میلگرد بستر آیین نامه 2800

سوالات متداول پیوست 6 استاندارد 2800 و میلگرد بستر

• موضوع پیوست 6 استاندارد 2800

پیوست 6 استاندارد 2800 با موضوع ” طراحی لرزه ای و اجرای غیرسازه ای معماری” با ابلاغ رسمی وزیر راه و شهرسازی از تاریخ 5/4/98 لازم الاجرا می باشد و اجرای آن برای کلیه ساختمان ها الزامی می باشد.

چرا که رعایت مقررات ملی ساختمان و استاندارد های ساختمانی اجباری می باشد

و هرگاه به دلیل عدول یا قصور از آن خسارت هایی به مسکن، این کالای ملی استاندارد، وارد آید کلیه مراجع ذی ربط از شهرداری ها، سازمانهای نظام مهندسی و مهندسین و همه و همه باید پاسخگو باشند.

لذا به کلیه دست اندرکاران امر ساختمان توصیه می شود که این پیوست را در کلیه کارها اعمال و اجرا کنند.

• آیا رعایت پیوست 6 استاندارد 2800 برای همه ساختمان ها الزامی می باشد؟

مطابق این پیوست، دیوار به دو بخش غیر پیوسته (جدا سازی شده از سازه اصلی ) و یا چسبانده شده به دیوار (میانقابی) تقسیم می شود که برای کلیه ساختمان های بلندتر از چهار طبقه و نیز در ساختمان های با اهمیت بسیار زیاد با هر تعداد طبقه اجرای دیوار غیرپیوسته الزامی می باشد،

و برای ساختمان های چهار طبقه و کمتر با اهمیت کم، متوسط و زیاد  به شرط لحاظ اثر میانقابی و اندرکش سختی سازه و دیوار می توان از دیوار پیوسته استفاده نمود.

ویدیو آموزشی کامل میلگرد بستر آیین نامه 2800

• توصیه های عمومی پیوست 6 استاندارد 2800

1- جزئیات عمومی در 6 صفحه پیوست شده است و توضیحات زیر را در خصوص آن به صورت خلاصه به شرح زیر بیان می شود.

2- جزئیات ارائه شده در این بخش مربوط به دیوارهای غیر پیوسته (دیوارهایی که بجز در کف ها با پیش بینی درز انقطاع از سازه بار بر جانبی جدا شده و در سختی آن دخالت ندارند و مزاحمتی برای رفتار سازه ایجاد نمی کند) می باشد.

برای دیوارهای چسبانده شده به سازه (میانقابی) باید مطابق فصل چهار و پیوست 6 استاندارد 2800 رفتار و عملکرد میانقابی دیوار در محاسبات لحاظ شود.

اساس این روش حرکت داخل صفحه و مهار خارج صفحه دیوارها می باشد.

3- دیوارهای خارجی با ایجاد درز پیوسته بین آنها و سازه محیطی را می توان غیر پیوسته نمود و فواصل جداسازی توسط مواد تراکم پذیر نظیر پشم سنگ ضد رطوبت پر شود.

جهت جلوگیری از ترک خوردگی در نازک کاری از یک لایه شبکه الیاف یا رابیتس بر روی مواد تراکم پذیر استفاده شود.

4- طول آزاد دیوار خارجی در پلان نباید از 4 متر و ارتفاع آزاد آن نباید از 3.5 متر بیشتر شود.

در دیوارهای با طول بیش از 4 متر باید از عضو قائم با مقطع فولادی یا بتنی به عنوان تکیه گاه جهت مهار خارج از

صفحه دیوار(وادار) و در دیوارهای با ارتفاع بیش از 3.5 متر باید با استفاده از عضو افقی با مقطع فولادی یا بتنی

( تیرک) ارتفاع آزاد را کاهش داد.

( مگر در دیوارهای پیش ساخته کارخانه ای که مطابق ضوابط برای خمش و برش طراحی شده باشند.)

5- فاصله جداسازی دیوار از ستون ها به اندازه 0.01 ارتفاع کف تا کف طبقه و فاصله جداسازی از سقف برابر بیشترین

دو مقدار 25 میلیمتر و حداکثر خیز دراز مدت تیر می باشد.

6- تیغه های داخلی باید مانند دیوارهای خارجی از سقف و ستون ها جداسازی شود.

7- عرض خرپایی یا نرده بانی باید 30 میلیمتر از عرض دیوار کمتر باشد و گام میلگرد خرپایی حداکثر

400 الی 500 میلیمتر و طول همپوشانی میلگرد بستر با گیره یا میلگرد بستر دیگر باید حداقل 75 برابر قطر میلگرد بستر باشد.

8- وادار باید به نحو مناسبی به کف سازه با اتصال مفصلی متصل شود ولی اتصال آن در زیر سقف باید در راستای داخل صفحه به صورت کشویی باشد؛

و در دیوارهای خارجی سطح آن به وسیله پشم سنگ ضد رطوبت عایق بندی و با رابیتس پوشانده شود.

9- با توجه به اتصال کشویی وادار نیازی به رعایت فاصله جداسازی دیوار در مجاورت وادارها نمی باشد و دیوار می تواند از بر وادار چیده شود.

(رعایت فاصله وادار یا دیوار به اندازه 0.01 ارتفاع دیوار از ستون الزامی می باشد.)

10- دردیوارهای واقع در خارج قاب(مانند دیوارهای اجرا شده در کنسول ها یا پیش آمدگی ها) وادارهای دو

انتهای دیوار باید در برابر حرکت جانبی در هر دو جهت مقید شوند و اتصال به صورت تلسکوپی اجرا شود و به دیوار اجازه حرکت داده شود.

