اسراییل و اشتباه تاکتیکی – تیتر نیوز

این روزنامه قدیمی ترین روزنامه اسرائیل است و طبق دایره المعارف .dia Britannica معتبرترین روزنامه در بین همه آنهاست و خوانندگان زیادی آن را خوانده اند. این نهاد از بسیاری جهات دارای اهمیت است.

یک روز قبل از گزارش روزنامه هرتز، هر هفت پمپ بنزین در ایران به طور همزمان تعطیل و عرضه نفت به این جایگاه ها قطع شد. علت این حادثه که مشکلات زیادی را برای ایرانیان به همراه داشت، مدتی در هاله ای از ابهام باقی ماند تا اینکه خبرگزاری آنلاین تیتر نیوز که معمولا بهتر از دیگران می داند، از احتمال حمله سایبری صحبت کرد. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در گفت‌وگوی تلویزیونی گفت که حمله سایبری به پمپ بنزین‌ها ممکن است توسط یک کشور خارجی صورت گرفته باشد، اما هنوز زمان برای پرداختن به جزئیات وجود دارد. خبرگزاری آنلاین تیتر نیوز اولین خبرگزاریی بود که اخیرا مطلبی را در روزنامه هرتز منتشر کرد.

تاریخچه حملات سایبری اسرائیل به ایران

اسرائیل قبلاً در چندین حمله سایبری به ایران دست داشته است.

نیروگاه اتمی بوشهر: شاید اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران، استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر باشد. Stuxent بدافزاری بود که توسط دولت های آمریکا و اسرائیل ایجاد شد و در سال 2010 به تاسیسات هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر حمله کرد. یاهو نیوز بعداً ادعا کرد که هدف از به اصطلاح «بازی‌های المپیک» نابودی برنامه هسته‌ای ایران نیست، بلکه تلاشی دیپلماتیک و وقت‌گیر برای موفقیت است. ادوارد اسنودن، یک عامل سابق سیا که اسناد مربوط به فعالیت های اطلاعاتی ایالات متحده را افشا کرده است، به اشپیگل گفت که این بدافزار با همکاری آژانس امنیت ملی ایالات متحده و اسرائیل ایجاد شده است.

– زیرساخت های مخابراتی: در سال 1391، حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیات مدیره شرکت مخابرات در توییتی مبنی بر “حمله گسترده” به برخی زیرساخت های مخابراتی مدعی شد که منشأ این حملات اسرائیل بوده است. به گفته غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، این حملات سایبری در «چندین بخش» با استفاده از نسل جدید ویروس استاکسونت انجام شده است.

– تأسیسات نظامی پارچین: در تاریخ 16 مرداد 1392 انفجاری در تأسیسات نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، زوئی یازکلی، تحلیلگر سیاسی در کانال 13 اسرائیل گفت که بمب گذاری شب گذشته در منطقه پارچین تهران به نظر می رسد “نتیجه یک حمله سایبری” باشد.

– تاسیسات هسته ای نطنز: در 21 فروردین ماه سال جاری حادثه ای در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. کانال دولتی اسرائیل روز یکشنبه (5 آوریل) گزارش داد که “حادثه” در تاسیسات هسته ای نطنز نتیجه کار اسرائیل و “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.

– تأسیسات بندر شهید رجایی: در 14 اردیبهشت ماه سال جاری حمله قبلی به تأسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجایی صورت گرفته بود. واشنگتن پست روز دوشنبه (5 مه) به نقل از یک مقام دولت آمریکا و یک مقام “دولت خارجی” که نامش فاش نشد، نوشت که تاسیسات آبی و جاده های بندر شهید رجایی در استان هرمزگان ممکن است آخرین حمله سایبری توسط شبه نظامیان انجام شده باشد. اسرائيل. شده است.

البته ممکن است حملات گذشته اسرائیل به کشور ما محدود به این موارد نباشد.

شباهت این دو اتفاق و یک نکته عجیب

در 27 تیرماه امسال، یک نقص جهانی در سیستم کامپیوتری شرکت راه‌آهن باعث توقف یا لغو صدها قطار از جمله مسیرهای ورودی و خروجی، مراکز فروش بلیط، نرده‌های الکترونیکی و خدمات مسافری و سایت شرکت راه‌آهن شد. دردسر. خبرگزاری آنلاین تیتر نیوز در همان روز با انتشار تصویری از تابلوی خروج قطارهای ایران از اختلال جهانی در سیستم ریلی شرکت راه آهن خبر داد که ساری هرج و مرج به پا کرده است. پیام “قطار به دلیل حملات سایبری” روی تابلوی اطلاعات راه آهن نمایش داده شد. این پیام شامل یک شماره تلفن نیز بود.

اما نکته عجیب در مورد حمله سایبری هفته گذشته این بود که در آخرین حمله سایبری به پمپ بنزین ها همین عدد در پیام روی صفحه نمایش داده شد.

این شباهت یک نکته فرعی داشت. چهار ماه پیش، تحقیقات یک شرکت امنیت سایبری آمریکا و اسرائیل به نام چک پوینت نشان داد که حمله سایبری گروهی از هکرها به نام «ایندیرا» باعث اختلال گسترده در سیستم کامپیوتری راه آهن ایران شده است. حمله اسرائیل کار یک گروه هکری مشکوک نبود.

