت عمل بیشتر:
  • عدم نیاز به پرداخت هزینه های دادرسی اولیه:
  • سادگی نسبی:
• چالش ها:
  • محدودیت در نوع اموال:
  • نیاز به شناسایی دقیق اموال:
  • امکان طولانی شدن:

انتخاب مسیر ثبتی برای توقیف اموال مهریه، در شرایطی که اموال زوج به صورت شفاف و دارای سند رسمی باشد، می تواند گزینه ای مؤثر و کارآمد برای وصول مهریه محسوب شود.

مسیر دوم: توقیف اموال برای مهریه از طریق دادگاه خانواده

مسیر قضایی برای مطالبه مهریه و توقیف اموال، جامعیت بیشتری نسبت به مسیر ثبتی دارد و می تواند برای توقیف انواع مختلف اموال، حتی آن هایی که سند رسمی ندارند (مانند اموال قولنامه ای در صورت اثبات مالکیت)، مورد استفاده قرار گیرد. این مسیر معمولاً پیچیده تر و طولانی تر است، زیرا شامل مراحل دادرسی، تجدیدنظر و گاهاً فرجام خواهی می شود. با این حال، در مواردی که مسیر ثبتی با مشکل مواجه شود یا اموال زوج به سادگی قابل شناسایی نباشند، دادگاه خانواده تنها راهکار موجود است.

مراحل و زمان بندی گام به گام در دادگاه

1. ثبت دادخواست مطالبه مهریه و درخواست توقیف اموال: زوجه ابتدا باید با مراجعه به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، دادخواست مطالبه مهریه را ثبت کند. همزمان با این دادخواست، می تواند درخواست صدور قرار توقیف تأمینی (احتیاطی) اموال زوج را نیز مطرح کند. این مرحله معمولاً ۱ تا ۳ روز زمان می برد.
2. ارجاع به شعبه، تعیین وقت رسیدگی و صدور دستور توقیف تأمینی: پس از ثبت دادخواست، پرونده به یکی از شعب دادگاه خانواده ارجاع می شود. دادگاه وقت رسیدگی تعیین می کند که این فرآیند ممکن است ۲ هفته تا ۲ ماه به طول انجامد. در صورت وجود دلایل کافی برای احتمال انتقال یا پنهان کردن اموال توسط زوج، دادگاه می تواند ظرف چند روز تا ۲ هفته پس از درخواست، دستور توقیف تأمینی را صادر کند. برای صدور این قرار، گاهی زوجه ملزم به تودیع مبلغی به عنوان خسارت احتمالی می شود.
3. شناسایی اموال زوج توسط مراجع قضایی: پس از صدور دستور توقیف تأمینی یا در مراحل بعدی، دادگاه می تواند از مراجع مختلف مانند بانک مرکزی (برای حساب های بانکی)، سازمان ثبت اسناد و املاک (برای املاک و مستغلات)، راهنمایی و رانندگی (برای خودرو) و سازمان بورس و اوراق بهادار (برای سهام) استعلام کند تا اموال زوج را شناسایی و لیست آن ها را دریافت نماید. این مرحله بسته به پیچیدگی استعلامات و همکاری مراجع، می تواند از چند هفته تا چند ماه متغیر باشد.
4. ابلاغ قرار توقیف و اجرای آن: پس از شناسایی اموال، قرار توقیف تأمینی به زوج ابلاغ و به مراجع مربوطه برای اجرا ارسال می شود. ابلاغ معمولاً ۷ تا ۱۵ روز طول می کشد و سپس عملیات توقیف اموال آغاز می شود.
5. صدور حکم قطعی مهریه و آغاز مرحله اجرای احکام: مرحله دادرسی در دادگاه می تواند شامل مراحل بدوی، تجدیدنظر و در صورت لزوم، فرجام خواهی باشد. این مراحل خود از چند ماه تا سال ها به طول می انجامند تا حکم قطعی مهریه صادر شود. پس از قطعی شدن حکم، توقیف تأمینی به توقیف اجرایی تبدیل شده و پرونده وارد مرحله اجرای احکام می شود. در این مرحله، دادگاه دستور فروش اموال توقیف شده را برای پرداخت مهریه صادر می کند.

