راهکار‌هایی برای مواجهه با افراد دچار تشنج
تشنج شامل انقباضات غیرارادی تعداد زیادی از عضلات بدن است. این وضعیت ناشی از وجود یک اختلال در فعالیت الکتریکی مغز است. تشنج‌ها معمولاً منجر به از دست رفتن یا اختلال هوشیاری می‌شوند. اگر تشنج تکرار شود و علتی برای آن پیدا نشود، به آن صرع می‌گویند.
اگر علت تکرار حمله مشخص باشد، دیگر عنوان بیماری صرع نیست و به عنوان علامتی از یک اختلال شناسایی می‌شود. تشنج در دوران کودکی اغلب به علت تب و در بزرگسالان به علت‌های مختلفی همچون کاهش قند خون، ضربه به سر، عفونت و… است.
علائم:
از دست دادن هوشیاری
منقبض‌شدن همه عضلات
لرزش و پرش اندام‌ها
از دست دادن کنترل ادرار یا مدفوع
خروج کف از دهان و لب‌های آبی رنگ
گیجی و خواب آلودگی ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پس از تشنج
اقدامات:
از بیمار در برابر صدمات محافظت کنید.
بیمار را حرکت ندهید و سعی نکنید تا حرکات بیمار را مهار کنید، زیرا ممکن است موجب شکستگی استخوان یا آسیب به بافت نرم شوید.
سعی نکنید با زور بین دندان‌های بیمار چیزی قرار دهید، چون ممکن است به بافت‌های دهان آسیب برسانید.
تا پایان حمله کنار بیمار بمانید.
پس از پایان حرکات انقباضی و پرشی بیمار را به پهلو قرار دهید.
تا زمان هوشیاری کامل از دادن خوراکی یا نوشیدنی یا حتی دارو از راه دهان خودداری نمایید.
اگر دچار جراحت یا خونریزی شده است، آن را کنترل کنید.