در این حالت اتصال دیوار به این وادارها مانند اتصال به ستون ها، باید جداسازی 0.01 ارتفاع دیوار بین وادار و دیوار رعایت شود.

( در اتصال کشویی چسبیدن دیوار به وادار بلامانع ولی در اتصال تلسکوپی جداسازی باید انجام شود.)

11- در دیوارهای با ارتفاع بیش از 3.5 متر یا دیوارهای با طول بیش از 4 متر که بر اساس طراحی نیاز به

وادار میانی است، جهت عدم ایجاد مانع برای تغییر شکل تیر در ناحیه مفصل پلاستیک، وادار انتهایی باید در فاصله حداقل یک متری از بر ستون قرار گیرد.

12- در دیوارهای با طول بیش از 3.5 متر که نیاز به تیرک جهت کاهش ارتفاع آزاد دیوار است، باید اولا

وادار میانی انتهایی جهت نگه داشتن تیرک موجود باشد و ثانیا” تیرک طوری بر روی دیوار قرار گیرد که بار ثقلی دیوار فوقانی به تیرک منتقل نشود.

اتصال انتهای تیرک به ستون باید به صورت نشیمن با قابلیت جابجایی در راستای دیوار باشد.

(جوش نشود) و 30 میلیمتر از ستون فاصله داشته باشد و روی آن به نحوی باشد تا امکان نگهداری بلوک روی تیرک در هر دو طرف وجود داشته باشد.

(مثلا استفاده از نبشی نگهدارنده روی تیرک و یا استفاده از ناودانی هم عرض دیوار به عنوان تیرک)

13- اتصال گیره به ستون بتنی باید به وسیله پیچ و پلاک صورت پذیرد( روش روتاری ) و استفاده از روش های چکشی و تفنگی مجاز نمی باشد.

چسب به هم متصل می شوند و به دلیل عدم امکان استفاده ازمیلگرد بستر در آنها، از بست های

نازک فولادی منقطع یا پیوسته، جهت اتصال بلوک ها استفاده می شوند اولا سطح مقطع قطعه

متصل کننده نباید از 0.0003 سطح مقطع موثر دیوار در برش خارج از صفحه کمتر باشد.

15- ثانیا”  اتصال با بست های فلزی باید حداقل روی هر بلوک دارای دو وسیله اتصال(میخ یا پیچ یا پرچ) باشد

و ثالثا” اتصال دیوار به اعضای قائم سازه ای باید با استفاده از یکی از روش های “اتصال کشویی با استفاده

از دو نبشی یا ناودانی ”  یا  “اتصال با بست های U شکل” یا “شاخک انتهایی”  انجام شود.

در صورت استفاده از میلگرد بستر از قلاب متصل به ستون به عنوان شاخک جهت اتصال دیوار به ستون

در جهت خارج می توان بهره برد و نیازی به استفاده از نبشی یا ناودانی نمی باشد.

16- به منظور اتصال دیوار به زیر سقف، باید از اتصال لغزشی بدون اتصال مستقیم دیوار به سقف

و با استفاده از مهار خارج از صفحه با قطعاتی از قبیل نبشی یا ناودانی استفاده شود.

حداقل فاصله بالای دیوار تا زیر سقف برابر بیشترین دو مقدار 25 میلیمتر و حداکثر خیز دراز مدت

سقف در امتداد دیوار باید در نظر گرفته شود و اتصال امکان حرکت آزادانه دیوار در درون صفحه دیوار را تامین کند.

به جای مهار خارج از صفحه دیوار به وسیله نبشی یا ناودانی در تراز سقف، می توان ردیف آخر دیوار

را با میلگرد بستر یا بست مسلح نمود.

17- در دیوارهای داخلی که تیر یا تیرچه در راستای دیوار نباشد، می توان همانند دیوارهای خارجی رج انتهایی دیوار یا رج ماقبل آنرا با میلگرد بستر یا بست مسلح کرد.

در این حالت باید اتصال وادار اطراف دیوار به سقف کشویی باشد.

18- برای اتصال دیوارهای غیرسازه ای به یکدیگر باید یا جداسازی در محل اتصال دو دیوار متقاطع از وادار استفاده شود

و یا از بست های فلزی با ضخامت حداقل 2 میلیمتر و عرض حداقل 30 میلیمتر در محل اتصال دو دیوار متقاطع و

رعایت فاصله 0.01 ارتفاع دیوار و استفاده از پیچ و پلاک یا میخ استفاده نمود.

برای اجرای نعل درگاه و نصب پنجره، در صورتی که بازشو بزرگتر از 2.5 متر باشد باید وادار و نعل درگاه در کنار بازشو اجرا شود.

19- در دهانه های مهاربندی باید دیوار در داخل صفحه از قاب سازه ای جداسازی شود و دیوار هیچگونه تماسی با مهاربند نداشته باشد.

در صورت نیاز به عدم نمایان بودن مهاربند از دو دیوار در دو سمت مهاربند که فاقد هرگونه اتصال و درگیری با مهاربند می باشند، استفاده می شود.

20- حداقل ارتفاع جان پناه 1.2 متر می باشد. ستون های پیرامونی بام جهت مهار لرزه ای جان پناه باید تا ارتفاع 1.35 متر بر روی بام ادامه پیدا کنند.

برای استفاده از روش های نوین مهار دیوار باید به بخش پ6-1-4-2-11 استاندارد 2800 مراجعه شود.

همچنین میتواند فایل پی دی اف پیوست 6 استاندارد 2800 را دانلود کنید.

برای دیدن محصولات شرکت رفیع سازه به بخش خرید میلگردبستر مراجعه فرمایید.