مزایا و چالش های مسیر قضایی

مسیر قضایی برای توقیف اموال نیز دارای مزایا و چالش هایی است که باید مدنظر قرار گیرد:

• مزایا:
  • جامعیت بیشتر:
  • قدرت اجرایی بالاتر:
  • رسیدگی به ادعای اعسار:
• چالش ها:
  • پیچیدگی و طولانی بودن روند:
  • لزوم پرداخت هزینه های دادرسی:
  • نیاز به دانش حقوقی:

عوامل کلیدی و تأثیرگذار بر مدت زمان توقیف اموال مهریه

مدت زمان لازم برای توقیف اموال در پرونده های مهریه، تحت تأثیر عوامل متعددی است که می توانند روند را تسریع یا کند کنند. شناخت این عوامل به طرفین کمک می کند تا با پیش بینی های واقع بینانه تر، مسیر حقوقی خود را مدیریت کنند.

عوامل مرتبط با زوج

• همکاری یا عدم همکاری زوج: اگر زوج به صورت داوطلبانه اموال خود را معرفی کرده و نسبت به پرداخت مهریه یا توافق اقدام کند، روند به سرعت پیش می رود. اما در صورت عدم همکاری، پنهان کردن اموال یا مقاومت در برابر اجرای حکم، فرآیند به شدت طولانی خواهد شد.
• ادعای اعسار از پرداخت مهریه: طرح دعوای اعسار توسط زوج، به معنای ناتوانی از پرداخت یکجای مهریه، یکی از شایع ترین عوامل تأخیر در پرونده های مهریه است. رسیدگی به این ادعا و اثبات یا رد آن، خود یک فرآیند قضایی جداگانه و زمان بر است که می تواند به تقسیط مهریه منجر شود.
• انتقال اموال به قصد فرار از دین: در صورتی که زوج پس از مطالبه مهریه، اقدام به انتقال اموال خود به نام اشخاص دیگر (مثل بستگان یا دوستان) با هدف فرار از پرداخت مهریه کند، زوجه باید دعوای ابطال معامله به قصد فرار از دین را مطرح کند. این دعوا خود فرآیندی پیچیده و بسیار زمان بر است و نیاز به اثبات سوء نیت زوج دارد.
• نوع و میزان دارایی های زوج: اگر اموال زوج مشخص، دارای سند رسمی و به سهولت قابل شناسایی باشد (مثل سپرده بانکی، خودرو، ملک دارای سند تک برگ)، توقیف آن ها سریع تر انجام می شود. اما در صورت پیچیدگی دارایی ها (مثل سهام شرکت های خاص، مطالبات از اشخاص ثالث، اموال قولنامه ای بدون اقرار مالک ثبتی)، زمان شناسایی و توقیف افزایش می یابد.

عوامل مرتبط با زوجه

• دقت در ارائه مدارک و اطلاعات اولیه: ارائه دقیق و کامل مدارک لازم (عقدنامه، شناسنامه) و اطلاعات صحیح در مورد زوج در ابتدای پرونده، از بروز تأخیرهای اداری جلوگیری می کند.
• شناسایی و معرفی دقیق اموال زوج: هرچه زوجه بتواند اطلاعات دقیق تر و مستندتری از اموال زوج به مراجع قضایی یا ثبتی ارائه دهد، روند شناسایی و توقیف اموال تسریع می شود. این امر به خصوص در مواردی که اموال به صورت رسمی ثبت نشده اند، حیاتی است.
• پیگیری مستمر و فعال پرونده: پیگیری مداوم پرونده از طریق مراجع مربوطه (دفاتر خدمات قضایی، شعبه دادگاه، اداره اجرای احکام یا ثبت) می تواند به تسریع روند کمک کند. عدم پیگیری فعال، ممکن است به تعلل در انجام مراحل منجر شود.

