موسیقی و هنری که باعث مفسده شود باید حرام و ممنوع باشد
ابراهیم فیاض استاد علوم انسانی دانشگاه تهران درباره اهمیت تاثیر موسیقی بر جامعه و رابطه موسیقی و اندیشه در جامعه گفت: هنر در جامعه بعد فکری ایجاد می کند و تمدن بدون هنر نمی شود. پایه اصلی هنر موسیقی است.
در ادامه می توانید بخش های مهم صحبت های ابراهیم فیاض را بشنوید:
علوم تجربی که مبتنی بر علوم ریاضی هستند، اگر بخواهند حقیقت بیرونی را در فناوری بیابند، باید بر هنر تکیه کنند. اگر هنر تکنولوژی را بیرونی نکند، تکنولوژی هرگز وجود نخواهد داشت. دلیل رسمی پیدایش تکنولوژی در جامعه هنر است، موسیقی اندیشه می آفریند و اندیشه با فلسفه پیوند می خورد.
ایران اولین کشوری است که در سطح بین المللی تمدن ایجاد کرد، داریوش اولین امپراتوری جهانی بود که نظام چندفرهنگی را در کشور خود حاکم کرد و توانست الگوی صحیح حکومتی را در جهان ایجاد کند.
تمدن در طول تاریخ ایران را به عنوان مرکز فرهنگی خاورمیانه و غرب آسیا تبدیل کرده است و در این فرهنگ کهن، هنر ایرانی نیز در بسیاری از موارد اعم از موسیقی، رشد فکری، فرهنگ و فلسفه جایگاه رفیعی را به دست آورده است. هیچ جامعه ای امکان پذیر نیست.
جامعه ایران جامعه ای رو به رشد است و این رشد هرگز متوقف نشده است، برخلاف سنت گرایان و غربی ها که همیشه سعی در جلوگیری از این رشد داشته اند، مردم با واقعیت جلو می روند.
موسیقی هنری است که ارتباط مستقیمی با اندیشه و فلسفه دارد.
انسان ها دارای زبان سه بعدی موسیقی، ریاضیات و گفتار هستند، زبان موسیقی زبان ارتباط انسان ها با ریاضیات در جهان است. زبان وسیله ارتباط انسان با جهان است و زبان شامل هر دوی این تعاملات است.
زمانی فوتبالیست ها گروه مرجع جامعه بودند، بعد طرفداران سینما و حالا اهالی موسیقی گروه مرجع جامعه را تشکیل می دهند.
اقتصاد اندیشه در کشور ما شروع شده و مهم ترین مقوله آن موسیقی است، در حال حاضر جامعه از یک سو به سرعت در حال حرکت به سمت اقتصاد است و از سوی دیگر موسیقی مادر در همه جای دنیا رو به رشد است، اما حدود حساسیت هایی وجود دارد. موسیقی در کشور ما چیزی است که نه شرعی است، نه شرعی و نه شرعی، فقط باعث سردرگمی می شود و فرصت نمایش موسیقی غیر هنری و بی فایده را فراهم می کند.
البته موسیقی و هنری که باعث فساد می شود باید ممنوع شود، اما آیا همه انواع موسیقی این جایگاه را دارند و باعث فساد می شوند؟ متولیان هنر و فرهنگ باید به موسیقی جدی ریشه دار و با فکر بیشتر توجه کنند، با موسیقی خوب جلوی موسیقی بد را گرفت.
می توانم بگویم که ریشه موسیقی اصیل در کشور ما با اندیشه های عمیق بریده شده است و موسیقی ای که اکنون در کشور رواج دارد مانند گیاهی است که باد غرب آن را به حرکت در می آورد. وقتی این اتفاق می افتد ذائقه جامعه تغییر می کند و در ظاهر به سمت موسیقی فعلی می رود که نتیجه آن روحیه خشونت طلبی، سطحی نگری و تربیت بد در جامعه است.
آهنگی که دانش آموزان و معلمان در مدرسه می خوانند زنگ خطری برای نظام آموزشی کشور است.
نتیجه غفلت از موسیقی و هنر اصیل، ابتذال هنری و ابتذال فکری است که جامعه را از نظر فکری و اجتماعی عقب مانده می گذارد. با ادامه این روند، جامعه مدنی ما مختل می شود و ممکن است تا حدودی این کار را کرده باشد. تنها راه برون رفت از این وضعیت، احیای هنر داخلی است.