پس اندکی دقت در این شباهت نکته مهمی را برجسته می کند. : اسرائیل ادعا می کند که حمله اخیر کار آنهاست، در حالی که متن پیام در حمله اخیر شباهت غیرقابل قبولی با متن حمله قبلی دارد و منطقا اسرائیل که ادعای حمله اخیر را دارد، نمی تواند این شباهت را با ادعای تصادفی بودن آن توجیه کنید. واضح است که یا هر دو حمله کار اسرائیل بوده و اسرائیل در گذشته دروغ گفته است و یا اینکه هیچ کدام از این حملات کار اسرائیل نیست و این بار اسرائیل به دروغ گفته است که کار اوست. به طور خاص، روش هر دو حمله آسیب رساندن به پلت فرم خدمات عمومی است و هیچ یک از آنها به یک هدف نظامی اشاره نمی کنند، موضوعی که هارتز اخیراً به آن اذعان کرده است.

دشمنی دولت اسرائیل با مردم ایران؟

جامعه شناسان می گویند افکار عمومی جامعه در شرایطی که ماهیت نظامی ندارد یا انتقام دشمن از مردم عادی و زندگی روزمره آنها را توجیه می کند به انتقام از دشمن راضی است. باور کردن درد دارد. رهبران خاطرنشان کردند که در حالی که دولت بعث عراق از ضد شورش خسته شده بود و با کمک قدرت های بزرگ، کورکورانه موشک های اسکاد بی را هدف قرار داده بود، برخی افراد به تدریج شعارهای «پاسخ موشکی» سر دادند. می توان انتظار انتقام داشت. اما شکی نیست که کشوری که در خط مقدم آسیب رساندن به مردم در خصومت ها قرار دارد، بیش از هر زمان دیگری از آن متنفر خواهد شد.

تا آنجا که می دانیم، زیرساخت های خدمات عمومی که ارتباط مستقیمی با امنیت و آسایش همه مردم دارد، هرگز هدف حملات سایبری ایران در اسرائیل و حتی آمریکا قرار نگرفته است. البته ایران در سطح جهانی نیز در مورد فضای سایبری حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا با صدور بیانیه ای نسبت به حمله سایبری ایران هشدار داد و گفت: ایران کشور قدرتمندی است، برنامه سایبری دارد که می تواند این بیانیه می‌گوید: «ایران می‌تواند برخی از زیرساخت‌های حیاتی ایالات متحده را دست‌کم برای مدت محدودی مختل کند.» نه تنها تلافی‌جویانه نیست، بلکه نوعی ابتکار عمل برای تضعیف برجام است. امنیت و آرامش مردم ایران

موضوع مشکلات ناشی از تهاجم به زیرساخت‌های عمومی را نمی‌توان با مشکل ناشی از محدودیت‌های همجنس تلقی کرد و در هر دو مورد می‌تواند ابزار نارضایتی عمومی باشد که تأثیر یکسانی در ایجاد فشار دارد. در سیستم. ممکن است عده ای تحریم ها و مشکلات را ناشی از تصمیمات سیاسی بدانند و انتخاب خود را به صلاحدید سیاسیون بسپارند، اما چه کسی می تواند ادعا کند که دشمنی مردم و دشمنی مردم به تلافی وارد نظام نمی شود؟

مردم ایران پیش از این در جنگ هشت ساله نشان داده اند که در برابر اشغال کشورشان متحدتر و متحدتر هستند. بنابراین این یک اشتباه تاکتیکی عجیب است که انتظار داشته باشیم اگر امنیت عمومی مردم هدف کشور دشمن قرار گیرد، مردم به دلیل نارضایتی از نظام جنبش این کار را انجام دهند. این ادعا در تضاد با پیام های دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاه سعی می کند برای ایرانیان ارسال کند.

آب خاکستری و اینترنت ملی!

من همیشه تاکید داشته ام که به جای نام مستعار شبکه ملی اینترنت (برچیدن اینترنت بین المللی اشیا در بین مردم) از عبارت شبکه ملی اطلاعات (ایجاد شبکه ای مستقل که در آن اطلاعات سازمان ها و ارگان ها و خدمات دولتی مستقل نگه داشته شود). استفاده از اینترنت، همانطور که وزیر سابق فناوری اطلاعات نیز همین تمایز را تایید کرده بود و اساساً بعداً دروغ گفت. اما موضوع اینترنت در کشور ما نیز از نکات مهم در حمله سایبری اخیر است. این روزها طرح حمایت از حقوق کاربران فضای مجازی در مجلس کلید خورده است که اکنون برای تصمیم گیری نهایی در حال آزمایش است. افکار عمومی با حساسیت این طرح را دنبال می کنند و اگر طبق وعده مسئولان، عمداً دسترسی عمومی به اینترنت ضعیف یا محدود شود، مخالفان زیادی از جمله آقای آقاقانی نماینده تهران در ایران وجود دارد. جرگه شورای اسلامی و یکی از حامیان این پروژه نیز ضرب الاجل خود را تایید کرده اند.

هماهنگی موقت این حمله سایبری در شرایطی که ممکن است عده ای در سایه طرح شبکه ملی اطلاعات به دنبال شبکه ملی اینترنت باشند از جمله احتمال استفاده از سایبری توسط موافقان ممنوعیت را تقویت می کند. هجمه به عنوان دلیلی بر ضرورت، علاوه بر حمله مستقیم به امنیت و آسایش مردم، قطعاً در رفع مخالفت آنان با تحریم ها بی تأثیر نیست.

۱۷۱۷ ز