عوامل مرتبط با سیستم قضایی و ثبتی

• بار کاری و ترافیک پرونده ها: حجم بالای پرونده ها در دادگاه ها و ادارات ثبت، می تواند به نوبه خود منجر به طولانی شدن زمان رسیدگی به پرونده های مهریه و توقیف اموال شود.
• سرعت عمل در ابلاغ ها و استعلامات: سرعت عمل در ارسال ابلاغیه ها از طریق سامانه ثنا و پاسخگویی مراجع مختلف به استعلامات قضایی، بر کل فرآیند تأثیرگذار است.
• تعداد دفعات تجدیدنظرخواهی و فرجام خواهی: در مسیر قضایی، امکان اعتراض به آرای دادگاه بدوی و درخواست تجدیدنظر یا فرجام خواهی، زمان مورد نیاز برای صدور حکم قطعی را به طور چشمگیری افزایش می دهد.

نقش وکیل متخصص

حضور یک وکیل متخصص و باتجربه در امور خانواده، می تواند به طور قابل ملاحظه ای در تسریع و بهبود روند توقیف اموال برای مهریه مؤثر باشد.

• تسریع روند با آگاهی از قوانین و مراحل: وکیل با تسلط بر جزئیات قوانین و رویه های اداری و قضایی، می تواند مراحل را به درستی و بدون اتلاف وقت طی کند.
• کاهش خطاهای احتمالی: از آنجا که هرگونه اشتباه در تنظیم دادخواست، ارائه مدارک یا پیگیری، می تواند به تأخیر یا حتی رد پرونده منجر شود، حضور وکیل این خطاها را به حداقل می رساند.
• پیگیری فعال و تخصصی پرونده: وکیل می تواند به صورت مستمر و تخصصی، روند پرونده را پیگیری کرده و در جهت رفع موانع احتمالی اقدام کند.
• شناسایی اموال و راهکارهای قانونی: یک وکیل مجرب می تواند در شناسایی اموال پنهان زوج، کشف معاملات به قصد فرار از دین و استفاده از راهکارهای قانونی مناسب، یاری گر زوجه باشد.

اموال قابل توقیف و مستثنیات دین در مهریه

در فرآیند توقیف اموال برای مهریه، شناسایی اموال قابل توقیف و تمایز آن ها از مستثنیات دین (اموال غیرقابل توقیف) از اهمیت بالایی برخوردار است. این تمایز بر اساس قانون اجرای احکام مدنی و عرف قضایی صورت می گیرد.

لیست جامع اموال قابل توقیف

به طور کلی، هر مال منقول یا غیرمنقولی که به نام زوج باشد و جزو مستثنیات دین محسوب نشود، قابلیت توقیف برای مهریه را دارد. این اموال شامل موارد زیر می شوند:

• اموال منقول:
  • وجوه نقد و سپرده های بانکی: تمامی حساب های بانکی زوج (به جز مبالغی که جزو مستثنیات دین هستند) قابل توقیف است.
  • خودرو و سایر وسایل نقلیه: انواع خودرو، موتورسیکلت، قایق و سایر وسایل نقلیه که به نام زوج ثبت شده اند.
  • سهام، اوراق مشارکت و اوراق بهادار: سهام شرکت ها، اوراق مشارکت، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار متعلق به زوج.
  • حقوق و مستمری: یک چهارم حقوق و مزایای دریافتی کارکنان دولت و یک سوم حقوق و مزایای کارکنان بخش خصوصی (در صورتی که زوج زن و فرزند تحت تکفل نداشته باشد؛ در غیر این صورت یک چهارم حقوق).
  • مطالبات زوج از اشخاص ثالث: هرگونه طلبی که زوج از افراد یا نهادهای دیگر دارد، می تواند توقیف شود.
  • لوازم منزل مازاد بر نیاز و شئونات: اثاثیه منزل که مازاد بر نیاز و شئونات عرفی زندگی باشد (تشخیص این مورد با دادگاه است).
  • طلا و جواهرات: طلا و جواهرات مردانه یا هرگونه اموال قیمتی دیگر.
• اموال غیرمنقول:
  • ملک، زمین، آپارتمان، باغ: هرگونه ملک، زمین، آپارتمان یا باغ که سند رسمی به نام زوج دارد یا مالکیت آن از طریق قولنامه و اقرار مالک ثبتی اثبات شود.
  • سرقفلی مغازه و حق کسب و پیشه: در صورت اثبات تعلق این حقوق به زوج، قابلیت توقیف دارند.

