آثار جبران‌ناپذیر کرونا بر شناسایی مبتلایان سل/ اثر سوء تحریم‌ها در تامین داروی بیماران مسلول

دکتر مهشید ناصحی در گفت و گو با تیتر نیوزبا اشاره به صدمین سالگرد روز جهانی امسال، “سرمایه گذاری برای پایان دادن به بیماری سل، نجات بشریت” عامل مهمی در تشخیص بیماری آلزایمر است که ذات الریه عامل صد در صد موارد است. اگرچه سطح شناسایی آفات در سال دوم پاندمی (5) نسبت به سال اول حدود پنج درصد بهبود یافته است، اما واضح است که این میزان بسیار ناچیز است و تلاش بیشتری برای جبران این تاخیر انجام می شود.

وی افزود: بر اساس برآوردهای مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها و مدیریت مرکز جذام، طی دو سال گذشته حدود 3 میلیون نفر به دلیل شیوع بیماری همه گیر در کشور بیمار شده اند. بدیهی است که این افراد با درمان های تشخیص داده نشده و درمان نشده، میکروب ها را در این مدت به خانواده و اطراف خود منتقل کرده اند. اگر فرض کنیم که یک خانواده ایرانی به طور متوسط ​​به این ویروس آلوده شده باشد، هر فرد آلوده به ویروس حداقل شش نفر از خانواده را مبتلا می کند و این بدان معناست که حداقل سه نفر به این ویروس مبتلا می شوند. یعنی 3 نفر) تا دو سال آینده به این بیماری مبتلا می شوند و این تعداد علاوه بر مواردی است که به طور معمول در کشور وجود دارد. متأسفانه به دلیل اینکه خود بیماری صدها عواقب ناشناخته دارد بلافاصله خود را نشان نمی دهد و حتی اگر امروز کرونا تمام شود باید در 3 تا 3 سال آینده دست و پای خود را با اثر دیر ظهور نرم کنیم. 4 سال.

وی تاکید کرد: افرادی که در این دوره از بیماری شدید عروق ویروس کرونا قلب رنج می برند بیشتر در معرض ابتلا به سل هستند. اما اگر برنامه های شناخت ما تقویت نشود و تعهد ملی از سوی وزارت بهداشت صورت نگیرد، دستورالعمل های ارزشمندی که چندین دهه پیش دریافت کرده ایم به شدت تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

این مشاور گفت: حدود 100 بیمار شناسایی شده اند. تعداد موارد در سال در کشور 100 درصد گزارش شده است، در حالی که حد 3 درصد در سال است. در سه ماهه اول سال تعداد مبتلایان در کشور 100 مورد بوده که در مدت مشابه سال نیز این تعداد بوده است. از میان بیماران شناسایی شده از ابتدای سال 3 درصد، 3 درصد زنان و 5 درصد نیز بیماران با ملیت غیرایرانی بوده اند.

وی افزود: سیستان و بلوچستان و گلستان در مصائب یکسانی دارند و پس از آن خراسان رضوی و گیلان در رتبه های بعدی قرار دارند.

وی ادامه داد: در حالی که پیشرفت‌های چشمگیری در زمینه واکسیناسیون علیه ویروس کرونا صورت گرفته است، به نظر می‌رسد نظام سلامت توان و زمان بیشتری برای انجام کنترل‌های روتین پیدا کرده است. علاوه بر برنامه‌های کنترل معمول و پیش‌برنامه، تعداد بیماران مبتلا به جذام به دانشگاه علوم پزشکی اطلاع داده شده است. افرادی که تحت درمان شیمیایی قرار می گیرند، افرادی که برای مدتی در بیمارستان بستری بوده اند و کورتیزون یا داروهای بدون نسخه یا داروهای بدون نسخه مصرف کرده اند) تضعیف سیستم ایمنی بدن مانند آق تامارا متوجه شد که افراد مبتلا به HIV و اتباع افغانستان مبتلا به بیماری فعال تشخیص داده شدند. یعنی اگر افراد با شرایط فوق بیش از 6 هفته بعد از بهبودی کرونا ادامه پیدا کنند، ممکن است صد گام در رابطه با نمونه گیری و معاینه تکمیلی برداریم.