مستثنیات دین (اموال غیرقابل توقیف)

قانونگذار برای تضمین حداقل های زندگی فرد محکوم، اموالی را تحت عنوان مستثنیات دین از شمول توقیف خارج کرده است. این اموال شامل موارد زیر هستند:

1. مسکن مورد نیاز و مناسب شأن عرفی زوج: منزلی که زوج در آن سکونت دارد و برای زندگی او متناسب با شأن عرفی اش ضروری است. تشخیص شأن عرفی و ضرورت مسکن با دادگاه است.
2. اثاثیه ضروری زندگی: لوازم خانگی و اثاثیه منزل که برای ادامه یک زندگی معمولی ضروری است. دادگاه این مورد را با توجه به شأن عرفی و نیازهای اولیه زندگی زوج تعیین می کند.
3. ابزار و وسایل کار ضروری برای امرار معاش: ابزار و وسایلی که زوج برای کسب و کار و تأمین معاش خود و خانواده اش به آن ها نیاز دارد (مانند ابزار کار یک صنعتگر یا وسیله نقلیه ای که منبع درآمد است).
4. کتب و ابزار تحقیقاتی و علمی متناسب با شأن: کتب، نرم افزارها و ابزار علمی و تحقیقاتی که برای شغل یا تحصیلات زوج ضروری هستند.
5. ودیعه اجاره مسکن: مبلغ ودیعه ای که زوج برای اجاره مسکن خود پرداخت کرده است، به شرطی که در حد متعارف باشد.
6. خط تلفن ضروری: یک خط تلفن همراه یا ثابت که برای ارتباطات ضروری زوج لازم است.

مفهوم شأن عرفی در تشخیص مستثنیات دین بسیار کلیدی است. دادگاه با توجه به وضعیت اجتماعی، اقتصادی و خانوادگی زوج، نوع شغل، تحصیلات و عرف جامعه، تعیین می کند که کدام اموال برای حفظ حداقل های زندگی وی ضروری و متناسب با شأن اوست. این مسئله به این معناست که یک مال مشخص، ممکن است برای فردی مستثنیات دین محسوب شود، اما برای فردی دیگر خیر.

مراحل پس از توقیف اموال و نکات پایانی

پس از شناسایی و توقیف اموال، فرآیند وصول مهریه وارد مراحل بعدی خود می شود که شامل ارزش گذاری، مزایده و فروش اموال است. همچنین، در این مرحله نکات حقوقی و مالی مهمی وجود دارد که آگاهی از آن ها برای طرفین ضروری است.

ارزش گذاری و کارشناسی اموال توقیف شده

پس از توقیف اموال، مرحله بعدی، ارزش گذاری آن ها توسط کارشناس رسمی دادگستری است. کارشناس بر اساس نوع، وضعیت، قدمت، و شرایط بازار، ارزش ریالی اموال توقیف شده را تعیین می کند. این ارزش گذاری پایه و اساس برگزاری مزایده خواهد بود. طرفین پرونده می توانند به نظریه کارشناسی اعتراض کنند که در این صورت، کارشناس دیگری برای بررسی مجدد تعیین می شود. این مرحله خود می تواند بسته به نوع اموال و اعتراضات احتمالی، چند هفته تا چند ماه به طول بینجامد.

مزایده و فروش اموال

پس از ارزش گذاری نهایی، اموال توقیف شده از طریق مزایده به فروش می رسد. مراحل برگزاری مزایده به شرح زیر است:

1. اعلام آگهی مزایده: آگهی مزایده در روزنامه های کثیرالانتشار یا تابلو اعلانات مراجع قضایی/ثبتی منتشر می شود.
2. تعیین قیمت پایه: قیمت پایه مزایده معمولاً همان قیمت کارشناسی شده است.
3. برگزاری مزایده: در تاریخ و ساعت مقرر، مزایده برگزار می شود و اموال به بالاترین قیمت پیشنهادی فروخته می شود.
4. پرداخت مهریه: پس از کسر هزینه های اجرایی، وجه حاصل از فروش اموال توقیف شده به نسبت میزان مهریه به زوجه پرداخت می شود.

اگر در مزایده اول، خریداری برای مال توقیف شده پیدا نشود، مزایده دوم با قیمت پایه پایین تر (معمولاً ۱۰ تا ۲۰ درصد کمتر) برگزار خواهد شد. این مراحل نیز می توانند چند ماه به کل زمان پرونده اضافه کنند.

امکان توافق طرفین بعد از توقیف

حتی پس از توقیف اموال، امکان توافق و مصالحه بین زوج و زوجه وجود دارد. طرفین می توانند در هر مرحله ای از پرونده، با یکدیگر به توافق برسند و پرونده را از طریق سازش مختومه کنند. این توافق می تواند شامل پرداخت مهریه به صورت اقساطی، واگذاری بخشی از اموال توقیف شده به زوجه به جای فروش نقدی، یا هر راهکار دیگری باشد که مورد رضایت هر دو طرف قرار گیرد. توافق طرفین نه تنها می تواند روند را تسریع کند، بلکه از تنش ها و هزینه های بیشتر نیز جلوگیری می نماید.

هزینه های توقیف و مطالبه مهریه

مطالبه مهریه و توقیف اموال، مستلزم پرداخت هزینه هایی است که شامل موارد زیر می شود:

• هزینه های دادرسی و اجرایی:
  • ابطال تمبر: هزینه ای است که در ابتدای طرح دادخواست در دادگاه باید پرداخت شود.
  • نیم عشر اجرایی: پس از قطعی شدن حکم و ورود به مرحله اجرا، نیم عشر (۵ درصد) از مبلغ مهریه به عنوان حق الاجرا از زوج وصول می شود.
  • هزینه کارشناسی: در صورت نیاز به کارشناسی اموال، هزینه های مربوط به آن باید پرداخت شود.
• هزینه حق الوکاله وکیل: در صورت استفاده از وکیل، حق الوکاله وکیل نیز به هزینه ها اضافه می شود.

در صورتی که زوجه توانایی پرداخت هزینه های دادرسی را نداشته باشد، می تواند دادخواست اعسار از پرداخت هزینه دادرسی را به دادگاه ارائه کند. در صورت پذیرش اعسار، زوجه از پرداخت این هزینه ها معاف شده و این هزینه ها در نهایت از زوج مطالبه و دریافت می شود. رسیدگی به درخواست اعسار زوجه نسبت به درخواست توقیف اموال نیز در دادگاه خانواده اولویت دارد.

نتیجه گیری

همانطور که در این مقاله به تفصیل بیان شد، مدت زمان توقیف اموال برای مهریه یک متغیر ثابت نیست و به طور چشمگیری به عوامل متعددی نظیر مسیر انتخابی (ثبتی یا قضایی)، نوع و وضعیت اموال زوج، میزان همکاری یا مقاومت او، و همچنین دقت و پیگیری زوجه یا وکیل وی بستگی دارد. این فرآیند می تواند از چند هفته برای اموال مشخص و شفاف در مسیر ثبتی، تا سال ها برای پرونده های پیچیده با ادعای اعسار یا فرار از دین در مسیر قضایی، به طول بینجامد. آگاهی کامل از مراحل قانونی، چالش های پیش رو و حقوق و تکالیف طرفین، نقش اساسی در مدیریت این پروسه دارد.

در نهایت، برای تسریع و موفقیت در پرونده های توقیف اموال مهریه، مشاوره با یک وکیل متخصص در امور خانواده و حقوقی توصیه اکید می شود. وکیل می تواند با تسلط بر قوانین و رویه های قضایی، ضمن راهنمایی صحیح موکل، از بروز اشتباهات جلوگیری کرده و با پیگیری فعال و تخصصی، مسیر وصول مهریه را هموارتر سازد.