وی در مورد این وضعیت گفت: به عنوان مثال، قبل از اثرات ممنوعیت، مقرراتی برای تهیه دارو و تجهیزات وجود دارد. ما یک سیستم مراقبت های بهداشتی خوب داریم و مشتاقانه منتظریم که تجهیزات در سطح جهانی بیشتر از آنچه در حال حاضر موجود است داشته باشیم. اگرچه ما به دنبال توجیه خرید قطعات تجهیزات خارجی تحت تأثیر سازمان های بین المللی برای تسهیل خرید بوده ایم، اما اثرات غیرمستقیم مهم دیگری نیز از تحریم های غیرمستقیم بر قدرت خرید ما دارد که سوم ایجاد شده است. به عبارت دیگر بودجه باید کمی بیشتر شود تا بتوانیم خدماتی را که چند سال پیش انجام می دادیم ارائه دهیم و این به دلیل آسیب های جدی است که قاعدتاً کرونا در برنامه وارد کرده است. بودجه نسبت به گذشته

وی افزود: با واردات اقلام دارویی مشکل جدی داریم. البته مشخص شده است که این موضوع باعث توقف درمان بیماران نشد، اما استرس و استرس زیادی را وارد نظام سلامت کرده است.

وی مشخصاً در پاسخ به این سوال که آیا با توجه به شرایط موجود با هدف حذف 100 تا 7 سال به آن می رسیدیم یا خیر؟ به خاطر کرونا، تمام دنیا به شدت آسیب دیده است. به عبارت دیگر، سازمان جهانی بهداشت برای اولین بار اعلام کرده است که تعداد مرگ و میر و مرگ و میر ناشی از سل برای اولین بار افزایش یافته است. برای امسال ۱۰۰ درصد حذف می‌شویم، با اهداف توسعه پایدار شروع می‌کنیم که تاکید دارند باید میزان مرگ و میر را از ۱۰۰ درصد در سال به ۱۰۰ درصد و در برخی موارد به ۱۰۰ درصد کاهش دهیم. این در حالی است که طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت در سال پنجم نه تنها هدف تعیین شده، محقق نشد، بلکه به دلیل ابتلا به کرونا، بروس و تلفات از 100 به 5 تا 8 سال قبل جهان. از این رو هیچ راهی برای کنترل برنامه وجود ندارد.

وی با تاکید بر اهمیت فرهنگ سازی در حوزه سل گفت: در کشور ما همچنان روزانه 3 مورد سل و 2 مورد فوتی وجود دارد و با توجه به اینکه این بیماری در حال درمان است این ارقام واقعاً بسیار زیاد و غیرقابل قبول است.. متأسفانه شاید بتوان گفت گوش مردم نازنین به دو سال بیماری همه گیر کرونا عادت کرده است، با تعداد زیاد موارد عفونی و مرگ و میر ناشی از کرونا و شاید اعدادی که عرض می کنم صد نفر است. اینقدر هیجان در مردم ایجاد نکند. از یک طرف، اکثر مردم شرایط حاد را بهتر درک می کنند. مثلاً اگر امروز یک نفر مریض شود و بعد از 3 هفته بمیرد، بیشتر اوقات در چشم است به طوری که یکی امروز به میکروب مبتلا می شود و بعد از یک سال بیمار می شود و چند ماه بعد می میرد. فراتر از مشکلات کنونی و در دسترس بودن اهداف و تعهدات بین المللی، هیچ راه حلی برای مداخلات جدید، جدی و همه جانبه وجود ندارد. ما باید دسترسی به تجهیزات تشخیصی و داروهای جدید را افزایش دهیم، باید بر اجرای برنامه‌های سوء تغذیه و گروه‌های پرخطر بیماری‌های فعال تمرکز کنیم و باید از همه ظرفیت‌های موجود برای افزایش آگاهی و آگاهی عمومی استفاده کنیم.

این توصیه ادامه داد: سل یک بیماری عفونی است که توسط باکتری به نام باسیلوس (مایکوباکتریوم توبرکلوزیس) ایجاد می شود. این بیماری می تواند هر قسمتی از بدن انسان مانند استخوان ها، مفاصل، اعصاب، کلیه ها، پوست و غیره را مبتلا کند. حملات و آب مروارید، اما به دلیل نیاز و علاقه این میکروب ها بیشتر مورد حمله اکسیژن قرار می گیرند، در 3 درصد موارد موارد. خود تعیین شده است. سل همچنان یک معضل جهانی محسوب می شود و با سرعت فعلی حدود 1.5 میلیارد نفر در سراسر جهان به میکروب سل مبتلا هستند و بدون اینکه متوجه باشند میکروب سل را در بدن خود حمل می کنند. علت تضعیف سیستم ایمنی، خروج باسیل از نازوفارنکس و بیماری فعال در این افراد است. در حال حاضر سالانه حدود 1 میلیون نفر در سراسر جهان به سل مبتلا می شوند و 1.5 تا 2 میلیون نفر در اثر این بیماری جان خود را از دست می دهند، هرچند این بیماری مستعد کننده و قابل درمان است.

او اضافه کرد: راه اصلی انتقال ریحان از طریق هوا و تنفس است. در صورت بروز بیماری، حالت تهوع، استفراغ و حتی خندیدن به فرد بیمار، قطرات میکروب در هوا پخش می شود تا چند ساعت در هوا بماند. اگر یک فرد سالم در معرض این قطرات در هوا قرار گیرد، میکروب های تنفسی وارد ریه ها می شوند. اما برای انتقال بیماری، تماس طولانی مدت با بیمار ضروری است.

رئیس مرکز کنترل بیماری‌ها و جذام وزارت بهداشت و درمان و مدیریت بیماری‌ها تاکید کرد: از آنجایی که سیستم ایمنی بدن میکروب ها را کنترل می کند و از تکثیر آن ها جلوگیری می کند، در واقع میکروب ها در بدن آن ها در حالت بی تحرکی و بی تحرکی باقی می مانند و هیچ نشانه ای از بیماری از خود نشان نمی دهند و میکروب را به دیگران منتقل نمی کنند. از هر 7 نفری که در بدن خود سل دارند، تنها یک نفر در طول زندگی خود احتمالاً به سل فعال مبتلا می شود. علائم سل از بدنی به سلول دیگر در محل بازداشت متفاوت است، اما افزایش علاقه به سل میکروبی ممکن است منجر به شایع ترین نوع بیماری، سل شود، که ممکن است با ترکیبی از طولانی شدن علائم (به مدت 3 هفته یا 3 هفته) همراه باشد. بیشتر) که ممکن است همراه باشد یا نباشد تب، کاهش وزن، تعریق شبانه، حالت تهوع، خستگی، ضعف عمومی و ضعف گاه به گاه در مواردی که بیماری دیر تشخیص داده شود، شامل درد قفسه سینه، تنگی قفسه سینه و تنگی نفس است.

او پافشاری کرد صدها بیماری وجود دارد که می توان آنها را به طور موثر درمان کردوی گفت: مهم ترین چیز در سیاست این است که با بیماری آشنا شویم و قبل از اینکه دیر شود درمان کنیم. به همین دلیل مردم باید به این بیماری نگاه کنند و آن را اصلاح کنند و به این بیماری نگاه کنند و آن را لاعلاج نبینند. در حال حاضر مراکز بهداشتی و درمانی وابسته به وزارت بهداشت اقدامات تشخیصی و درمانی را به صورت رایگان برای بیماران بیمار انجام می دهند. این را فراموش نکنیم سل کاملاً قابل درمان است. مشروط بر اینکه بیمار سیر کامل درمان خود را کشف کند.

این مشاور در قسمت پایانی گفت و گو گفت: همه می دانیم که متاسفانه عموم مردم نتوانسته اند به درستی از آنتی بیوتیک ها استفاده کنند که باید به طور منظم و کامل استفاده شود. این موضوع به دو دلیل از اهمیت ویژه ای برخوردار است. اول اینکه طول درمان 100 دقیقه و حداقل 6 ماه است و دوم اینکه بیمار 100 دوره کوتاه مدت (مثلا 3 تا 6 هفته) بعد از شروع دارو را متحمل می شود و ناخواسته داروها را جدی بگیرید. یا توقف؛ زیرا درمان بیماری حداقل به مدت شش ماه نیاز است و در این مدت بیمار باید دارو را مصرف کند.

انتهای پیام